Σε μακρινές γραμμές να βρεθούμε
και αδειανούς γεμιστήρες.
Σαν φίλοι παλιοί και εχθροί,
σαν στρατιώτες.
Θα μείνουμε άλλωστε στην ιστορία
σαν ημερομηνία
ή ανάλυση πολιτική
μιας εποχής που αλλάζει.
Και η σφαγή μας ακόμα
επιτυχία εισπρακτική
σε ένα δυστοπικό μέλλον.
Εμείς κάπου αλλού,
με τρύπες στο σώμα,
σφαίρες και φαγητό χαλασμένο
τλιγμένοι με βία μια ξένη σημαία
θα τρέφουμε την φωτιά
που ζεσταίνει τις φάμπρικες.
Κι αν ακόμα πούνε για εμάς πολλά,
δεν θα μάθει ποτέ
κανείς την αλήθεια.
