M' αρεσουν πολλες απο τις επιλογες σου και ειδικα τα ελληνικα που εχεις βαλει ομως γραψε και μερικα λογια για καποια απο αυτα εστω..
Έχεις δίκιο. Λοιπόν ας γράψω μερικά λογάκια για τις παραπάνω επιλογές μου...
13. Opeth – Watershed – 2008Μου αρέσει αυτός ο δίσκος γιατί σε αυτόν, τα νέα μέλη έχουν δέσει με τα παλιά και με αποτέλεσμα έναν πολύ μελωδικό αλλά ταυτόχρονα και κάφρικο ήχο. Γενικά θεωρώ τους Opeth μία ιδιαίτερα ευρηματική μπάντα.
12. Porcupine Tree - Fear Of A Dark PlanetΈνας ακόμη καλός δίσκος από Porcupine Tree (άλλωστε δεν νομίζω να μας έχουν συνηθίσει σε κάτι λιγότερο). Μου αρέσει πολύ η μελαγχολία που βγάζει. Γενικά είναι από τους αγαπημένους μου δίσκους της συγκεκριμένης μπάντας.
11. Opeth - Damnation – 2003Προσωπικά είναι ο αγαπημένος μου δίσκος της μπάντας! Μου αρέσει γιατί όλα τα κομμάτια είναι ακουστικά και μου βγάζουν και μία ψυχεδέλεια που οι υπόλοιποι δίσκοι τους (για εμένα) δεν την έχουν.
10. Rammstein - Reis Reis – 2004Δεν μπορώ να αποφασίσω αν συμπαθώ ή όχι τα μέλη της συγκεκριμένης μπάντας. Πάντως για μένα αυτός ο δίσκος είναι απόδειξη ότι οι Rammstein είναι καλοί μουσικοί και όχι απλα ένα μάτσο τυπάδες που προκαλούν για να τραβήξουν την προσοχή. Στιχουργικά δυστυχώς δεν μπορώ να μιλήσω, γιατί λόγω της γλώσσας, οπου δεν ξέρω «γρι» δεν έχω ασχοληθεί με τους στίχους της μπάντας.
09. Tool – Lateralus – 2001Βασικά δεν μπορούσα να αποφασίσω αν το “Lateralus” ή το “10.000 Days” μου αρέσει πιο πολύ από Τool. Τελικά κατέληξα στο πρώτο, με μικρή διαφορά από το δεύτερο επειδή απλά τυχαίνει να το έχω ακούσει περισσότερο και να το θεωρώ πιο εύκολο σαν άκουσμα…
08. Franz Ferdinand - Franz Ferdinand – 2004Πρόκειται για το άλμπουμ-ντεμπούτο της μπάντας από την Σκωτία το οποίο δίνει την εντύπωση ότι η εν λόγω μπάντα έχει να δώσει πολλά στον χώρο της indie-alternative rock κάτι το οποίο δεν καταφέρνουν να επιβεβαιώσουν σε τόσο μεγάλο βαθμό τα δύο επόμενα άλμπουμ τους. Γενικά πάντως μου αρέσουν σαν μπάντα και ο συγκεκριμένος δίσκος τους είναι ο αγαπημένος μου.
07. Archive – Noise – 2004Οι Archive είναι μία από τις αγαπημένες μου μπάντες! Τον συγκεκριμένο δίσκο τον αγάπησα από την πρώτη στιγμή. Και μόνο που έχει κομμάτια όπως το “Wrong” το “Pulse” το “Waste” κ.α. νομίζω ότι αξίζει πολλά.
06. Portishead – Third – 2008Γενικά θεωρώ ότι οι Portishead είναι πολύ μπροστά, λόγω της ευρηματικότητάς τους και των όσων μπορούν να πετύχουν με τόσα λίγα μουσικά όργανα. Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση πώς κατάφεραν μετά από δέκα χρόνια σχεδόν απουσίας από τη δισκογραφία, κατάφεραν να βγάλουν έναν τόσο καλό δίσκο (αν κ εύχομαι να βγαίνανε συχνότερα τέτοια αριστουργήματα). Για την φωνή της Beth, δεν έχω να πω τίποτα… Απλά τα σπάει!!!
05. Mando Diao - Give Me Fire - 2009 Mε αυτόν τον δίσκο οι Mando Diao κατάφεραν να γίνουν περισσότερο γνωστοί και να ξεσηκώσουν ολόκληρη την υφήλιο. Ποιος δεν έχει σιγοτραγουδήσει στο ρεφραίν του «Gloria»; Ποιος δεν έχει χορέψει με το ανεβαστικό «Dance With Somebody»?
Πάντως προσωπικά θεωρώ ότι πίσω από αυτά τα πολύ ωραία χιτάκια, κρύβεται μία άκρως ενδιαφέρουσα και ποιοτική μπάντα που αξίζει κανεις να ασχοληθεί.
04. Muse - Black Holes And Revelations – 2006Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να συνδυάζουν alternative rock, progressive, metal και pop στοιχεία και να έχουν ένα τόσο ενδιαφέρον και άρτιο αποτέλεσμα!
03. Radiohead - Hail To Thief – 2003Ακόμη μία αγαπημένη μου μπάντα. Το «Hail To Thief» είναι ακόμη ένας δίσκος γεμάτος από μελωδικότητα και ψυχεδέλεια σαν αυτήν που μόνο οι Radiohead μπορούν να πετύχουν.
02. Muse – Absolution – 2003Έχοντας ήδη αποδείξει από το “Origin Of Symmetry” ότι δεν χρειάζονται να αντιγράψουν κάποια άλλη μπάντα για να δημιουργήσουν, πλέον με το “Absolution” οι Muse καταφέρνουν και να θεωρηθούν άξια μία από τις σημαντικότερες μπάντες των 00’s.
01. Muse - Origin Of Symmetry – 2001Αν και είναι απλώς ο δεύτερος στη σειρά δίσκος των Muse είναι ο αγαπημένος μου. Όπως έγραψα παραπάνω, με αυτόν τον δίσκο αποδεικνύουν πλέον ότι είναι μία μπάντα με έμπνευση και δικές της ιδέες. Βασικό χαρακτηριστικό του δίσκου το ψυχεδελικό falsetto που χρησιμοποιεί ο Bellamy (βλ. Micro Cuts) το οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι η Maverick Records είχε την αξίωση να βγούν από την αμερικάνικη έκδοση του δίσκου γιατί θα αποθάρρυναν την προώθηση του δίσκου μέσω του ραδιόφωνου.
Πάμε στα ελληνικά τώρα:
07. Ευωδιάζουν Αγριοκέρασα Οι Σιωπές - Διάφανα Κρίνα – 2000Έχοντας πλέον φύγει από την «Wipe Out» και έχοντας δημιουργήσει δική τους δισκογραφική εταιρεία με όνομα «This Is My Voice Records», ηχογραφούν τον δίσκο «Ευωδιάζουν Αγριοκέρασα Οι Σιωπές». Ενδιαφέρον σε αυτόν τον δίσκο αποτελεί η διασκευή του τραγουδιού του Παύλου Σιδηρόπουλου «Θάνατος».
06. Οι Ανάσες Των Λύκων - Γιάννης Αγγελάκας – 2005Από τη μία οι μελωδίες από το βιολοντσέλο του Νίκου Βελιώτη, από την άλλη οι βαριές απαγγελίες του Γιάννη Αγγελάκα, δημιουργούν ένα άκρως ανατριχιαστικό αποτέλεσμα στον παραπάνω δίσκο.
05. Από Δω Και Πάνω - Γιαννης Αγγελάκας – 2005Eξίσου ωραίο το αποτέλεσμα και σε αυτόν τον δίσκο είχε ή συνεργασία του Γιάννη Αγγελάκα με τον Νίκο Βελιώτη. Θα έλεγα πως αυτός ο δίσκος όμως είναι λίγο πιο μελωδικός και αρκετά πιο αισιόδοξος από τον προηγούμενο, τουλάχιστον εμένα αυτό μου βγάζει.
04. Βραχνος Προφητης - Θανασης Παπακωνσταντινου – 2000Ο Βραχνός Προφήτης είναι ο 5ος κατά σειρά δίσκος του Θανάση με συνεργάτες τον Μπάμπη Παπαδόπουλο (Τρύπες) και την πρόσφατα χαμένη Kora Michaelian (Nor Dar) στην ενορχήστρωση. Άξιο αναφοράς είναι το τραγούδι «Α. Μάνθος» το οποίο αναφέρεται στον ξακουστό στην εποχή του ληστή Θωμά Γκαντάρα σε ποίηση Χρήστου Μπράβου.
03. Διάφανος – Θανασης Παπακωνσταντίνου – 2006Όταν σε έναν δίσκο συνεργάζονται ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου με τους Λαϊκεδέλικα και τραγουδούν καλλιτέχνες όπως η Μάρθα Φριντζήλα και ο Σωκράτης Μάλαμας, δεν μπορεί παρά να είναι τέλειος!!
02. Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή – Αλκίνοος Ιωαννίδης – 2003Για τον τίτλο του δίσκου ο Αλκίνοος εμπνεύστηκε από το όμοτιτλο βιβλίο «Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή» αγνώστου συγγραφέα. Όπως λέει ο ίδιος «Πρόκειται για ένα προσκύνημα σε όσα με απασχόλησαν, σε όσα σκέφτηκα ή ένοιωσα τα τελευταία χρόνια. Μια περιπλάνηση στα γεγονότα και τα συναισθήματα της τελευταίας τετραετίας. Είναι ένας δίσκος που ταξιδεύει, ένας δίσκος θρησκευτικός, όχι με την έννοια του δόγματος, αλλά με αυτήν της εσωτερικής αναζήτησης»
01. Second Hand – Night On Earth – 2008Πάνω κάτω με έχει καλύψει ο Κιράτζος για τον εν λόγω δίσκο. Προσωπικά έμαθα τους Night On Earth από τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Είχα ακόμη την τύχη να ακούσω ζωντανά την τραγουδίστριά τους σε μια συναυλία του Θανάση για ένα τραγούδι μόνο. Λόγω του ρεπερτορίου της, νομίζω ότι αυτή η μπάντα μπορει να τραβήξει την προσοχή σε ανθρώπους που ακούνε ροκ μέχρι τριπ χοπ αλλά και σε άλλους που ακούνε τζαζ μέχρι ποστ ροκ κ.α.
