ΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ...

[Fusalida]

ξεκίνησες μ' οράματα στα σκέλια
ψάχνοντας σ' ατέλειωτα νυχτέρια
για λίγο θεό.

γαζτώθηκες επίμονα
σ' όνειρα ανήλικα
για λίγο αληθινό.

ανέβηκες το τραχύ μονοπάτι
δοσμένος σε μια φασματική αγάπη
για λίγο ουρανό.

είπες έτσι, ηττημένος απ' την ηδονή της ψευδαίσθησης
να σπάσεις τους καθρέφτες του φθόνου
μα σε πήρε το στημένο παιχνιδι του κόσμου,
είπες να πετάξεις μα ξέχασες πάλι στη γη τη καρδιά σου
καημένε Ίκαρε που είναι τα φτερά σου;
 

[ερεβος]

ξεκίνησες μ' οράματα στα σκέλια
ψάχνοντας σ' ατέλειωτα νυχτέρια
για λίγο θεό.

Εκπληκτικο....Μ αρεσεις γιατι εχεις ιδιαιτερα ξεχωριστο τροπο γραφης....

[Ikaros]

καημένε Ίκαρε που είναι τα φτερά σου;
 

   Εχω χασει τα φτερα και με αγγελους περπατω κατω απο το λιγοστο σου φως...

[Twix]

Πάντα ξεχωριστός ο τρόπος γραφής σου και όμορφος.......

Μ' άρεσε πολύ......

 ( Ικαρε!!! είσαι έμπνευση παιδί μου...... έμπνευση!!! )

[geni]

τα φτερα ποτε δεν τ αποχωριζομαστε...απλα καποτε η λογικη μας τα κραταει κλειστα και παλι η θέληση μας αφηνει να τα χρησιμοποιησουμε. 

πολυ ομορφο το πρωτο τριστιχο!:)

[Fusalida]

Εκπληκτικο....Μ αρεσεις γιατι εχεις ιδιαιτερα ξεχωριστο τροπο γραφης....

εγώ θα έλεγα ότι έχω ξεχωριστά πρότυπα γραφής...εσένα και κάποιους άλλους εδώ μέσα...

τα φτερα ποτε δεν τ αποχωριζομαστε...απλα καποτε η λογικη μας τα κραταει κλειστα και παλι η θέληση μας αφηνει να τα χρησιμοποιησουμε

το θέμα είναι πως από κάποια στιγμή και μετά πάυεις ή αναγκάζεσαι να πάψεις να λειτουργείς με τη θέληση...
Ο Ίκαρος του μύθου ξεκίνησε με την αφέλεια, την ομορφιά και τον ενθουσιασμό εκείνου που ερωτέυεται για πρώτη φορά και χαρίστηκε σε ουρανούς και ήλιους μα ήταν κέρινα τα φτερά του κι έτσι κάηκε και προσέκρουσαι στην πραγματικότητα...κι όσο πιο μεγάλο είναι το δόσιμο τόσο πιο σκληρή η πτώση κι ύστερα τόσο πιο ανάλγητη η αλλοτρίωση...

Ikare, Twix ευχαριστώ και μόνο για το χρόνο σας....

Ουφ!ετχαριστώ που υπάρχετε όλοι σας...ευχαριστώ που υπάρχει αυτό το site...

[pimami]

η ηδονή της ψευδαίσθησης... η ήττα... τα όνειρα... το τραχύ μονοπάτι της αγάπης...

Ένας βομβαρδισμός εικόνων με ξεχωριστό τρόπο γραφής... κι είναι άραγε όλα μας μάταια στην επερχόμενη ήττα από το στημένο παιχνίδι του κόσμου?

Να 'σαι καλά Φυσαλίδα που πρόσθεσες το πετράδι σου στο μωσαικό της σελίδας!

[pinelopi]

τα φτερα ποτε δεν τ αποχωριζομαστε...απλα καποτε η λογικη μας τα κραταει κλειστα και παλι η θέληση μας αφηνει να τα χρησιμοποιησουμε. 

Θα συμφωνήσω με τη geni και θα προσθέσω όπως και οι υπόλοιποι
πως έχεις έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής, πολύ όμορφο 

[Fusalida]

Έτσι όπως το ξανακοίταξα σκέφτηκα να προσθέσω κάτι και να αλλάξω κάποιες λέξεις έτσι ώστε να "συμμορφώσω" λίγο τις καταλήξεις μου...
Τώρα νομίζω ότι είναι αρκετά καλύτερο από πριν...

κι είναι άραγε όλα μας μάταια στην επερχόμενη ήττα από το στημένο παιχνίδι του κόσμου?

δεν ξέρω αν είναι όλα μάταια-ποιος ξέρει;;- άλλα όταν εσύ ποντάρεις στο κόκκινο και αυτό φέρνει συνέχεια μάυρο, σε κάθε γύρο σού κόβονται τα πόδια, καίγονται τα φτερά σου, λιγοστεύουν οι αντόχες σου μα εσύ επιμένεις πεισματικά ως τη στερνή ρανίδα ελπίδας...Και τελικά πότε παύεις να πίνεις απ' αυτό το νάμα της προσδοκίας, της αέναης προσμόνης;Ξεγελάς μέχρι το θάνατο την άχαρη ζωή σου και τα ανεκπλήρωτα όνειρά σου...
κι αν όλα είναι μάταια και δεν υπάρχει τίποτα μετά την ήττα ίσως απλώς να φοβόμαστε να το δεχτούμε....

Ευχαριστώ για το χρόνο σας...

[Stergios Kourou]

Πάρα μα πάρα πολύ καλό.
Μοιάζει με μάντηλι... Σκούπισες τα μάτια σου και το έστιψες στο χαρτί...
Μπράβο σου....

[geni]

και τι νοημα θα χε να 'χαμε μονο φτερα ή να μην μπορουσαμε να πεταξουμε ποτε? παλι καταδικασμενοι θα 'μασταν!..Ισοροπουμε σε τοσους κοσμους, δεν ισχυριστηκε κανεις πως ειναι ευκολο,μα ειναι το καλυτερο δυνατο:)

Μια ερωτηση...η γενικη δεν ειναι "της ματαιότητος"?

[Μαργαρίτα Π.]

Πάρα πολύ ωραίο Φυσαλίδα! Μπράβο σου!!!!!!!!!!!!! 

[Fusalida]

Μια ερωτηση...η γενικη δεν ειναι "της ματαιότητος"?

Δε χρειάζεται φαντάζομαι να πω ότι έχεις δίκιο...
εξήγηση λοιπόν: αν είχες παρατηρήσει στην αρχή το είχα βάλει "ματαιότης" ενώ ήθελα απ' την αρχή να το βάλω και να φανεί ότι είναι στην γενική...(κάτι σαν "της σιωπής" κλπ...)  απλώς δεν μου αρέσει η κατάληξη -τητος της γενικής και συγκεκριμένα το ότι τονίζεται στην προπαραλήγουσα...προτιμώ τη κατάληξη -ης (πέστο ιδιοτροπία!). Τέλος πάντων μετά που το ξαναείδα μου φάνηκε ότι δεν είναι τόσο τραγικό να "μεταποιήσω" τον τύπο σε -ης...Άλλωστε αν θεωρείται ποιήση αυτό που κάνουμε εδώ επιτρέπονται κάποια συνειδητά γλωσσικά "παραπτώματα" με τον όρο βέβαια να μη προσβάλλουν την Ελληνική γλώσσα.
ελπίζω να μην προσβάλλω κανέναν μ' αυτό τον τύπο και να μην δημιούργησα αντιαισθητική εικόνα...αν το έκανα συγγνώμη..
ευχαριστώ και φιλιά...

[trivial]

στις σκολιές ατραπούς τ' ουρανού
θα οδηγήσω ξανά τη σκιά μου
στο μάτι να μπω του θεού
κι ας λιώσουν μετά τα φτερά μου...

αυτό μου ενέπνευσες διαβάζοντάς το.. μέγιστη απόδειξη πως ότι κατατίθεται σ' αυτό το εντευκτήριο είναι σαν σπίθα που μεταγγιζόμενη μπορεί να ξαναγίνει φλόγα... πολύ όμορφο φυσαλίδα μου... μπράβο!!

[moonflier]

"γαζτώθηκες επίμονα
σ' όνειρα ανήλικα
για λίγο αληθινό."

μένω εδώ...το κρατάω...μου άρεσε πολυ...
αλλά....
το αληθινό είναι ενήλικο?
....συλλογιζομαι....

[Fusalida]

στις σκολιές ατραπούς τ' ουρανού
θα οδηγήσω ξανά τη σκιά μου
στο μάτι να μπω του θεού
κι ας λιώσουν μετά τα φτερά μου...

αν έστω και κάτι από αυτά που γράφω φέρνουν τέτοιου είδους εμπεύσεις, αν είναι ακόμα και μια μικρή σπίθα στην ξαναμμένη φλόγα τότε ίσως να έχουν κάποια μικρή αξία...νιώθω περίφανη λοιπόν..
είναι πολύ όμορφο...όλοι το ξέρουμε και ας το παραδεχτούμε επιτέλους πως όσες φορές κι αν λιώσουν τα κέρινα φτερά μας κάθε φορά θα φτιάχνουμε καινούργια αρνούμενοι την ήττα της πτώσης...ως πότε όμως; και το αποτέλεσμα ποιο θα' ναι;
ευχαριστώ...

το αληθινό είναι ενήλικο?
....συλλογιζομαι....

συλλογίζομαι κι εγώ λοιπόν πάνω στους συλλογισμούς σας... νομίζω ότι το αληθινό, το απογυμνωμένο από κάθε είδους δεσμεύσεις είναι το ανήλικο...το παιδικό...αυτό που δε φθάρθηκε ακόμα απο το χρόνο και τη συνήθεια...όσα λιγότερα ξέρεις τόσο μεγαλύτερη είναι η αλήθεια αυτών που ξέρεις και τόσο περισσότερο δοσμένος είσαι σ' αυτά που θεωρείς αληθινά, δηλαδή τόσο πιο αυθεντικός, τόσο πιο ζωντανός... μέχρι κάποια στιγμή να τ΄αλλάξει όλα ο χρόνος και η αλλοτρίωσή του...
ευχαριστώ...

[ερεβος]

ελπίζω να μην προσβάλλω κανέναν μ' αυτό τον τύπο και να μην δημιούργησα αντιαισθητική εικόνα...αν το έκανα συγγνώμη..

οταν ειναι τοσο καλο το αποτελεσμα οποιαδηποτε παρεμβαση δικαιολογειται πιστευω.

[geni]

Ασφαλως απλα απορησα που δεν το ειχε προσεξει κανενας!

[Fusalida]

Ασφαλως απλα απορησα που δεν το ειχε προσεξει κανενας!

Όντως γι' αυτό παραξενεύτηκα κι εγώ και χαίρομαι που το πρόσεξε κάποιος...

Ασχετό...διάβασα την "υπόγραφή" σου και καθώς οι στίχοι αυτοί είναι από τους αγαπημένους μου όπως και ο δημιουργός τους, θυμήθηκα κάποιους άλλους από Λειβαδίτη:

"ένα σπίτι για να γεννηθείς
 ένα δέντρο για ν' ανασάνεις
 ένας στίχος για να κρυφείς
 ένας κόσμος για να πεθάνεις"