Φλόγα......καιομένης βάτου
ξημερώματα Σαββάτου
βγαίνοντας απ' το κοχύλι
φίλαγες δυό ξένα χείλη
Μέσα μου θυμός κι αντάρα
λιώμα γίναμε στη μπάρα
κι όπως με οργή......οπλίζω,
ξημερώματα τρικλίζω
Αχ! να μ' έπαιρναν οι στόλοι
...που το βρήκα το πιστόλι
κι ενώ ο πόνος μου αλύχτα,
έγινα φονιάς μια....νύχτα
Ο ένας.....χρόνια μες στο χώμα
κι εγώ.....στο κελί μου ακόμα,
το αφήνω......μέγας πόνος
Μα εγώ θα 'μαι....πάλι μόνος
Φλόγα καιομένης βάτου
ορμητήριο.....θανάτου,
Μα τι να 'κανα βρε μάγκα
που με πόύλαγε για.....φράγκα!!!!!
