Η ΠΟΛΗ ΣΟΥ
Αν απογοητεύτηκες όταν προσπάθησες να κλείσεις στις χούφτες σου τον ήλιο που έβαφε το αυγουστιάτικο κύμα και η θάλασσα κύλησε μέσα από τα δάχτυλά σου άχρωμη , χωρίς φως και άνεμο
Αν ένιωσες θλίψη κοιτώντας να πνίγεται η άχρηστη και ξερή κίτρινη μέρα μέσα στα υπέροχα ματωμένα χρώματα του ηλιοβασιλέματος
Αν μετάνιωσες που δεν άφησες να κυλήσει πάνω στο τζάμι ,εκείνη η σταγόνα της βροχής , σταματώντας την με το δάχτυλο , προσπαθώντας να αλλάξεις το πεπρωμένο της
Αν πρόδωσες την καταιγίδα και την αστραπή και κλείστηκες στην κάμαρά σου σφραγίζοντας παράθυρα και πόρτες για να μην ακούσεις την αρχαία της κραυγή και τρομάξουν τα μυστικά σου και οι φόβοι σου
Αν ντράπηκες που κατηγόρησες άδικα τον μαΐστρο για τα δάκρυα που κυλούσαν στα μάτια σου
Αν θύμωσες με το ξερό πεσμένο φύλλο που παραδόθηκε τόσο γρήγορα και έπεσε πρώτο από το δέντρο του , λες και εκείνο όριζε την τύχη του
Αν στο θλιμμένο βλέμμα του αδέσποτου είδες την ζωή σου αλλά θα έκανες τα πάντα για να αλλάξεις την ζωή την δικιά του
Τότε είσαι ακόμα στο μονοπάτι , με τα τέρατα να γρυλίζουν από τις φυλλωσιές τριγύρω
Νιώθεις αβέβαιος αν βαδίζεις στο σωστό το μονοπάτι , όμως αφού είσαι στο μονοπάτι περπάτα για να φτάσεις
Έτσι κι αλλιώς όλα τα μονοπάτια οδηγούν στην στην ίδια πόλη
Από σένα εξαρτάται αν θα είναι η πόλη σου
Α.Π
