Παππού, έτσι δεν καταρίπτεται ο αριθμός καθικίων σε αυτήν την χώρα, δίοτι έχουμε να αναλογιστούμε πάρα πολλά. Πρώτα από όλα αυτούς που δεν είναι διορισμένοι και το παλεύουνε με κάθε τρόπο να βρούνε μία θέση. Δεύτερον, πόσα μωρά υπάρχουν στην ελλάδα, τρίτον πόσα παιδιά υπάρχουν στην ελλάδα, τέταρτον πόσοι άντρες-γυναίκες δεν δουλεύουν γιατί δεν το έχουν ανάγκη, πόσοι έφηβοι σπουδάζουν, πόσοι κανονικά θα έπρεπε να είναι σε σύνταξη αλλά δεν είναι, πόσοι είναι σε σύνταξη. Τέλος, πόσοι από όλους αυτούς, δεν έχουν ανάγκη να διοριστούν οι ίδιοι, αλλά ελίσονται αναλόγος για να διοριστούν οι διπλανοί τους, ή οι απόγονοί τους.
Μόνο λοιπόν γι αυτούς, που δύναται να μπούνε στο δημόσιο ο αριθμός, δεν παραμένει στο 1 εκατομμύριο αλλά τρέχαγυρευόπουλος. Όσο μόνο για το νούμερο των δημοσιων υπαλλήλων στην Ελλάδα -->
http://societystats.blogspot.com/2009/05/blog-post_1167.htmlΤώρα όσον αφορά τον ιδιωτικό τομέα, άσχετα με το αν δεν παρέχει τις πολυτέλειες του Δημοσίου, πέραν από τους ίδιους τους επιχειρηματίες, ακόμη και το προσωπικό, μπαίνει με παρεμφερή τρόπο με τον οποίο μπαίνει και στο δημόσιο. Αυτό που λέμε βιογραφικό, έχει σχεδόν καταργηθεί.
Όσον αφορά το Στρατό, ακόμη και εκεί για να μπει κάποιος Επαγγελματίας Οπλίτης, πάλι χρειάζεται Βύσμα, χώρια τους Μονιμάδες που για να είναι ευνοημένοι ακολουθούν πάγιες στρατηγικές δημοσίου.
Τώρα όσον αφορά αγρογαιοκτήμονες, εκεί να δεις τι χαμός γίνεται με επιδοτήσεις και αν δεν έχεις το ΒΥΣΜΑ, δεν παίρνεις επιδότηση. Χώρια ότι πολλά από τα χωράφια, βρέθηκαν στα χέρια τους, με μαγικούς τρόπους. Κονόμα από το πουθενά. Όσον αφορά τους ψαράδες, έννοια σου και παίζουν και εκεί πολλά και διάφορα, αρκεί να έχεις τον κατάλληλο άνθρωπο με επιδοτήσεις και ούτε καθεξής και με ναυτικούς μιας και το ξέρω αρκετά αυτό, πριν μπαρκάρουνε πρέπει να λαδώσουνε χοντρά , χώρια ότι μετά αρκετοί μπαίνουν σε μία συνήθεια γλυψίματος καπεταναίων και εφοπλιστών ώστε να έχουνε πάντα δουλειά.
Τώρα όσον αφορά τα παραδείγματα που ειπες για το μπινελίκι ή για τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας αυτά παίζουνε 50-50. Γιατί κάποιος το μπινελίκι του, μπορεί να το προχωρήσει πολύ παραπέρα, τουτέστιν σφαλιάρες αλλά και περί ΚΟΚ, να παραβιάσει συγκεκριμένα σηματα, όπως κόκκινο και στοπ, παραπέρα δεν το πάω, γιατί για να παραβιάσει άλλα θα πρέπει να είναι είτε σχιζοφρενής είτε μεθυσμένος. Αν και κατά την άποψή μου, έαν υπήρχε ο κατάλληλος αριθμός τροχαίας έξω και παραβιάζονταν τα σήματα πολύ λιγότερο, τα πράματα θα ήτανε πολύ καλύτερα στους δρόμους. Δεν μιλάω για άγιους, μιλάω για σωστούς ανθρώπους που δεν προκαλούν προβλήματα στους άλλους, από τη στιγμή που λογικά είναι τακτοποιημένα έτσι ώστε να μην συμβούν. Όσο γι αυτόν που καπνίζει γούστο του και καπέλο του, μιας και υπάρχουνε τρόποι να τον αποφύγεις αν θέλεις να τον αποφύγεις. Αν πάλι είσαι σε κάποιο συγκεκριμένος μέρος ακολουθείς πολύ απλά την πολιτική αυτού του μέρους. Είτε λοιπόν τον ανέχεσαι, είτε πρέπει να αποχωρήσει ο ίδιος, είτε ο μη καπνιστής.
Όσο για το θέμα περι ποιήματος, αλλά όχι μόνο, μιας και μιλούσαμε περί δημιουργικότητας, πίστεψε με παππού ότι είμαι από αυτούς που ότι ξέρουν προσπαθούνε να το περάσουνε στους διπλανούς τους και αφιλοκερδός. Απλά με τους ανθρώπους που έχω ασχοληθεί μέχρι τώρα, ένα πολύ μικρό ποσοστό έχει όρεξη να δημιουργήσει, ή αν έχουνε όρεξη δεν θέλουνε να κοπιάσουν, ή δεν έχουνε την υπομονή. Πιστεύω δε, ότι ζούμε και σε μία εποχή, που δεν αντιλαμβάνεται το βάθος του να είσαι δημιουργικός, πιστεύει ότι η δημιουργικότητα είναι ένας τομέας που αφορά κυρίως την παιδική ηλικία. Ενώ η δημιουργικότητα των Μεγάλων, έχει συνηφαστεί με την παραγωγικότητα...Δεν γνωρίζω αν καταφέρνω να βγάζω τον πραγματικό εαυτό των ανθρώπων δίπλα μου, αλλά γνωρίζω ότι είμαι ένας πολύ άνετος και χαλαρός άνθρωπος που πάντα έχει όρεξη να δείξει και να ασχοληθεί με τον διπλανό του, ιδιαίτερα όταν δείχνει ενδιαφέρον σε κάτι που γνωρίζω, ή σε κάτι που μπορώ να ψάξω και να μάθω για να του προσ΄φερω την άποψη μου, εφόσον ο ίδιος δεν μπορεί για τους λόγους του.
