Μ’ ένανε bloger μες στα site τα παλιά
θα με συνθέτεις στα πεδία στην οθόνη
θα ‘μαι ο φυγάς σου, της αγάπης το κοθόνι
που σ’ είχα σπρώξει σε μια ξένη αγκαλιά.
Μ’ ένα τυχάρπαστο ποντίκι θα μετρώ
κάθε λαμπάκι που ‘ναι πάλι αναμμένο
στη στάση του Όχι μοναχός θα κατεβαίνω
όταν θα μπαίνω στης καρδιάς σου το μετρό
Και με delete κάθε σελίδα που ‘σαι εσύ
θα τηνε σβήνω, μη με βάλεις στ’ όνειρό σου,
είναι κακό να μολυνθώ απ’ τον ιό σου,
και να ‘μαι δίπλα σου… μα μόνος στο νησί.
Δεν θα διστάσω με λαχτάρα να σου πω
«απ ‘ το PC μου , τον σκληρό θα κομματιάσω»
μη φοβηθείς, τον έρωτά σου πριν ματιάσω,
θα κάνω forword τα’ αρχαία σ’ αγαπώ!
