Εκτιμώ πως σε αυτό το forum υπάρχει λίγη ως ελάχιστη αγάπη για το μπάσο…
Σίγουρα υπάρχουν και οι drummers (οι οποίοι δικαιούνται να γκρινιάξουν λίγο περισσότερο – αλλά στην τελική είναι drummers, εξ` ορισμού ξεχωριστοί άνθρωποι, οπότε go figure)…
…αλλά ειλικρινά θα ήθελα να βλέπω περισσότερα μπασοθέματα...
…και δυστυχώς ένας μόνο Saved δεν φέρνει την άνοιξη
!!
‘Όπως και να `χει θέλω να αναφερθώ σε τρείς (
συγκεκριμένους ενισχυτές (combo και μη) τουλάχιστον αρχικά…
Anyways, strangeways, here we go…
α) Ίσως κομματάκι αιρετική η πρώτη τοποθέτηση μου αλλά ο Peavey TNT 150 ήταν στις περισσότερες (πρώτες μου) πρόβες εκεί για να με στηρίξει… Δεν είχε πάντα τον ιδανικό ήχο (αν και κάποια χρόνια αργότερα διαπίστωσα πως ο ιδανικός ήχος υπόκειται σε πολλές και διαφορετικές παραμέτρους) αλλά είχε σταθερά έναν πάρα πολύ ικανοποιητικό ήχο. Μιλάμε για πολλά χρόνια πριν, σε συνδυασμό με τις όποιες δικές μου ανασφάλειες (ηχητικές και τεχνικές) ως προς το πού στεκόμουν εντός ενός instrumental desert τρύου (απαρτιζόμενο από έναν έντονα φλύαρο κυμβαλικό drummer και από ένα ψυχεδελικά λακωνικό μεν αρκετά μπάσο δε κιθαρίστα). Το ηχείο αν και 15άρι έβγαζε αρκετά πρίμα και στην τελική μπορούσα να δυναμώσω τόσο, όσο να καταλαβαίνουν και οι υπόλοιποι πως υπήρχε και τρίτος στην παρέα…
Πραγματικά κατασκευασμένος σαν άρμα μάχης… ίσως λίγο βαρύς… δεδομένης και της χαμηλής τιμής θα έλεγα πως ήταν ιδανικός για εκείνη την εποχή… Last minute note: γράφω πάντα για τον έκδοση με το κλασικό logo της Peavey και την εντελώς μαύρη πρόσοψη…
β) Mesa Boogie M-6 Carbine με 2x12 καμπίνα.
Sweet…
Ιδιαίτερα με το Rick-003.
Είχα διαβάσει ένα σχόλιο πως η σειρά αυτή είναι ο Mesa που δεν ακούγεται σαν Mesa. Για αρχή δεν έχω ακούσει άλλο mesa οπότε δεν ξέρω πόσο πιο «γλυκό» ήχο έχει η παραδοσιακή τους σειρά… επίσης αν και δεν είμαι hard-core metal fan ο ήχος του Carbine μου ακούστηκε αρκετά καλός, όχι όμως το μεταλλικό θηρίο που τον παρουσιάζουν. Θα πρέπει να πω βέβαια πως κατά τον ιδιοκτήτη του studio ο συγκεκριμένος ενισχυτής (κεφάλι και καμπίνα) ήταν κάποια ιδιαίτερη customιά ή κάτι σε περιορισμένη παραγωγή
… ίσως…
έχω μάθει να κρατώ μια πισινή στις ιστορίες που ακούω κατά καιρούς σε τέτοια μέρη… Ο συγκεκριμένος ενισχυτής μου άρεσε τόσο πολύ που σχεδόν πείστηκα να αγοράσω έναν… μέχρι που μπήκα στον Thomann και είδα την τιμή… Δεν ξέρω, αρκετά καλός ήχος αλλά ειλικρινά η σχέση με την τιμή μου φάνηκε κομματάκι δυσανάλογη… 3.500€ για καμπίνα/κεφαλή μπάσου μου κάνει… κάπως… Υποθέτω όμως πώς αν κάποιος έχει τα χρήματα αυτά ας αγοράσει καλύτερα έναν Ampeg Heritage B-15N Flip-Top Combo ο οποίος είναι ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ενισχυτης μπάσου που έχει ποτέ κατασκευαστεί.
γ) Marshall MB-κάτι Combo με την επιλογή ανάμεσα σε δύο mods (classic & modern).
Όχι… η μάλλον καλύτερα Ο Χ Ι !!
Never forget; never forgive…
Η καλύτερη αντιμετώπιση αυτού του ενισχυτή έχει ως εξής…
Αγοράζεις από το πλησιέστερο ψιλικατζίδικο ένα μπουκάλι μπύρα… Πίνεις την μπύρα και σταματάς στο πρώτο βενζινάδικο. Γεμίζεις το άδειο μπουκάλι με βενζίνη. Βουλώνεις το μπουκάλι με κάποιο πανάκι (αυτό που έχεις για να καθαρίζεις το μπάσο σου, λίγο χαρτί υγείας, κάποιο μαντίλι αν είσαι sleaz-o-poserάς). Πας στο studio. Ανάβεις τσιγάρο και με το ήδη αναμμένο σπίρτο/αναπτήρα βάζεις φωτιά στην αυτοσχέδια βόμβα. Πετάς το μπουκάλι και προσπαθείς να πετύχεις τον ενισχυτή. Επαναλαμβάνεις την διαδικασία μέχρι είτε :
α) να σε δέσουν, ή
β) να σταματήσει να υπάρχει αυτό το λάθος ως μπασοενισχυτής σε διάφορα προβάδικα…
(to be concluded)
