"Στο φιλντισένιο μου μαρκούτσι
γαλέρες έρχονται κ πάνε,
ρεσάλτο κάνουνε οι μούτσοι
κ οι πειρατές μεθοκοπάνε
στο καπηλειό το λιμανίσιο"

Από το "Σεβάχ το Θαλασσινό" του
ΛεΠα (Παπαδόπουλος, ουχί Πανταζής)




"Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγανε οι Χιλιάνοι
"Άγιε Νικόλα φύλαγε κι Αγια Θαλασσινή"
Τυφλό κορίτσι σ' οδηγά, παιδί του Modiglianni
που τ' αγαπούσε ο δόκιμος κ οι δυο Μαρμαρινοί."

Απ' τη "Θεσσαλονίκη" του Καββαδία



'Θα μεταλάβω με νερό θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο μπακιρένιο αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν"

Απ τη "Fata morgana" του ίδιου



Σα το διαμάντι το γυαί μ' έχει χαράξει
Ήρθα και φέυγω μ' αδειανά τα δυο μου χέρια
Θέλει, αστέρι μου, ατέλειωτα νυχτέρια
Να γίνει η κάμπια χρυσαλίδα και μετάξι

Μάλαμας

Ζησε μοναχα τη στιγμη και ασε το μετα.... ενα σωσιβιο η ζωη που ξεφουσκωνει αργα.....    

Ο συγκεκριμενος στιχος απο  ΠΥΞ-ΛΑΞ λεει πολλα φιλε!!!!
Συμφωνω!!!!

Ο πρώτος στίχος που μου έρχετε πάντα στο μυαλό είναι από το Πόρτο Ρίκο:

      "Αξίζει φίλε να υπαρχεις για ενα ονειρο
                  κι ας ειναι η φωτιά του να σε καψει"

αλλά τωρα θυμίθηκα και κάτι απο πιο παλια:

       "...πέτρα που θέλει να κυλά ποτέ δε χορταριάζει"

...............ό,τι αξίζει πονάει
         και είναι δύσκολο..................

Ειναι παρα πολλοι οι στιχοι που με αγγιζουν αλλα αυτη τη στιγμη τα πρωτα που μου ερχεται στο μυαλο ειναι

"Οσο αξιζει νια γρατζουνια απ'την ανασα σου
δεν αξιζουν οι θεωριες μιας ζωης
γυναικα αν εχω κανει λαθος συγχωραμε
γυναικα αν ειμαι σωστος μη μου το πεις"
Θηβαιος

"Παραμιλητο μου,
μια φωνη με παρασερνει
μες το πυρετο μου
και στα μερη σου με φερνει
Παραμιλητο μου
πιο σκληρο απο τα ξενα
ξερω πια καλα
'συ δεν εισαι για κανενα"
Τσαλιγοπουλου

"Μα γιατι το τραγουδι,να ναι λυπητερο
με μιας θαρεις κι απ την καρδια μου ξεκοψε
κι αυτη τη στυιγμη που πλημμυριζω χαρα
ανεβηκε ως τα χειλη μου και με επνιξε
φυλαξου για το τελος θα μου πεις"
Παπαζογλου

"Σωμα υποταγης φοβος
ειμαι της φυγης φοβος
μη μ'ακολουθεις
Μια για την καρδια φοβος
δυο για την ψευτια φοβος
τρεις θα μ'αρνηθεις"

Ακομα μου αρεσουν ολοι οι στιχοι απο τα τραγουδια "Εδω να μεινεις"Αρβανιτακη "Δεν ειναι αργα" Μπαμπαλη "Ιστορια παλια" Θηβαιος-Αρβανιτακη (ΤΕΛΕΙΟ) και πολλα πολλα αλλα

(Ειδατε Σιδηροπουλο,Λογαριδη κ Δελληβορια δεν ειπα για να μην σας κουραζω)

(Sorry που εγραψα πολλα αλλα δεν μπορω να τα ξεχωρισω και ειναι παρα πολλα εξω οπως εφυγες νωρις,πουλα με,αλαζει...καθε που βραδιαζει)
ΣΤΑΜΑΤΙΣΤΕ ΜΕ

Δεν ξερω... αν φευγεις,τωρα... για το λιγο μου ή αν αυτο που νιωθω... ηταν πολυ... πολυ για σενα

Γιατι το τραγουδι αυτο παντα να λεει δεν μπορω,γιατι εσυ με σπρωχνεις στο γκρεμο δεν σε συχγωρω δεν σε συχγωρω γιατι...

ΤΕΛΟΣ...

Ενας κομπος η χαρα μου, κι ομως αν θα ρθεις...σταλα σταλα θα στη δωσω για να δροσιστεις.......

θα 'θελα να 'μουν, να 'μουν βασιλιάς
σε ένα βασίλειο με ουίσκι και τεκίλα...

kai parakatw

Και ας μην ήμουν βασιλιάς
και ας την έβγαζα με ούζο και ρετσίνα
τις Κυριακές κάπου να τρώγαμε φτηνά
και μεσοβδόμαδα ας μας έτρωγε η πείνα

Είναι πολλά αυτά που θα 'θελα αγάπη μου
μα απειροελάχιστα αυτά που σου ζητώ
γιατί θα μου 'φτανε αν μέσα στο χάλι μου
είχα εσένα λίγο εδώ

Αγάπης φως της γης ταξίδια
Μαύρα παράξενα παιχνίδια

Στο φως του ήλιου θα ακουμπήσω
το καλοκαίρι να μυρίσω
Μ' άσπρο πανί θα ταξιδέψω
Μικρό κορίτσι θα σε κλέψω
Όσο αγαπάω μένω πίσω
κι όλο με αφήνεις να σ' αφήσω....

Was it love or was it the idea of being in love? (David Gilmour - Pink Floyd apo to One Slip)

You have to be trusted by the people that you lie to, so that when they turn their backs on you, you'll get chance to put the knife in (Dogs - Pink Floyd, kommati alligoriko pou paromoiazei tous anthrwpous me ta skylia)

When you've got nothing you've got nothing to lose (Bob Dylan - Like A Rolling Stone)

Μια βάρκα θέλω ποταμέ να ρίξω από χαρτόνι
όπως αυτές που παίζουνε στις όχθες μαθητές
-Σκοτώνει πες μου ο χωρισμός; -Ματώνει δε σκοτώνει.
Ποιος είπαι φούντο; Ψέματα. Δε φτάσαμε ποτές.
                                      Ν. Καββαδίας

...και κάτι για όλους τους κιθαρωδους από τον Βάρναλη

Του λαρυγγιού δονώ ψηλά την φουσκωμένη φλέβα
κι ανέβα ο αχός ανέβα
όλο και πιο μεστώνει
και τον αέρα ξέχειλο από ηδονές ματώνει.



Ευχαριστώ, για την γλυκιά ανάμνηση που μου χαρίσανε, τους
Steph για το "ήσυχα βράδια"
και τον Κώστα για το ποίημα της Πολυδούρη

Οταν κανείς δεν σου χτυπά
κι ούτε κανείς σου απαντά
μη μου τρομάζεις.
Οταν σου παν όλα στραβά
στον έρωτα και τα χαρτιά
να το γιορτάζεις.

Γιατί ότι δεν σε σκοτώνει
σε κάνει πιο δυνατό.


Υμνος......
Και να ήταν το μοναδικό.

Αν και είναι σαφώς εκατοντάδες οι υπέροχοι στίχοι , μάλλον θα προτιμήσω να βάλω στην κορυφή το ...

¨ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ"

διότι δεν είναι απλά ένας στίχος αλλά ουσία ζωής....

Gia na mhn apolamvanei monos ta eyshma omws o Portokaloglou, kalo einai na poume pws ayto einai "symperasma" tou Nitse  

"Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου
και τρέξεις στην μαμά σου να το πεις
κι εκείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
θα'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί.

Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής.

Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε αγγίξεις το κορμί σου
και το 'βρεις τσακισμένο απ'τις πληγές
και γύρω σου κούκλες χλωμές
ανίκανες ν'ακούσουν τη φωνή σου
κι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές."
Π.Σιδηρόπουλος

Αλλά και το "Ανδρείκελα" του Καρυωτάκη που έχουν μελοποιήσει τα Υπόγεια Ρεύματα...
"Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ'αυτήν εδώ τη γη
σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία..."

Όπως και "Βροχή μου" και το "Αν ακούς" από τον Θηβαίο...

Α!Ξεχάστηκα! και οι στίχοι από το τραγούδι "Εισιτήριο στην τσέπη σου"

Για που το 'βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά
για ποια πέλαγα ουράνια, άστρα μαγικά
Για που το 'βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά

Για ποια μακρινή πατρίδα έρμη ξενιτιά
θάλασσα, ουρανός μ' αστέρια πουθενά στεριά
Για που το 'βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά

Ποια αγάπη, ποιο λιμάνι, ποια παρηγοριά
θα 'χεις αγκαλιά το κύμα, χάδι το νοτιά
Για που το 'βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά

Orfeas Peiridis!!!

Αφού ήταν όλα χτες      ας γίνει ότι θες...PYX lAX!!!

Δως μου, δως μου  το κόκκινο κρασί  Δως μου το ψέμα σου...KATSIMIXA!!

Τα μάτια του Σεβάχ σε κοίταξαν για πάντα
καθώς τραβούσε σκεφτικός να πάει στο πουθενά
KATSIMIXA!!

Αϊ της αγάπης μαχαιριά...KATSIMIXA!!

Της   αγάπης την ουσία
τη    μετρώ   στην   απουσία
MAXAIRITSAS!!!

είμαι παράξενος γιατί αγαπώ...PIROVOLAKIS!!!

tha mporousa na grafw gia poli kairo...alla...

Τι να τα κανω τα τραγουδια σας
ποτε δεν λενε την αληθεια
ο κοσμος υποφερει και πεινα
και σεις τα ιδια παραμυθια.

Τι να τα κανω τα τραγουδια σας
ειναι πολυ ζαχαρωμενα
ταιριαζουν για σοκολατοπαιδα
μα δεν ταιριαζουνε σε μενα.

Διονυσης Σαββοπουλος

KRATA GIA TO TELOS,TO PIO PSYXRO SOU BLEMMA,EKEINO POU AFHNEI TON ERWTA MISO-
MHPWS KAI PONESW,KI ETSI NA MPORESW,
NA FYGW KAI NA NIWTHW,BATHIA PWS SE MISW...

KRATA KI ENA POTHRAKI,GIA TO PIO PIKRO FARMAKI,
NA TO PIW KI AP THN KARDYA MOU NA SOU EYXYTHW
KALH TYXH,GEIA XARA SOU,MH PETAS TA ONEIRA SOU
MHN TA BRW POTE STO DROMO, KAI SE LYPHTHW.

KRATA GIA TO TELOS;TO PIO MEGALO MISOS
TOTE MONO ISWS,MPOREI NA S ARNHTHW-
NA MPORW NA LEW,KOITA ME,DEN KLAIW
PWS EMATHA NA XANW,ALLA DE THA XATHW.

..." to oxi apokoimhthke sthn agkalia tou nai.."

loudovikos twn anwgeiwn,

kai

".... ma mesa sthn kardia sou uparxei, fwnh giagias neanikhs, me oneira istories kai lathoi, mia mikrasia Ellhnikh..."

ths Stavroulas Vrachionidou

kai alla diafora....

Μην μας περιφρονάς, μη μας περιφρονάς
γραψε βρε ιστορία, δυο λόγια και για μας

Γράψε για μας τους ταπεινούς
και τους ανώνυμους της πλάσης
σκαλί είμαστε για τους τρανούς
οι θεατές στις παρελάσεις

Αν δεν υπήρχαμε εμείς
πως θα υπήρχανε οι άλλοι;
Αν δεν υπήρχαν οι μικροί
πως θα υπήρχαν οι μεγάλοι;

Μην μας περιφρονάς, μη μας περιφρονάς
γραψε βρε ιστορία, δυο λόγια και για μας

Ανρήσου το αν μπορείς, αρνήσου το αν μπορείς
από την ίδια λάσπη, πλαστήκαμε κι εμείς

Για μας δεν νοιάζεται κανείς
είμαστε τ' άγραφο το χιόνι
μας ξέρουν πέντε συγγενείς
η μάνα μας και οι γειτόνοι

Αν δεν υπήρχαμε εμείς
πως θα υπήρχανε οι άλλοι;
Αν δεν υπήρχαν οι μικροί
πως θα υπήρχαν οι μεγάλοι;

Μην μας περιφρονάς, μη μας περιφρονάς
γραψε βρε ιστορία, δυο λόγια και για μας...

Στίχος που συνδυάζει την άψογη τεχνική, με το τρομερό κοινονικό νόημα. Χαρακτηριστικός στίχος της Σώτιας Τσώτου.

Φυσικά, άλλο πράμα να το ακούς από τον Χατζή.

Όποιος θέλει να το ακούσει, ας μου πει και το κανονίζουμε.

"Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει" του Γιώργου Αντρέου
========================================

Στους εθνικούς σου δρόμους
λάστιχα σκασμένα, και ζώα σκοτωμένα
Στου κράτους σου τους νόμους
όνειρα κλεμμένα, χαρτιά σημαδεμένα

Πολίτες δίχως πόλη
οπλίτες δίχως βόλι
οι λίγοι ψυχωμένοι
κι άλλοι ξοφλημένοι

Που 'ναι το φως σου το κρυμμένο
αυτο που χρόνια περιμένω;
Εσύ που λες πως δεν πεθαίνεις
μόνο για λίγο ξαποσταίνεις
Άντε κουνήσου και νυχτώνει
κι έχουμε μείνει πάλι μόνοι...

Τα μαγικά σου βράδια,
ακουπίδια και ρημάδια, σκυλλάδικα σκοτάδια
Της ψήφου τα στραβάδια
του γήπεδου κοπάδια, σου κλέβουνε τα χάδια

Αρχαία μεγαλεία
ερήπεια σχολεία
αγάλματα σωπάινουν
κι οι ποιητές πεθαίνουν


Που 'ναι το φως σου το κρυμμένο
αυτο που χρόνια περιμένω;
Εσύ που λες πως δεν πεθαίνεις
μόνο για λίγο ξαποσταίνεις
Άντε κουνήσου και νυχτώνει
κι έχουμε μείνει πάλι μόνοι...
Και μη μου πεις ξανά "Ποιος φταίει;"
κι έχουμε μείνει τελευταίοι...

(Ανατρίχιασα μόνο που έγραφα τους στίχους...)

ma pws mou diefige....

Κι εγώ που δε σε γνώριζα μα πάντα σ 'αγαπούσα

κι εγώ που σε φοβόμουνα και στη σκιά σου ζούσα

είχα ένα ψέμα για να ζω και εκτοξευμένος στο κενό

δε μπόρεσα να θυμηθώ γιατί πονούσα

..."Τη σκοτεινή τη μαύρη μου τη όψη χάρισέ μου κι αν δεν την αγαπήσω πώς θές να τη νικήσω;
Με τις φωνές που άκουγες στον ύπνο μιλησέ μου,καταραμένε φίλε μου κι άγιε αδερφε μου..."

Ε τώρα δεν αντέχω άλλο, θα πω LED ZEPPELIN:

if there's a bustle in your hedgerow dont be alarmed now,
its just a spring clean for the May Queen
yes there are two paths you can go by but in the long run,
there's still time to change the road you're on,

και όλο το υπόλοιπο, αλλά μιλώ ενδεικτικά.

Για να μην ξεσκιστώ στο γράψιμο, το Δημοσθένους Λέξις, το Τσαμικο και η Ωδή στο Γεώργιο Καραϊσκάκη, μεταξύ άλλων, του Σαββόπουλου, και η Συνάντηση του Αλκίνοου

"I am the way... I am the light...
I am the dark inside the night..
I hear your hopes.. I feel your dreams...
and in the dark I hear your screams...
Don't turn away.. just take my hand...
and when you make your final stand..
I'll be right there... I'll never leave...
All i ask of you is... BELIEVE..."

"I've been grasping at rainbows
Hanging on till the end
But the rain is so real lord
And the rainbows pretend

I've been changing
Redefining
All the things I thought I knew
So long ago
When I was flying
Through the years
That seem so far away"


SAVATAGE