Νέε καλώς ήρθες!

[Lo.Lee.Ta]

Στην πόλη χιλιάδες συνανθρώποι
χρόνια βαφτίζει η κοινωνία
να 'χει το ψέμα συμφωνία
ν' αλληλοεπαίρονται οι κόποι


Οι θρόνοι με τους αυλικούς τους
με αλάθητη τάξη, υψίστη ουσία
σα με το ζόρι συνουσία
για να ηδονίζεται ο νους τους


Παρέες άγγελοι θηρία
τάχα γεννούν φιλίας ελπίδες
καθένας δέκα κοφτερές λεπίδες
να μη χαλά η μικρογραφία


Παιδιά που ψάχνουν σ'άδειες λέξεις
μήπως χωρέσουν ένα θαύμα
προγονική περιουσία
μια στάλα ονείρου σε βίαιο τραύμα


Άλλοι στο πλήρωμα του χρόνου
άλλοι με αγωνία περιμένουν
απειροελάχιστη σιγή του πόνου
στιγμής που ζούνε ή πεθαίνουν


Παιδιά γυρεύουν φωτεινές πατρίδες
σ' ανθρώπινης αγκαλιάς το ψέμα
τα νανουρίζει με κλειστές τις βλεφαρίδες
λικνίζοντας ταϊζει δυό μπουκάλια φρέσκο αίμα.

[ilis]

Kάποιες απορίες έχω για να το κατανοήσω καλύτερα. 1) Αν υπάρχει το ρήμα ''αλληλοεπαίρομαι'' δηλ. ''αλληλοκαυχιέμαι'', μήπως θα'ταν καλύτερα... '' αλληλοεπαινούν''

Στην πόλη χιλιάδες συνανθρώπους
χρόνια βαφτίζει η κοινωνία
να 'χει το ψέμα συμφωνία
ν' αλληλοεπαινούν τους κόπους
                                                                                   
 2) Παιδιά γυρεύουν φωτεινές πατρίδες........ το ''παιδιά'' το έχεις σαν υποκείμενο ή σαν αντικείμενο;
δηλ. ...  Παιδιά, γυρεύουν φωτεινές πατρίδες   ή...  Παιδιά γυρεύουν, φωτεινές πατρίδες  ;

Συγγνώμη για τις παρεμβάσεις αλλά το βρήκα...ενδιαφέρον

       

[Lo.Lee.Ta]

Να 'σαι καλά ilis για το ενδιαφέρον. Ωραίο φίλε έτσι όπως το έγραψες και εσύ ως "αλληλοεπαινούν" αλλά νοηματικά το καύχημα βγάζει κάτι πιο βρώμικο.....


Τα παιδιά είναι υποκείμενο, τα παιδιά γυρεύουν τις φωτεινές πατρίδες, αλλά άντε να τις βρουν..


Δεκτή κάθε παρέμβαση καθώς και κάθε αρνητικό ή θετικό σχόλιο.
Δίχως επικοινωνία, τουλάχιστον τα δικά μου στιχουργήματα, κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.


Το γνωρίζω μάλιστα ότι έχει σε αρκετά σημεία προβλήματα σε ότι αφορά την μουσικότητά του, αλλά είναι που δίνω περισσότερο βάρος στην απόδοση νοήματος που έχω στο μυαλό μου.