Νυχτομαστιγώματα τα σκληρά σου ΟΧΙ
στη φυγή σου ανέτειλε του καημού χιονιάς
έρωτας πεντάστερος, πιάστηκε στο βρόγχι
κι οι καρδιές σε ξώβεργα μαύρης λησμονιάς
Βολιδοσκοπήσανε τη καρδιά σου λύκοι
κι είπα καθώς έβλεπα τους καιρούς δεινούς:
«Ήτανε το αστέρι μου……τώρα δεν μου ανήκει
Ψάχνει νάβρει έρωτα σ’ άλλους ουρανούς»
Αναθεματίσανε του έρωτα τους μήνες
κάτι σχολιαρόπαιδα…..δίχως αφορμή
κάτω απ’ την ίσαλο…..σπάσαν τις καρίνες
και βυσοδομήσανε στ’ όμορφο κορμί!!!!!
Νυχτομαστιγώματα τα φιλιά σου σ’ άλλον
τ’ όνειρο του έρωτα μιά χαραματιά
μου ‘χες πει κατάμουτρα: «Θα σ’ αφήσω γι’ άλλον»
νόμιζα πως έπαιζες…..χάθης τη νυχτιά!!!!!
