κατακόρυφο

[pimami]

Προχωρούσαμε πάνω στην παραλία με τα χέρια
Μοιράζαμε το χάδι μας σε χιλιάδες κόκκους άμμου
Τα πόδια μας έγραφαν έναν χορό στον ουρανό
δίχως ρίμα και μέτρο
Κι όπως μας κατέβαινε το αίμα στο κεφάλι
τα όνειρά μας σκαρφάλωσαν στις πατούσες
Δεν είμαστε ξυπόλυτοι πια
μα τα παιδικά νούμερα μας στενεύουν αφόρητα
Ένα φιλί μας θα δώζει ζωή στην άμμο
μα θα πρέπει να σπάσουμε τα μούτρα μας



*** από την ποιητική συλλογή "ημερολόγιο στρώματος.κομ" που κυκλοφόρησε από τα "24 γράμματα" και τη σειρά "εν καινώ" σε e-book.   http://www.24grammata.com/ebooks/Dimosthenis%20Michalakopoulos/Imerologio%20Stromatos%20com/index.html

[Ιππέας]

Πολύ - πολύ καλό ! Τα "ανάποδα"  γενικώς ασκούν μια ιδιαίτερη έλξη . Δε μένει παρά να βρούμε τρόπο να μη "σπάσουμε τα μούτρα μας "...   

[Βραζίλης]

Πρωτότυπη εικόνα, μ'αρέσει όταν ένα ποίημα έχει κατιτίς μη συνηθισμένο/αναμενόμενο

[pimami]

ipeas αυτός ο "τρόπος" να μη σπάσουμε τα μούτρα μας, είναι αυτό που λέω ένδοξο ή και άδοξο αδιέξοδο! αν ανάψει το πράσινο του σηματοδότη (που λέει και ο Γιάννης στο πόνημά του) και αποφασίσουμε να περάσουμε, τότε κάποια ζημιά θα γίνει...
Βασίλη χαιρετώ!
Να 'στε καλά!