Θέματα

26

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δίχως φως δίχως Θεό

« στις: 13/10/22, 15:11 »

Ένας κόσμος που νοθεύει
Τα όνειρα εκείνων των παιδιών
Είναι κλεισμένα σε μπουντρούμια
Δίχως φως δίχως Θεό

Είναι όντως εξαφανισμένα
Κάποιοι τα ψάχνουν για καιρό
Μήπως όμως είναι φιμωμένα
Για έναν απώτερο σκοπό

Μέσα σε τούνελ ερειπωμένα
Χωρίς να βλέπω γυρισμό
Με αλυσίδες είναι δεμένα
Κάποιοι τα έχουν σε βωμό

Κάνε κάτι βρε Θεέ μου
Πρέπει κάποιοι να τα βρουν
Πρέπει όλα να γλιτώσουν
Δεν αντέχουν να πονούν

16 Μαρτίου 2022

27

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δεν φοβάμαι μα φοβάμαι

« στις: 22/04/22, 22:00 »

Δεν φοβάμαι να φωνάξω
Με του κόσμου την οργή.
Μα φοβάμαι να φωνάξω
Αφού ο κόσμος δεν μιλεί.

Δεν φοβάμαι να  φυλάξω
Την πονεμένη μου ψυχή.
Μα φοβάμαι να φυλάξω
Την υποκρισία της ψυχής.

Δεν φοβάμαι να σκεπάσω
Μία ανθρώπινη στιγμή.
Μα φοβάμαι να  σκεπάσω
Ψεύτικους ανθρώπους τις στιγμής.

Δεν φοβάμαι να στιβάξω
Μία υπέροχη ζωή.
Μα φοβάμαι να στιβάξω
Μία αλλοπρόσαλλη ζωή.

Δεν φοβάμαι να αλλάξω
Όπως θα άλλαζες και εσύ.
Μα φοβάμαι να αλλάξω
Αφού δεν άλλαξες και εσύ.

Δεν φοβάμαι να κοιτάξω
Μες στου πόνου την Αυγή.
Μα φοβάμαι να κοιτάξω
Μία κατάμαυρη Αυγή.

Δεν φοβάμαι να περάσω
Μία ζωή στην φυλακή.
Μα φοβάμαι να περάσω
Άδικα στη φυλακή.

Δεν φοβάμαι να εισπράξω
Μια ανθρώπινη στοργή.
Μα φοβάμαι να εισπράξω
Μία απάνθρωπη στοργή.

28

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ψεύτικα λόγια

« στις: 10/03/22, 17:24 »

Με μια ελπίδα που χρόνια περιμένεις
κοντά σου να ρθει συνέχεια προσπαθεί
σαν κάτι να άλλαξε νομίζεις και επιμένεις
μα της τύχης το λουλούδι έχει τώρα μαραθεί.

Πολλοί σου έλεγαν πως θα αλλάξουν όλα
και πως θα βρεις και συ το μαγικό κλειδί
κάποιοι σε φλόμωσαν με ψεύτικα λόγια
και κάποιοι σε βοήθησαν με μαγικό ραβδί.

Πέρασες δύσκολα το ξέρω το είδαν όλοι
τίποτα δεν κερδίζετε σε τούτοι την ζωή
σκύβεις το κεφάλι σε μια ερειπωμένη πόλη
να αλλάξεις θέλεις ένα ηλιόλουστο πρωί.

Κράτα λοιπόν γερά το πλοίο της ζωής σου
και μην φοβάσαι πια μην πέσεις και πνιγείς
άλλωστε εσύ κρατάς τα γκέμια της ψυχής σου
και όχι τα ψεύτικα λόγια μιας νοσηρής στιγμής.

29

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Το Σύστημα

« στις: 06/03/22, 14:58 »

Τα μάτια σου ολόγυρα κοιτάνε
Τον κόσμο που νιώθεις να πονά
Μικρά παιδιά βλέπεις να ζητάνε
Από το θεό σου να μην τα τυραννά

Στα όνειρά πια δεν βλέπεις
Πατρίδες να κερδίζονται ξανά
Μόνο χάνονται και αυτά που έχεις
Το πάρτι της παρτίδας προχώρα

Σκέφτεσαι να αλλάξεις εσύ τον κόσμο
Με τα δύο χέρια σου πνιγείς την ψευτιά
Μα δεν ξέρεις πως αυτή έχουν τον τρόπο
Να μην μπορείς να νιώσεις λευτεριά

Το σύστημα είναι καλά στημένο
Και αυτοί που ξέρουν κυβερνούν
Ο χρόνος είναι πια χαμένος
Σε ένα παιχνίδι αιώνιου διχασμού

30

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Άψυχη ματιά (Μελοποιημένο)

« στις: 13/02/22, 21:27 »

Στίχοι: Δημήτρης (Digi) Γράμψας
Μουσική & Τραγούδι: Δημήτρης Αρβανιτάκης

https://youtube.com/watch?v=_VEAjjTyDv4

Πάνε και έρχονται τα ερωτικά σου βραδιά
Πονό και νιώθω να έρχεσαι κοντά
Κάτι αισθάνομαι από τα δικά σου χάδια
Όταν πάλι σε παίρνω αγκαλιά

Και να που τώρα μένω μόνος στο σκοτάδι
Με μια βαριά και άψυχη καρδιά
Κρυμμένος τώρα στο δικό σου χάδι
Χαμένος στην δική σου απονιά

Με φιγούρες να ποζάρουν ξεχασμένες
Σε άδειο σπίτι αιώνια μοναξιά
Εικόνες έρχονται μα είναι πληγωμένες
Σε ένα ταξίδι χωρίς παρηγοριά

Και να που τώρα μένω μόνος στο σκοτάδι
Με μια βαριά και άψυχη καρδιά
Κρυμμένος τώρα στο δικό σου χάδι
Χαμένος στην δική σου απονιά

https://grampsasdiji.blogspot.com/

31

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Άψυχη καρδιά

« στις: 03/02/22, 17:11 »

Πάνε και έρχονται τα ερωτικά σου βραδιά
Πονό και νιώθω να έρχεσαι κοντά
Κάτι αισθάνομαι από τα δικά σου χάδια
Όταν πάλι σε παίρνω αγκαλιά

Και να που τώρα μένω μόνος στο σκοτάδι
Με μια βαριά και άψυχη καρδιά
Κρυμμένος τώρα στο δικό σου χάδι
Χαμένος στην δική σου απονιά

Με φιγούρες να ποζάρουν ξεχασμένες
Σε άδειο σπίτι αιώνια μοναξιά
Εικόνες έρχονται μα είναι πληγωμένες
Σε ένα ταξίδι χωρίς παρηγοριά

Και να που τώρα μένω μόνος στο σκοτάδι
Με μια βαριά και άψυχη καρδιά
Κρυμμένος τώρα στο δικό σου χάδι
Χαμένος στην δική σου απονιά

32

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Χωρίς να θέλω

« στις: 21/01/22, 23:22 »

Μεθυσμένος πολεμάω τον εαυτό μου
Σουλατσάρουν στο μυαλό μου αναμνήσεις
Φευγαλέα επιπλέουν στο ποτό μου
Λέξεις αισθήματά η ελπίδα να γυρίσεις


Είμαι μόνος μα αγγίζω το κορμί σου
Εμφανίζεσαι και χάνεσαι στον χώρο
Σε κοιτάω μα δεν βλέπω την μορφή σου
Σε ένα άδοξο παιχνίδι με τον χρόνο


Κλίνω τα μάτια μου και χάνομαι μαζί σου
Σε μια αγάπη που πηγαίνει μέχρι τέλος
Μα είναι ψεύτικο ταξίδι η ύπαρξή σου
Και με ξυπνάει η λογική χωρίς να θέλω


Χωρίς να θέλω να πιστέψω σε έχω χάσει
Και η αγάπη μας τώρα έχει σβήσει
Αισθάνομαι να μου χτυπούν την πλάτη
Και να μου λένε φύγε φίλε έχεις μεθύσει

33

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η ζωή δεν της χρωστάει

« στις: 25/10/21, 16:43 »

Τώρα έμεινε μόνη και δεν ξέρει πού να πάει.
Γυρνάει πίσω μόνο λίγο και κοιτάει.
Η ζωή της τόσο γρήγορα περνάει.
Ξανα παίρνει το δρόμο της ζωής και προχωράει.

Προχωράει σε έναν δρόμο μα πονάει.
Αυτά που ένοιωσε από κάποιους τα κρατάει.
Ξέρει καλά πως η ζωή δεν της χρωστάει.
Αν ο κόσμος της και πάλι ξεψυχάει.

Όμως έμαθε πολύ καλά να μην ξεχνάει.

Πώς την πόνεσαν οι άνθρωποι με ψεύτικες ελπίδες.
Πως της κλέψανε τα όνειρα οι άψυχες πατρίδες.

Πώς τη σκότωσαν μέσα στην κοιλιά το έμβρυο που δεν είδες.
Και έσβησε μόνη μία βραδιά από του κόσμου τις λεπίδες.

34

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μπερδεμένες καταστάσεις

« στις: 16/10/21, 16:36 »

Παράξενες εκφράσεις στον κόσμο οι προτάσεις
πρόσωπα αδιάκριτα μουντά και αντιδράσεις
λεγόμενα αδιάντροπα και συνεχώς κατάλληλα
διχασμένα πρόσωπα μα της σιωπής παράλληλα.

Μπερδεμένες καταστάσεις μα και λίγες οι εμφάσεις
ταξιδιάρικα πιστεύω με παγωμένες στάσεις
οι ζωές μας καθώς πρέπει μα χαμένες στα δεν πρέπει
δύσκολα  βαριά φορτία που ο έρωτας δεν βλέπει.

Συναισθήματα καριέρας μες τα κύματα της μέρας
φευγαλέες ιστορίες και σε λύματα ξενέρας
τελειωμένες καταστάσεις σε ανούσιες περιστάσεις
έχουμε όλοι μας ξεφύγει μα γκουρμέ φριχτές οι τάσεις.

Παίζουμε σηκέ παιχνίδια σε όλα αυτά τα παραμύθια
και τα πούρα της Αβάνας που τα κάψαμε στα αλήθεια
ούτε ευρώ για παξιμάδι δεν μας έμεινε στο ράφι
ξύπνα λέω στο μυαλό μου πριν να πάνε όλα στράφι.

35

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η Νεραϊδα του νερου

« στις: 31/07/21, 10:37 »

Καθισμένος πάνω στον βράχο μετράω τα κύματα που θα σε φέρουν ξανά κοντά μου άραγε θα είμαι τυχερός να βρεις στην θάλασσα
το γράμμα που σου έχω στείλει

Έχει μια γλυκιά μυρωδιά απόψε η αλμύρα
μα εγώ δεν σκέφτομαι τίποτα παρά μόνο 
απλώνομαι στην νύχτα και προσμένω
το άγγιγμα σου πάλι

Μα το ξέρω πως δεν θα ρθείς γλυκιά μου
Νεράιδα του νερού
Αν μπόρεσα κάποτε να γευτώ της νιότης σου το στερνό  σημάδι
ήταν γιατί σε έψαξα στην κάθε φυσαλίδα
του μαγικού νερού σου

Δεν γνώρισα τίποτα πιο σπουδαίο παρά
μόνο εκείνη την νυχτιά που στο πρόσωπό μου ένιωσα το φιλί απ'τα δικά σου χείλη

Μα τώρα έχουν περάσει ώρες μέρες χρόνια και ατέλειωτη αιώνες....

Ο βράχος έχει ματώσει από τα κύματα που
άσπλαχνα τον δέρνουν....
μαζί του δέρνομαι και εγώ καμπουριασμένος μέρα νύχτα....
και ακόμα περιμένω να φανείς.

36

Συνεργασίες μελών / Βάζω τους στίχους βάζεις την μουσική;

« στις: 23/06/21, 13:12 »

Επειδή σιγά-σιγά προσπαθούμε όλοι μας να ορθοποδήσουμε και να γλυκάνουμε λίγο τις ψυχές μας δημιουργώντας ωραίες μουσικές και τραγούδια αν ενδιαφέρεται κάποιος να μελοποιήσει στίχους επικοινωνήστε εδώ.
Οι περισσότεροι είναι έντεχνοι και ροκ.

https://grampsasdiji.blogspot.com/?m=1

37

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μες του Μάνου το κουτούκι

« στις: 21/06/21, 18:24 »

Μες του Μάνου το κουτούκι
ήρθε ο Γιώργης με μπουζούκι
κι ο Βαγγέλης με το ντέφι
απόψε θα έρθουμε σε κέφι.

Βάλε και συ ρε θανασάκη
να πιούμε όλοι το ουζάκι
και όταν έρθουμε σε ζάλη
θα πιούμε όλο το μπουκάλι.

Απ το μπουκάλι του καπνού
πάμε φύγαμε για αλλού
στις μαστούρας μας την πλάνη
γίναμε όλοι μας τζιμάνι.

Ρίξε βρε Γιώργη τη πενιά
μες του Μάνου την γωνιά
για να μείνει η μαστούρα
κέρνα μας καμία τζούρα.

38

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στην Σόλωνος

« στις: 16/06/21, 16:27 »

Σε γνώρισα μία νύχτα σε εκείνο το μπαράκι
Στην Σόλωνος ξενύχταγες και έπινες ποτάκι
Την ώρα που αντίκρισα τα μάτια σου στο πλήθος
Τα στήθια μου φτερούγισαν σαν άγγελοι ξοπίσω

Αμέσως το κατάλαβα πως βρήκα το μπελά μου
Και μάλλον πως θα γνώριζα τον έρωτα καρδιά μου
Τον έρωτα που έψαχνα στου χρόνου τα ταξίδια
Μα πάντα την πάταγα γιατί όλα ήταν ίδια

Έτσι λοιπόν ξεκίνησα και ήρθα πιο κοντά σου
Την ευκαιρία έψαχνα να κλέψω μία ματιά σου
Και εκεί που ήτανε όλα μια χαρά και φαίνονταν ωραία
Ξάφνου διαπίστωσα πως έχεις και παρέα
Τα πόδια μου ξεκίνησαν να τρέμουνε λιγάκι
Γιατί απλά κατάλαβα πως είχες γκομενάκι

Και εκεί που υπολόγιζα πώς σε έχασα στα αλήθεια
Γύρισες το κεφάλι σου και μου πες καληνύχτα
Μου πες ακόμα πώς θα ρθεις αύριο το βραδάκι
Για πάρτη μου να πιεις σε τούτο το μπαράκι

Με χρώματα και μουσικές απόψε τραγουδάω
Για σένανε καρδούλα μου στα όνειρα τα σπάω
Δεν ξέρω αν θα γίνουνε τα όνειρα μαζί σου
Μα σίγουρα ματάκια μου πεθαίνω στο κορμί σου

39

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Έρχονται στιγμές

« στις: 13/06/21, 23:15 »

Έρχονται στιγμές θολές και άχρωμες
Σε ένα μέλλον που μοιάζει να εκδικείται
Φεύγουνε χάνονται τα όνειρα αδιάβατα
Το σώμα αδύναμο προσπαθεί να
προσποιείται

Τα φωτεινά χαμόγελα τώρα δεν γελούν
Στις πλατείες το πλήθος δεν μιλάει
Κοιτάει με βλέμμα αδιάφορο πικρό
Τον ήλιο που από πάνω τους περνάει

Οι παιδικές μας οι χαρές έπαψαν και αυτές
Παιδιά να διασκεδάζουν
Όλα άλλαξαν γιατί ο χρόνος δεν μπορεί
Nα βλέπει τον κόσμο μας που πια δεν αγαπάει

Αυτά που ζήσαμε παλιά δεν έρχονται ποτέ ξανά
O πόνος δεν περνάει
Στα γνωστά μας τα λημέρια δεν υπάρχουν χέρια
Mόνο κοφτερά μαχαίρια που κόβουν και πονούν

40

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Εμφιαλωμένο οξυγόνο

« στις: 21/01/21, 16:01 »

Αυτό το όμορφο το δειλινό δεν το πουλάω
Γραπώνομαι από της γης τον ουρανό και προσκυνάω
Μεθώ με ανοιξιάτικες μοσχοβολίες και παπαρούνες στάχτη
Ξαπλώνομαι στην αμμουδιά στην ξενιτιά και στα καμμένα δάση
Δεν σας μιλώ δεν πολεμώ μόνο αφήνομαι εδώ
Και από ανθρώπους που μισώ πίνω οξυγόνο δεν μεθώ
Για αυτή την άδικη ζωή και τη μοντέρνα τάση.

Δ.Γ. 23 Ιανουαρίου 2020

41

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η ζωή δεν της χρωστάει

« στις: 21/12/20, 16:37 »

Τώρα έμεινε μόνη και δεν ξέρει πού να πάει.
Γυρνάει πίσω μόνο λίγο και κοιτάει.
Η ζωή της τόσο γρήγορα περνάει.
Ξαναπαίρνει το δρόμο της ζωής και προχωράει.

Προχωράει σε έναν δρόμο μα πονάει.
Αυτά που ένοιωσε από κάποιους τα κρατάει.
Ξέρει καλά πως η ζωή δεν της χρωστάει.
Αν ο κόσμος της και πάλι ξεψυχάει.

Όμως έμαθε πολύ καλά να μην ξεχνάει.

Πώς την πόνεσαν οι άνθρωποι με ψεύτικες ελπίδες.

Πως της κλέψανε τα όνειρα οι άψυχες πατρίδες.

Πώς τη σκότωσαν μέσα στην κοιλιά το έμβρυο που δεν είδες.

Και έσβησε μόνη μία βραδιά από του κόσμου τις λεπίδες.

42

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μήπως ήρθε η ώρα;

« στις: 14/01/20, 22:12 »

Μήπως ήρθε η ώρα να κοιτάξεις ποιος είσαι
για να μάθεις τι κάνεις την αυλαίας σου κλείσε
στα σκοτάδια σου ψάξε τα κομμάτια σου σμίξε
μήπως ήρθε η ώρα τα προβλήματα λύσε.


Μήπως ήρθε η ώρα να ανοίξεις της πύλες
την ψυχή για να σπρώξεις να γράψει της ρίμες
στα τεφτέρια σου άσε της χάρες μα και λύπες
στα όνειρα σου να αρπάξεις τις στιγμές σου εκείνες.


Τα σκουπίδια σου κάψε την πανοπλία σου φορά
παρακάτω θα τα βρεις στο μονοπάτι προχώρα
άστα πίσω μην ψάξεις γιατί έρχεται η ώρα
να κερδίσεις το αύριο να σμιλεύσεις το τώρα.


Και αν κάποιοι σου στήσανε κείνα τα χρονιά
πλεκτάνη μεγάλη με πειραγμένα τα πιόνια
τώρα ήρθε η ώρα να τους δείξεις ποιος είσαι
στης αληθείας το χάδι το ψέμα τους σβήσε.

43

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τα απόκρυφα μονοπάτια της σκέψεις μου

« στις: 04/01/18, 13:31 »

Μέσα στα απόκρυφα μονοπάτια της σκέψης μου,
αιχμαλωτίζω τον ίδιο μου τον εαυτό, με εικόνες
βγαλμένες από βουβό κινηματογράφο,
με λέξεις πρόθυμες να εκτεθούν στην λάμψη του
αλλοπρόσαλλου και μυστηρίου κόσμου μου.


Κοιτάζοντας το χιόνι αντιλαμβάνομαι πως
τίποτα δεν μένει ανικανοποίητο στο βάθρο της
ανεφθινότητας περιμένοντας το σκοτάδι.


Μια κουβέντα, ένα πρόσωπο, ένα χάδι,
εμφανίζονται μέσα σε λέξεις, χαρίζοντας
ενιαίες που ντρέπονται να φανούν δυνατές
πάνω στα μίζερα και κουφά βλέμματα ανθρώπων,
που σχηματίζουν ασπρόμαυρους κλόουν με
πράσινα μάγουλα και κόκκινες μύτες.


Το ρυάκι που τρέχει αδιάκοπα ανάποδα στον χρόνο,
σχηματίζει κρυφές ρωγμές σε έναν χώρο που τίποτα
δεν κυλάει το ίδιο, όπως το να ονειρεύονται οι
άνθρωποι ότι υπάρχουν και ζουν για πάντα μαζί.


Σήμερα πήρα το θάρρος να γράψω σκέψεις της
οποίες είχα αφήσει καιρό να γουρμάσουν όπως
γουρμάζει ένα φρούτο πάνω σε μια καλοσχηματισμένη
ρίζα, περιμένοντας να ταξιδέψει και αυτοί στον
μουδιασμένο και χαζό μας κόσμο, σε έναν κόσμο που
τίποτα δεν υφίσταται και τίποτα δεν μένει για πάντα
κομψό.


Τα όνειρα που έκανα από παιδί κατακερματίζονται ένα ένα
όχι γιατί το επέλεξα εγώ άλλα γιατί τα μαστίγωσαν οι
άνθρωποι πριν καλά καλά βρουν ψυχή για να πετάξουν.


Σε μια αιωνιότητα δεν προσέχουμε τα υποσυνείδητα
μηνύματα που έχουν σταλεί στον συνειδητό μας κόσμο
από τους μέντορες της τύχης και κατά συνέπεια
εγκλοβιζόμαστε σε αυτόν τον υλικό κύκλο του ψεύτικου
κόσμου μας.


Τα φτερωτά ψέματα υπάρχουν για να μας θυμίζουν πως
τίποτα δεν έγινε τυχαία χωρίς κάποιος πρώτα να
γκρεμίσει της αλήθειες.


Η κλεψύδρα της σχετικότητας μας καθιστά υπεύθυνους
για το πως θα κυλήσουμε στον χρόνο και στο χώρο χωρίς
να γίνουμε αντιληφθεί από τον ίδιο μας τον εαυτό.

44

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σεργιάνισες στα όνειρα

« στις: 27/11/17, 19:37 »

Τα σύννεφα σκεπάζουνε αυτόν τον τόπο
με ένα δάκρυ σου στερεύεις της αλήθειες
και ο κόσμος σου χαμένος στις συνήθειες
ελπίζει σε ένα μέλλον με άλλον τρόπο.


Σέρνεσαι ολόψυχα σε δρόμους και βρυχάσαι
τα μάτια σου κοιτάζουν ολόγυρα που να σαι
μήπως και στείλανε η μέδουσες σημάδι
στα άδυτα της μοίρας σου θες να σαι.


Περπάτησες σε γέφυρες που ήταν παλιά λημέρια
ξανάζησες οράματα που χες ξανά πονέσει
με όργανα και μουσικές κοιτάζοντας τα αστέρια
ελπίζοντας στο αύριο να πάρεις μία θέση.


Σεργιάνισες στα όνειρα της μάνα σου το χάδι
μα τίποτα δεν γλίτωσε στου χρόνου την απόχη
όσο και αν ήθελες της άμοιρης το δάκρυ
το κρύψανε της τρέλας σου τα τέρατα στην νιότη.

45

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αόρατο Κελί

« στις: 01/11/17, 16:42 »

Ήρθε ο χειμώνας ο βαρύς και έξω βρέχει
με μια πένα σου για χρονιά προσπαθείς
να γράψεις αυτά που δεν έγραψε κάνεις
και για όλα τα άλλα που ο κόσμος δεν αντέχει


Ώμος το ένιωσες και συ προτού το γράψεις
να τρέχει μπρος σου ένα αόρατο κελί
να μην σε αφήνει την ψυχή σου για να ψάξεις
την ζωή σου να αρπάξεις νοσταλγείς
και αυτή να σου γλιστράει σαν το χέλι


Μα να ξέρεις εσένα δεν σε άγγιξε ο πόνος
γιατί η άνθρωποι δεν νοιάζονται πληγώνουν
για τα όνειρα που πάντα τους τελειώνουν
είναι η φύση τους παράξενα ψυχρή δραπέτης μόνος


Κι είσαι τώρα χρονιά ανήμπορος και κουρασμένος
σκυφτός διαβάτης σε μια πόλη εγκλωβισμένος
δεν σε νοιάζει τελικά που δεν μπορείς
να γράψεις αυτά που δεν έγραψε κάνεις
και για όλα τα άλλα που ο κόσμος δεν αντέχει.

46

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αόρατο Κελί

« στις: 29/11/16, 10:36 »

Ήρθε ο χειμώνας ο βαρύς και έξω βρέχει
με μια πένα σου για χρονιά προσπαθείς
να γράψεις αυτά που δεν έγραψε κάνεις
και για όλα τα άλλα που ο κόσμος δεν αντέχει

Ώμος το ένιωσες και συ προτού το γράψεις
να τρέχει μπρος σου ένα αόρατο κελί
να μην σε αφήνει την ψυχή σου για να ψάξεις
την ζωή σου να αρπάξεις νοσταλγείς
και αυτή να σου γλιστράει σαν το χέλι

Μα να ξέρεις εσένα δεν σε άγγιξε ο πόνος
γιατί η άνθρωποι δεν νοιάζονται πληγώνουν
για τα όνειρα που πάντα τους τελειώνουν
είναι η φύση τους παράξενα ψυχρή δραπέτης μόνος

Κι είσαι τώρα χρονιά ανήμπορος και κουρασμένος
σκυφτός διαβάτης σε μια πόλη εγκλωβισμένος
δεν σε νοιάζει τελικά που δεν μπορείς
να γράψεις αυτά που δεν έγραψε κάνεις
και για όλα τα άλλα που ο κόσμος δεν αντέχει.

47

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο χρόνος

« στις: 28/12/14, 14:24 »

Είσαι φιγούρα και περνάς τα χρόνια βλέπεις μόνο
μιας άλλης νιότης ο παθόν που κράταγες στον χρόνο
να σου θυμίζει την στιγμή αυτό πονάει πάντα
και όχι της νιότης σου το φως πιο κάτω στα τριάντα


Κι όταν περάσεις τον σταθμό και πάλι μείνεις μόνος
σαν τον αλήτη μοναχό που τον ξοδέυει ο φθόνος
σκέψου πως εφτασες εδώ και μην το βάζεις κάτω
γιατί ο χρόνος θέλει και μαγκιά καθώς θα πιάνει πάτο


Θα χεις να σκέφτεσαι πολλά και ξέρεις είναι ωραία
όταν θυμάσαι της στιγμές με φίλους και παρέα
όλα μένουν στο μυαλό κανείς δεν στα πειραζει
και ούτε ο θάνατος μπορεί εσένα να υποτάζει


Γιατί η ψυχή μας είναι  αρχηγός και μόνο αυτή το ξέρει
πως ότι και αν ζούμε ευτυχώς αυτή μας τα προσφέρει
κι όχι του χρόνου οι στιγμές που χάνονται στον πόνο
γι αυτό την ψυχή σου να αγαπάς αυτή θα μείνει μόνο.

48

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Είναι ψέμα

« στις: 18/02/14, 10:00 »

einai psema (demo)

49

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Είναι ψέμα

« στις: 07/11/13, 18:46 »

Βαριά η ανάσα περπατάω τα σοκάκια
τρεις το βράδυ μεθυσμένος και ξενύχτης
κάτι πόρνες με κοιτάζουν στα μπαράκια
κοίτα λένε πως κατάντησε ο αλήτης.


μα δεν ξέρουν πως με πνίγουν η ελπίδες
ότι για χρόνια κουβαλάω μια αυταπάτη
στο μυαλό μου πως χαράζουν η λεπίδες
πρέπει να βρω της ζωής το μονοπάτι.


Μένω μόνος και δεν έχω πια εικόνες
το μυαλό μου έχει πάρει άλλη στρέψη
την ζωή μου την φοβίζουν η θαμώνες
και το όπλο με έχει τώρα σημαδέψει.


Είναι ψέμα πως θα αλλάξουν όλα γύρω
και η ζωή μου τώρα θα μπει σε μια τάξη
στα τριάντα και τα τέσσερα τριγύρω
είναι ώρα για να κάνω καμιά πράξη.

50

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σκέψεις θολές

« στις: 25/02/12, 09:11 »

Σκέψεις  θολές ποζάρουν στο μπαλκόνι
βουβά τα όνειρα γκρεμίζουν της συνήθειες
χλομά τα πρόσωπα κοιτάζουνε το χιόνι
κανείς δεν πρόλαβε να διξει της αλήθειες.


Είναι ο έρωτας στα μάτια σου αλήτης
με ένα βλέμμα σου τον κόσμο τον κερδίζεις
στο πλάι σου μένω απρόσμενος ξενύχτης
μα σε ένα όνειρο το δάκρυ σου σκορπίζεις.


Στο κορμί σου τα σημάδια σου μου δείχνεις
και μου λες πως όλοι σε είχαν στιγματίσει.


Ξανάρχισε ο φόβος σου στο δρόμο να ζυγώνει
και σκέφτεσε στιγμές  που χες παλιά ματώσει
κοιτάς τριγύρω σου μα νιώθεις πάλη μονή
μα ο χρόνος ξέρει πως να τα  διορθώσει.