Προς vegos, και talfarlow:
[Η μέθοδος, που ακολουθώ, με τους κόμπους, υπάρχει περίπτωση να βλάψει την κιθάρα, με οποιονδήποτε τρόπο;]
[Τίποτα δε θα βλάψει, πέραν της ψυχικής σου υγείας]
Αντίθετα, νομίζω (από τον πόνο στα ακροδάχτυλα) μήπως τις έχω -όχι χαλαρές-, αλλά πολύ σφιχτές, ώστε να δημιουργούν απόσταση από το μπράτσο (λυγίζοντάς το λίγο), και να προκαλούν τον πόνο. (
Έτσι μου είπαν στον 'Αρμάο' )
_______________________________________________________________________
Παίδες, όπως έγραψα και πριν, θα δοκιμάσω κάποια από τις μεθόδους, που μου προτείνετε, όταν σπάσει κάποια χορδή, ή χρειαστεί αναγκαστική αντικατάσταση για κάποιον λόγο.
Ευχαριστώ, όλους σας,
Πάρα πολύ, για την ανταπόκρισή σας, και τον χρόνο σας, στο θέμα μου "Τοποθέτηση νέων χορδών".
_________________________________________________________________________
Προς τον φίλο tarfalflow:
Σε βλέπω και πηγαίνεις πολύ πίσω, και φυσικά είναι θαυμάσια... Να σε πάω ακόμα πιό πίσω;...... Στον Ορφέα και ακόμα πιό πίσω........ στον Απόλλωνα;
Ποιός λαός, άραγε, δίδαξε μουσική στους υπόλοιπους λαούς; Τα Ορφικά, τότε, ήταν Μυστήρια!!!!!! Όσο πιό πίσω πηγαίνουμε, τόσο περισσότερο πλησιάζουμε εκείνους!
Ο δάσκαλος έχει αρχίσει και μου δείχνει λίγο ίχνη σχιζοφρένειας!
Από τη μία, όταν παίζω το μάθημα, "Μπράβο! Μπράβο! Ήσουν πολύ καλός!" (ενώ έχω πετάξει του κόσμου τα φάλτσα), και από την άλλη, σε σύντομο χρονικό διάστημα, "Αδιάβαστος ήρθες, έχει σοβαρό πρόβλημα ο ρυθμός σου!"
Έχοντας φάει, εγώ, στη μούρη, τα ακατανόητα νοήματα, μου ζητάει και ξεκινάω να παίζω μαζί με όλους τους υπόλοιπους, στο τμήμα.
Λίγο 'ψαρωμένος' από τις μκίες του, μου φεύγουν φάλτσα και σταματάω.
Αυτός θυμώνει κιόλας, και 'μου την ξαναλέει' από πάνω: "Είσαι αρνητικός!"
Έτοιμος ήμουν να του πω: "Το Δαφνί λειτουργεί ακόμα! Δεν πας να σ' εξετάσουν! Έχουμε κορυφαίους ψυχίατρους!"
Αλλά δυστυχώς, εγώ όντας ΑΜΕΑ, πηγαίνω εκεί δωρεάν! (Είμαι σε πρόωρη σύνταξη)
Αν είχα τα φράγκα να πάω σε καλύτερο ωδείο, ή να κάνω -ακόμα καλύτερα και- ιδιαίτερα μαθήματα, θα τον παράταγα ευχαρίστως.
Μου δείχνει περισσότερο σαν κάποιος, που απλώς έμαθε καλά κιθάρα, κι είπε να βγάλει κανένα φραγκάκι, παρά ΔΑΣΚΑΛΟΣ! Η λέξη
Δάσκαλος, για μένα, είναι τίτλος τιμής για κάποιον αφιερωμένο στην
εθελοντική μετάδοση της Γνώσης.
Αν δεν έχει, όμως, και το χάρισμα της μετάδοσης, είτε θα πρέπει να δουλέψει
πάρα πολύ, προκειμένου να φτάσει σε κάποιο ΜΕΤΡΙΟ επίπεδο, είτε να τα παρατήσει και να ασχοληθεί με οτιδήποτε άλλο.
Δέχομαι ότι ο π**άρας δεν ακούει Αλεξίου, και δεν ήξερε το "Φιλί"! Ο Δάσκαλος οφείλει (για να 'φέρει' τέτοιον τίτλο τιμής) να γνωρίζεει αρκετά (όχι όλα).... Από Περπινιάδη, που αναφέρθηκε, μέχρι Manowar!!!!
Θα περίμενα, από τον αχαρακτήριστο, τουλάχιστον να μου έλεγε: "Δώσε μου μία βδομάδα να σ'το βρω!", ή έστω, "Πόσο χρονικό περιθώριο μου δίνεις, προκειμένου να σ'το βρω;". Ο μκας προσπαθούσε να βρει τρόπους να το αποφύγει. Μέχρι, που ένας γνωστός από το επόμενο τμήμα, μου είπε "Άσε! Θα σ'το βρώ εγώ... Σόλα, συγχορδίεςε, ρυθμούς, τα πάντα!"
Να βλέπατε χαρά στη φάτσα του
δασκάλου...
Είχε και όλο τα θράσος, και μου είπε: "Είδες; ... Που λύθηκε το πρόβλημά σου;"
"Τότε τον γμσα, κύριε Πρόεδρε", όπως λέει και το γνωστό παμπάλαιο ανέκδοτο!
Το τραγουδάκι, το μαθαίνουμε σε Λα μινόρε, Μι ματζόρε, Λα μινόρε, Ρε μινόρε, Λα μινόρε, Μι ματζόρε, Λα μινόρε
Δεν θα βαριέμα,ι να σας ευχαριστώ, καθώς ασχοληθήκατε μαζί μου, και με τα προβλήματά μου
Να είστε όλοι καλά
Γιώργος