Ανάκατη η μουσική της τζαζ
με χίλιους άλλους ήχους
δέξου ψυχή μου το μπαράζ
και βάλε εσύ τους στίχους
αργού ρυθμού παράπονο
βγάζει ετούτη η μουσική
πάντα μ' αφήνει άφωνο
σε μια κατάσταση ονειρική
λικνίσου στον αργό ρυθμό
ονειρέψου άλλους τόπους
εκεί μόνο νους έχει σταθμό
μακριά απ' τους ανθρώπους
στην κόντρα του ρυθμού
στο πέταγμα μιας κορνέτας
του σαξοφώνου του βραχνού
στην αγκαλιά μαυριδερής κοκέτας
λούσου το λιγοστό το φως
νιώσε τον πάγο στο ποτήρι
γίνε στον πόνο αδερφός
μη μου χαλάσεις το χατήρι
