Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κι ακόμα δεν το σκέφτεσαι λες...
Σκέφτομαι τον θάνατο αρκετά συχνά.Στην αρχή με έπιανε τρόμος, όσο περνάει ο καιρός τα βρίσκω μαζί του.Ο θάνατος είναι το οριστικό τέλος της ζωής μου.Ο άνθρωπος από τη στιγμή που γενιέται κουβαλάει θάνατο μέσα του. Γιαυτό και πεθαίνει. Μόνο τα πτώματα δεν κουβαλούν θάνατο, γιατί έχουν πεθάνει.Αλίμονο σε εκείνον που δεν στοχάζεται πάνω στο γεγονός του επερχόμενου θανάτου του (αυτά περί "θα ζήσω αρκετά χρόνια σαν τον παππού μου" μόνο ως αστείο λογίζονται).Ο Πλάτων μάς το είπε με μια φοβερή φράση: "Φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου".Και φιλοσοφία είναι η αναζήτηση της αλήθειας, ή πιο πεζά η αναζήτηση μιας ευτυχισμένης ζωής.
Ο Πλάτων μάς το είπε με μια φοβερή φράση: "Φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου".
Και φιλοσοφία είναι η αναζήτηση της αλήθειας, ή πιο πεζά η αναζήτηση μιας ευτυχισμένης ζωής.
ΠαράθεσηΚαι φιλοσοφία είναι η αναζήτηση της αλήθειας, ή πιο πεζά η αναζήτηση μιας ευτυχισμένης ζωής.Ορίστε?? Από πότε η αναζήτηση της αλήθειας σημαίνει πεζά αναζήτηση μια ευτυχισμένης ζωής??Να μια ακόμη ερμηνεία που δεν ήξερα...
Φιλική συμβουλή: Μην ασχολείσαι ποτέ με ανθρώπους που δεν τους απασχολεί ο θάνατος. Είναι ήδη πεθαμένοι, απλά δεν το γνωρίζουν. Και είναι άδικο εσύ ένας ζωντανός να κάνεις παρέα με πτώματα
Παράθεση από: Dante στις 26/07/04, 18:14Φιλική συμβουλή: Μην ασχολείσαι ποτέ με ανθρώπους που δεν τους απασχολεί ο θάνατος. Είναι ήδη πεθαμένοι, απλά δεν το γνωρίζουν. Και είναι άδικο εσύ ένας ζωντανός να κάνεις παρέα με πτώματα Para poly kalo!!!!
Κανείς δεν αξίζει να πεθαίνει. Απλά συμβαίνει...
Παράθεση από: symeon στις 14/12/04, 07:49 Κανείς δεν αξίζει να πεθαίνει. Απλά συμβαίνει...ΣυμφωνώΈχω χάσει κι εγώ δύο αγαπημένους μου ανθρώπους.Όταν το έμαθα και στις δυο περιπτώσεις ήμουν έξω απο το σπίτι μου.Η αντίδραση μου δεν μπορώ να πώ οτι ήταν η καλύτερη.Δεν έκλαψα εκείνη την ώρα,ούτε στην κηδεία.Δεν μπορώ να πώ όμως όμως οτι δεν αγαπούσα τον παππού μου και τη γιαγιά μου!Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί το έκανα αυτό...
Αυτο που θελω να σας ρωτησω ειναι εσεις πως αντιμετωπιζετε εναν θανατο δικου σας ανθρωπου,αγαπητου ή μη?Πιστευετε οτι πρεπει να στεναχωριομαστε γι αυτο το προσωπο?
Προσωπικα πιστευω πως εκει που πανε θα ειναι πολυ καλυτερα απο οτι ειναι εδω, χωρις τιποτα να τους απασχολει...Αλλωστε, εμεις που μενουμε εδω κατω ισως να εχουμε κατι ακομα να δωσουμε ενω εκεινοι οτι ειχαν να κανουν το εκαναν,ολοκληρωσαν τον κυκλο τους...
Ξεκίνησε από bassman(4 String Suicide!) Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από Riverson Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια
Ξεκίνησε από MakisSRV « 1 2 3 » Λοιπά
Ξεκίνησε από ε? Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ilianthos-Kanlis Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΧΩΡΙΑΤΗΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΣΤΑΥΡΑΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ivikos Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από ΠΟΙΟΣ Δικοί μας στίχοι και ποιήματα
Ξεκίνησε από diji grampsas Δικοί μας στίχοι και ποιήματα