ΣΤΟ ΛΟΓΓΟ
Και οσα νομιζες δικα σου ,γεννημα σου
ητανε μεσα στην πραματεια που πουλουσες για να ζησεις
και οτι αγορασες με το υστερημα σου
προσαναμα ηταν στις φωτιες που τοσο πασχιζες να σβησεις
Στων τουριστων το περασμα
το γελιο σου βιτρινα
δυό ανασες και ενα κερασμα
σε μιά ρηχή πισινα
Για ποια Ιθακη λες πως παλι θα κινησεις?
τα ταξιδιαρικα πουλια θελουν κοπαδι
για ποια βασιλισσα μνηστηρες θα νικησεις?
αφου αιωνια το παλατι ηταν ρημαδι
Πανω στον Λογγο πνιγεσαι
και στα ανοιχτα κοιταζεις
στα ψεματα τυλιγεσαι
ψευτικος να μη μοιαζεις
Α.Π.
