Αλλόκοτη μανία νωθρά στο κορμί
Χοροπήδημα στις άκρες των δακτύλων
Βάδισμα επάνω σου με άμεμπτη ορμή
Φύσημα ανέμου κούνημα ανεμομύλων.
Μοναξιά με χρώματα σε άτονους καμβάδες
Μες την νύχτα δίχως φεγγάρι για οδηγό
Στο μπαλκόνι σου έρωτες, αγέρια καντάδες
Κι εσύ χαμένη σ’ ένα πλαστικό φορτηγό.
Κι όταν θα μερέψει η αυγή
Το όνειρο σε κανέναν δεν θα πω
Θα πλάσω μια ψεύτικη αρχή
Και κρυφά απ’ όλους θα σ’ αγαπώ….
Είσαι οπτασία σε μια νύχτα κάρβουνο
Χάθηκαν οι έρωτες σου στην έρημο
Κι εγώ πρέπει να ξεκινήσω απ’ το μηδέν
Να βρω στη δύση ένα βήμα άσημο.
Κι όταν θα μερέψει η αυγή
Το όνειρο σε κανέναν δεν θα πω
Θα πλάσω μια ψεύτικη αρχή
Και κρυφά απ’ όλους θα σ’ αγαπώ….
