ΣΤΑ ΚΑΤΑΚΑΘΙΑ
Ανήσυχα μουδιασμένος
και αναποφάσιστα στέρεος
κύκλο στον κύκλο και κυκλωμένος
πάντα μισός και ακέραιος
Ορθάνοιχτα κλειδωμένος
πολύβουα σιωπηλός
σιαμαίος και διχασμένος
ξεκάθαρος και απατηλός
Σαν τέρας που νιαουρίζει
και έχει στο δέρμα του γυαλιά και αγκάθια
που τα τραγούδια τα συλλαβίζει
και στίχους βρίσκει στα κατακάθια
Φοράει το πρόσωπο πάνω απ' την μάσκα του
και το χαμόγελο πάνω απ' την θλίψη
βγάζει τα αστεία του μέσα απ' την κλάψα του
και κλέβει τα όνειρα για να τα στύψει
Είναι τα πάντα , είναι ο κανένας
είναι το κύμα , είναι ο πυθμένας
είναι όσα αγαπώ και όσα φοβάμαι
είναι όσα ξέχασα και όσα θυμάμαι
Α.Π.
