Έκλεψα για σένα το βραδάκι

[Vasilis P.]

Έκλεψα για σένα το βραδάκι

Πήρα μία νότα απ’ το βυθό
άλλη μια δανείστηκα απ’ τον ήλιο
το ακροθαλάσσι για ρυθμό
κάτι αρμονικό για να σου στείλω
-
Σκέφτηκα μια θάλασσα πλατιά
όπως άκουγα τον Χατζηδάκι
βρήκα το κλειδί πάνω στο φα
κι έκλεψα για σένα το βραδάκι
-
Πήρα τη ματιά σου απ’ το χθες
ένα χάδι ανασαιμιά στον ώμο
κι έγιναν ποτάμια οι  βροχές
έγιναν τραγούδια για το δρόμο
-
Πες την σερενάτα ξακουστή
πες την άγνωστη μικρή μπαλάντα
μόνο  ένα δάκρυ θ’ ακουστεί
κι ένα καρδιοχτύπι από πάντα

[gkou]

Πολύ όμορφο, από κάθε άποψη!Μία ευχάριστη νότα στιχουργικής δροσιάς...

[Vasilis P.]

Eυχαριστώ για τα όμορφά σου λόγια.. Καλημέρα

[Crool]

Το φαντάζομαι στη δεκαετία του `60 ή και `70 όταν, ακόμα και τα "εμπορικά" ας πούμε τραγούδια, περιείχαν ποίηση με στίχο
ρομαντικό κι ευαίσθητο,  ( αν θυμηθούμε  λίγο θα μας έρθουνε μπόλικα τέτοια στο νού...)
Να μην αναφερθώ σε στιχουργούς και ξεχάσω κάποιον απ`τα "τέρατα" της εποχής!

Αν λοιπόν στην αγρίων ρυθμών εποχή μας μπορεί να φαντάζει λίγο αταίριαστο για τραγούδι, εκείνη την εποχή
το φαντάζομαι από νέο κύμα μέχρι...χασάπικο, για να μην πω και...ζειμπέκικο!!!

Όμορφο.

 

[Vasilis P.]

Μόνο ευχαριστώ, μπορώ να πω.. Οι στίχοι αυτοί έχουν μια μουσικότητα και ένα ύφος όπως το σημειώνεις, γιατί τους έγραψα μετά από μια όμορφη μουσική παράσταση... Καλημέρα!