Αντέχω..

[depi2]

Σ’ έναν έρημο δρόμο μοναξιάς κι αγωνίας
Προσπερνώ τους χειμώνες της δικής μου πορείας
Προσπαθώ να μαζέψω την καρδιά μου απ’τις στάχτες
Και να σώσω ότι απέμεινε απ’ τις δήθεν αγάπες..

Το φεγγάρι που λάμπει με κοιτά και δακρύζει
Κι ο αέρας που φυσά τ’ όνομα σου ψιθυρίζει
Περπατώ μοναχή και σε νιώθω κοντά μου
Στην σιωπή μου μιλώ..για τα γκρεμισμένα όνειρα μου..

Μα εγώ αντέχω…ενάντια σ’ όλα έχω την δύναμη να προχωρώ…
Εγώ αντέχω κι ας μην σε έχω…έχω καρδιά να σ’ αγαπώ…
Μα εγώ αντέχω …ενάντια σ’ όλα γιατί με έκανες δυνατή…
Αντέχω τον πόνο αντέχω εμένα αντέχω να ‘μαι ζωντανή..

Στα στενά μονοπάτια την ψυχή μου αφήνω
Να λυγίσει να κλάψει που αγάπησε εκείνον
Με τα μάτια κλειστά και την σκέψη μου άδεια
Στην καρδιά μου μετρώ τα δικά σου σημάδια..

Μα εγώ αντέχω…ενάντια σ’ όλα έχω την δύναμη να προχωρώ…
Εγώ αντέχω κι ας μην σε έχω…έχω καρδιά να σ’ αγαπώ…
Μα εγώ αντέχω …ενάντια σ’ όλα γιατί με έκανες δυνατή…
Αντέχω τον πόνο αντέχω εμένα αντέχω να ‘μαι ζωντανή..