Ο ΤΖΙΤΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΡΜΗΣ

[akarayan]

Ο Τζίτζικας κι’ ο Μύρμηγκας
παλιά ήτανε φίλοι
και ζούσε ο ένας στο κλαρί
κι’ ο άλλος στο τριφύλλι.

Το καλοκαίρι σήκωνε
τη μύτη του ο Τζίτζης,
μα το Χειμώνα του ’δινε
το σπίτι του ο Μύρμης.

Μα η Μύγα, τους ξεσήκωσε
τους είπε άλλα νέα
πως τάχα πίσω απ’ τα βουνά
ειν’ η ζωή ωραία.

Αφήσαν κάμπους και ραχές
κατέβηκαν στην πόλη,
για να ’χουν air-contision
καλοριφέρ, πιστόλι.

Φορέσαν μπότες και βρακί,
νοικιάσαν γκαρσονιέρα
μα η πείνα τους εθέριζε
μέρα με την ημέρα.

Δουλειά εδώ, δουλειά εκεί
γίνανε, βαποράκια…
και άσπρο, μαύρο σπρώχνανε
σε γέρους και παιδάκια.

Αλλάξαν επαγγέλματα,
γίναν κομπιναδόροι,
γίναν νταβάδες, ζιγκολό,
ατζέντηδες, πατρώνοι.

Και τότε φράγκα πιάσανε
κι’ αρχίσανε τα μισή
και την παλιά φιλία τους,
ποιος να την ξεστομίσει;

Ο Τζίτζης, μπράβους έστειλε
να σπάσουνε τον Μύρμη
κι’ ο Μύρμης, ζούλα και κρυφά,
μαχαίρωσε τον Τζίτζη.

Ο Τζίτζικας κι’ ο Μύρμηγκας,
δεν είναι τώρα φίλοι
δεν ζει ο ένας στο κλαρί
κι’ ο άλλος στο τριφύλλι.

Κι’ η Μύγα, γέλασε ξανά
που άλλους δυο εξοντώνει
και φεύγει πάλι στα βουνά,
άλλους να ξεσηκώνει.

[akarayan]

Για να γελάσουμε; Μάλλον όχι....

[parlats]

Πρώτα κάνε μια τροποποίηση στο κείμενο σου γιατί πάτησες πολλά enter 

Δεν είναι για γέλια το γραπτό σου αλλά δεν δίνει και κάτι καινούριο. Περί φιλίας και ναρκωτικών κλπ κλπ τα έχουμε χιλιοπει εδώ μέσα 

[akarayan]

Χμ...Σέψου λίγο και την μύγα....

[parlats]

Εχω καταλάβει τι θες να πεις αλλά επιμένω ότι είναι κοινότυπο!

[akarayan]

Κύριε parlats !
Το κύριο θέμα ασφαλώς δεν είναι η φιλία ή τα ναρκωτικά.
Χαίρομαι όμως που κατάλαβες τι θέλω να πω!
Αυτό είναι ένα κέρδος για μένα!
Τα θέματα που μας απασχολούν, εκ των πραγμάτων…καταντούν …κοινότυπα.
Απλά γιατί απασχολούν την πλειοψηφία.
Μεγάλα θέματα, όπως η αγάπη, ο έρωτας, ο χωρισμός, η φτώχια κ.α., εμπνέανε, εμπνέουν και θα εμπνέουν στιχουργούς, ποιητές, πεζογράφους κ.α., χωρίς ποτέ να εξαντλούνται ή να αναλώνονται.
Χιλιάδες δημιουργήματα υπάρχουν και άλλα τόσα και τόσα, ίσως, να δημιουργηθούν στο μέλλον που έχουν… κοινότυπη πηγή.
Η παρθενογένεση, συνήθως βρίσκεται στον τρόπο σύλληψης και κατ΄ επέκτασην γραφής.
Οι λόγοι (ανάγκες), που δημοσιεύουμε τα δημιουργήματα μας είναι γνωστοί.
Οι λόγοι που απαντάμε στα δημιουργήματα των άλλων, είναι επίσης γνωστοί.
Συνήθως, αν κάποιο δημιούργημα μας εντυπωσιάσει, εκφράζουμε τον θαυμασμό μας.
Αν σε κάποιο δημιούργημα δούμε, κατά την γνώμη μας, κάποιες ελλείψεις και θέλουμε να συμβουλέψουμε τον φίλο δημιουργό, επιστρατεύουμε όλη την ευγένεια μας (συχνάζουμε όλοι άλλωστε σε μια ευγενική ιστοσελίδα) και του γράφουμε την γνώμη μας (εγώ, συνήθως το κάνω σε προσωπικά μηνύματα).
Αν κάτι δεν μας αγγίζει ή μας είναι αδιάφορο ή πάλι το θεωρούμε κοινότυπο, καλό θα είναι να σιωπούμε…
Ποιος ο λόγος να ασχολούμαστε με κάτι που δεν μας ενδιαφέρει;
Δεν νομίζω άλλωστε να μην επιτρέπει το kithara.gr, τις …κοινότυπες δημιουργίες.
Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να γράψω τις απόψεις μου!
Κέρδος για μένα είναι και αυτό!
Φιλικά, Ανδρέας Κ.

[parlats]

Λοιπόν πρώτα απ'όλα το "κύριε' στην αρχή δεν χρειάζεται 

Δεύτερον,  διάβασε εδώ τους κανόνες αυτής της κατηγορίας. Θα βρεις ότι δικαιούμαστε όλοι να κρίνουμε τα γραπτά σας αν και ο ίδιος ο θεσμός της Δημοκρατίας το λέει πιο ξεκάθαρα!

Επειτα, για τους λόγους γραφής και απάντησης των γραπτών δεν συμφωνώ, ο καθένας γράφει για δικούς του προσωπικούς λόγους και ο καθένας κρίνει για τους δικούς του προσωπικούς λόγους.
Διακρίνω μια ειρωνεία στη γραφή σου και μια έμμεση κατηγορία προς εμένα ότι είμαι αγενής. Αγενής θα ήμουν αν σου έλεγα ότι το γραπτό σου είναι για τα μπάζα και χωρίς καν να το τεκμηριώσω! Αντί αυτού, εγώ σου είπα ότι δεν είναι για γέλια όπως προδιαθέτει ο τίτλος απλά ότι το βρήκα κοινότυπο.

Αν πιστεύεις ότι όσοι διαφωνούν με το γραπτό σας πρέπει να σιωπούν, τότε λυπάμαι αλλά κάπου χάνεται το νόημα της κατηγορίας αυτής. Αν περιμένετε όσοι γράφετε εδώ μόνο καλά λόγια τότε να μετονομάσουμε την κατηγορία σε "Κοπλιμέντα"! Δεν μέμφθηκα το γραπτό σου ούτε καν ειρωνεύτηκα, απλά εξέφρασα την δικιά μου άποψη.

Με ενδιαφέρουν οι στίχοι και τους διαβάζω όλους γιατί η αρχική ιδέα της κατηγορίας ήταν να παίρνουμε ιδέες για μελοποιήσεις. Δεν σου απαγόρεψε κανείς να γράφεις αλλά ούτε και σε μας απαγόρεψε κανείς να καταθέτουμε άποψη. Επίσης κανείς δεν απαγορεύει εδώ μέσα σε κανέναν να καταθέτει τις απόψεις του. Στο μόνο που εγώ διαφωνώ είναι ότι όλες οι απόψεις είναι σεβαστές φτάνει να τεκμηριώνονται με επιχειρήματα! Αν ένιωθες ότι είχες κώλυμα και γω σου έδωσα το έναυσμα να εκφραστείς, τότε και γω επίσης χαίρομαι που το έκανα. 

[akarayan]

‘Λοιπόν πρώτα απ' όλα το "κύριε' στην αρχή δεν χρειάζεται   ’
Σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό!
Συνήθως οι άνθρωποι, δεν κόβουν εύκολα τις…τυπικότητες.

‘Διακρίνω μια ειρωνεία στη γραφή σου και μια έμμεση κατηγορία προς εμένα ότι είμαι αγενής.’
Δεν είναι έτσι. Να είσαι σίγουρος, πως, δεν συνηθίζω να συνομιλώ με αγενείς.

‘Δεν μέμφθηκα το γραπτό σου ούτε καν ειρωνεύτηκα, απλά εξέφρασα την δικιά μου άποψη.’
Αυτό είναι πασιφανές αγαπητέ, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι άλλο.

‘….και γω σου έδωσα το έναυσμα να εκφραστείς, τότε και γω επίσης χαίρομαι που το έκανα.   ’
Ακριβώς αυτό έγινε. Δεν έχει ίσως, τύχει σ’ εμένα κάποιος να εκφραστεί με αγένεια, μα γνωρίζω, διαβάζοντας τις απαντήσεις διαφόρων μελών, πως υπάρχει αρκετή αγένεια και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχουν νέοι δημιουργοί, που εξαρτώνται πολύ από τις καλές μας προθέσεις, έτσι ώστε να πάρουν δύναμη και να εξελίξουν αυτό που λέγεται ταλέντο.
Καθαρά αυτόν τον χαρακτήρα είχαν όσα έγραψα και γράφω και ασφαλώς δεν έχουν να κάνουν με σένα.
Πάντως, χάρηκα, χάρηκες και αυτό λέγεται, ουσία…!
Καλή σου μέρα!

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Σ' εμένα πάντως μου αρέσει το συγκεκριμένω επειδή αγγίζει θέματα που καίνε με τρόπο τελείως κατανοητώ και λιγο παιδικό θα έλεγα.

Όσον αφορά το οτι είναι κοινότυπο θέμα θα έπρεπε να μας θλίβει διπλά, εδώ το μόνο που γίνεται είναι να γυρνάμε αλλού τα μάτια και να λέμε οτι είναι κοινότυπο,

Φίλε μου parlats δεν μου άρεσε ο τρόπος που είπες το οτι περι φιλίας και ναρκωτικών τα έχουμε χιλιοπεί και οτι δεν είναι κάτι καινούργιο. Εγώ θα σου έλεγα να πας σε ένα κέντρο απεξάρτησεις και να το πείς αυτό αν βέβαια απ' την ώρα που θα μπείς μέσα δεν σου κοπεί η μιλιά, είσαι και νέος άνθρωπος αυτά τα θέματα εμάς μας αφορούν άμεσα, μην γυρνάς την πλάτη γιατί ίσως κάποια μέρα αυτά τα πράγματα που έχουμε χιλιοπεί να βρεθούν σπίτι σου τι θα κάνεις τότε; όταν γυρνάς απο πόρτα σε πόρτα και ζητάς βοήθεια...

Ας τα πούμε λοιπόν εκατομμύρια φορές ίσως έτσι αυτοί που πρέπει ν' ακούσουνε-
να μας ακούσουνε! και που ξέρεις μπορεί κάποιο παιδί να σωθεί.

[parlats]

Φίλε μου parlats δεν μου άρεσε ο τρόπος που είπες το οτι περι φιλίας και ναρκωτικών τα έχουμε χιλιοπεί και οτι δεν είναι κάτι καινούργιο. Εγώ θα σου έλεγα να πας σε ένα κέντρο απεξάρτησεις και να το πείς αυτό αν βέβαια απ' την ώρα που θα μπείς μέσα δεν σου κοπεί η μιλιά, είσαι και νέος άνθρωπος αυτά τα θέματα εμάς μας αφορούν άμεσα, μην γυρνάς την πλάτη γιατί ίσως κάποια μέρα αυτά τα πράγματα που έχουμε χιλιοπεί να βρεθούν σπίτι σου τι θα κάνεις τότε; όταν γυρνάς απο πόρτα σε πόρτα και ζητάς βοήθεια...

Εχω πάει σε πολλά κέντρα απεξάρτησης, κοιτα πάλι το προφίλ μου να δεις το επάγγελμα μου. Εφτασα σε ένα σημείο να αρχίσω να πιστεύω ότι ο ναρκομανής δεν είναι άρρωστος πραγματικά. Ξέρεις τα ποσοστά απεξαρτημένων που κατρακύλησαν και πάλι? Είναι μεγάλο και βαρέθηκα να ακούω τους ναρκομανείς ότι φταίει η κοινωνία για την κατάστασή τους, οι χωρισμένοι γονείς, η ανεργία κλπ.
Ζω σε μια περιοχή με πολλούς ναρκομανείς και μπορώ να σου πω ότι δεν τους βλέπω πλέον ως άρρωστα άτομα. Παιδιά 20, 22 χρονών να μου λένε να τους δώσω λεφτά ενώ δεν θέλουν καν οι ίδιοι να μπουν σε κέντρο απεξάρτησης ή στα τόσα προγράμματα μεθαδόνης! Αν ο έμπορος ναρκωτικών δεν έβρισκε υπόβαθρο, δεν θα είχε δουλειά! Οπως εσύ και γω και τόσοι πολλοί άλλοι δεν επιλέξαμε αυτό το δρόμο, έτσι και αυτοί δεν έπρεπε να το κάνουν. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν αυτό το δρόμο και ξέρεις με το ζόρι δεν γίνονται και πολλά πράγματα.

Δεν γύρισα την πλάτη σε αυτά τα άτομα, προσπάθησα και γω όσο μπορούσα δουλεύοντας εθελοντικά σε κέντρα απεξάρτησης, συμμετέχοντας σε πολλά αντιναρκωτικά σεμινάρια κλπ. Η πικρή αλήθεια είναι ότι κάποια άτομα δεν θέλουν να σωθούν. Για τους υπόλοιπους δουλεύουνε πολλοί ώστε να επανέλθουν! Για όλους αξίζει να δουλεύεις αλλά να έχεις και ένα καλό αντίκτυπο, όχι να γίνεται η δουλειά χωρίς αντίκρυσμα!

Οπως έγραψε ο akarayan αυτό το ποίημα, έτσι και πολλοί άλλοι μοιράζουνε φυλλάδια, ενημερωτικά έντυπα, κασέτες κλπ κλπ με μοναδικό στόχο έστω ένα παιδί να σωθεί. Αυτή είναι η ευχή όλων μας! Πόσο αντίκρυσμα έχουν όμως?

[Iroukos]

ομορφουλη! 

αρκετα πετυχημενο σαν στοιχος!!!
κ μαρεσει η εναλαγη απο τη φυση στη πόλη!!!

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Φίλε μου parlats δεν μου άρεσε ο τρόπος που είπες το οτι περι φιλίας και ναρκωτικών τα έχουμε χιλιοπεί και οτι δεν είναι κάτι καινούργιο. Εγώ θα σου έλεγα να πας σε ένα κέντρο απεξάρτησεις και να το πείς αυτό αν βέβαια απ' την ώρα που θα μπείς μέσα δεν σου κοπεί η μιλιά, είσαι και νέος άνθρωπος αυτά τα θέματα εμάς μας αφορούν άμεσα, μην γυρνάς την πλάτη γιατί ίσως κάποια μέρα αυτά τα πράγματα που έχουμε χιλιοπεί να βρεθούν σπίτι σου τι θα κάνεις τότε; όταν γυρνάς απο πόρτα σε πόρτα και ζητάς βοήθεια...

Εχω πάει σε πολλά κέντρα απεξάρτησης, κοιτα πάλι το προφίλ μου να δεις το επάγγελμα μου. Εφτασα σε ένα σημείο να αρχίσω να πιστεύω ότι ο ναρκομανής δεν είναι άρρωστος πραγματικά. Ξέρεις τα ποσοστά απεξαρτημένων που κατρακύλησαν και πάλι? Είναι μεγάλο και βαρέθηκα να ακούω τους ναρκομανείς ότι φταίει η κοινωνία για την κατάστασή τους, οι χωρισμένοι γονείς, η ανεργία κλπ.
Ζω σε μια περιοχή με πολλούς ναρκομανείς και μπορώ να σου πω ότι δεν τους βλέπω πλέον ως άρρωστα άτομα. Παιδιά 20, 22 χρονών να μου λένε να τους δώσω λεφτά ενώ δεν θέλουν καν οι ίδιοι να μπουν σε κέντρο απεξάρτησης ή στα τόσα προγράμματα μεθαδόνης! Αν ο έμπορος ναρκωτικών δεν έβρισκε υπόβαθρο, δεν θα είχε δουλειά! Οπως εσύ και γω και τόσοι πολλοί άλλοι δεν επιλέξαμε αυτό το δρόμο, έτσι και αυτοί δεν έπρεπε να το κάνουν. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν θέλουν να εγκαταλείψουν αυτό το δρόμο και ξέρεις με το ζόρι δεν γίνονται και πολλά πράγματα.

Δεν γύρισα την πλάτη σε αυτά τα άτομα, προσπάθησα και γω όσο μπορούσα δουλεύοντας εθελοντικά σε κέντρα απεξάρτησης, συμμετέχοντας σε πολλά αντιναρκωτικά σεμινάρια κλπ. Η πικρή αλήθεια είναι ότι κάποια άτομα δεν θέλουν να σωθούν. Για τους υπόλοιπους δουλεύουνε πολλοί ώστε να επανέλθουν! Για όλους αξίζει να δουλεύεις αλλά να έχεις και ένα καλό αντίκτυπο, όχι να γίνεται η δουλειά χωρίς αντίκρυσμα!

Οπως έγραψε ο akarayan αυτό το ποίημα, έτσι και πολλοί άλλοι μοιράζουνε φυλλάδια, ενημερωτικά έντυπα, κασέτες κλπ κλπ με μοναδικό στόχο έστω ένα παιδί να σωθεί. Αυτή είναι η ευχή όλων μας! Πόσο αντίκρυσμα έχουν όμως?

Κοίταξε φίλε μου τα ναρκωτικά είναι υπόθεση με άπιαστο βάθος και με δύχτια απλωμένα παντού δυστηχώς, το επάγγελμά σου δεν το ξέρω και νομίζω πως δεν έχεις σημασία, μιλάς για τα ναρκωτικά με μια φιλοσοφία εντελώς λάθος, μα πως είναι δυνατόν έναν άνθρωπο εξαρτημένο απο μια ουσία να μην τον θεωρείς ασθενή πιστεύεις οτι οταν δοκίμασε την ηρωίνη ήξερε τι έκενε; ε λοιπόν να σου πω εγώ, δεν είχε ιδέα που έμπλεξε είχε ακούσει μα δεν ήξερε πραγματικά που έμπλεξε και να πιστεύεις οτι αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να ξεκόψουν σκέφτηκες ποτέ σου οτι ίσως δεν μπορούν φίλε μου και ότι τα κέντρα απεξάρτησης που λες οτι έχεις δουλέψει δεν τους δέχονται και περιμένουν στην σειρά μήπως πάρουν κάποια θέση μέτά απο 1,2 η και 3 χρόνια για να μπούνε μέσα.
Μάλλον δεν τα ξέρεις καλά τα γράμματα εκεί που πας να μπείς υπάρχει σκοτεινιά και εσύ δεν έχεις το φως που χρειάζεται, άκου για να μάθεις κάποια πράγματα ακόμα και στα κέντρα απεξάρτησης χρειάζεται βίζμα για να μπείς γρήγορα και δεν είναι βέβαια σίγουρο ότι θα γλυτώσεις, το ότι ξανά κυλάς σ' αυτόν τον βούρκο είναι πολλοί οι παράγοντες που παίζουν ρόλο, υπάρχει η περίπτωσει να είσαι σε κύκλωμα το οποίο να μην σ' αφήνει να φύγεις κι αυτό πίστεψε με συμβαίνει το ξέρω, έπειτα τα ναρκωτικά αλλοιώνουν την προσωπικότητα και δεν έχεις την διαύγεια και την θέληση
να μπορέσεις να το πολεμήσεις έτσι απλά, όπως εσύ το θεωρείς, το θέμα είναι πολύπλοκο, απο τους τοξικομανείς μόνο το 3% ξεφεύγει μια και καλή οι υπόλοιποι ξανα πέφτουν και κόβουν μετά απο πολλές προσπάθειες όμως τα καταφέρνουν γιαυτό χρειάζεται υπομονή και το 60% φυσικά βρίσκει τον θάνατο.
Ας είμαστε λοιπόν αισιόδοξοι φίλε μου κι ας μην βγαίνουμε σε συμπεράσματα βιαστικά, το όλο θέμα είναι κομμάτι ενός πιο μεγάλου σχεδίου πολιτικού και χρηματικού με το να κάνουν κάποιους νέους να δημιουργούν την γνώμη που έχεις εσύ κερδίζουν το παιχνίδι αυτοί που δεν πρέπει και ενω εσύ υποχωρείς ακόμα ένα παιδί χάνεται. Ας κάνουμε λοιπόν υπομονή μην γυρίζεται την πλάτη μ' αυτόν τον τρόπο δεν είναι απλά τα πράγματα...κράτα το μυαλό σου ανοιχτό.
Υπάρχουν κι άλλα τα οποία δεν είναι η στιγμή για να τα πούμε, κάποια άλλη φορά ίσως.
Πρέπει να αναθεωρήσεις φίλε μου.

[parlats]

Μάλλον δεν διάβασες καλά την απάντησή μου! Δεν είμαι πολέμιος των ναρκωμανών, το αντίθετο, απλά διαπίστωσα μετά από κάποια χρόνια κάποια πράγματα. Επ ουδενοί όμως δεν σημαίνει ότι αυτά τα άτομα τα παρατάμε στη μοίρα τους.
Δεν ξέρω πόσα γνωρίζεις και με ποιο τρόπο επί του θέματος αλλά μη βιάζεσαι να κρίνεις τόσο εύκολα τους άλλους. Δεν με γνωρίζεις, δεν ξέρεις τι έχω κάνει και τι όχι, δεν έχω κάτι να αναθεωρήσω! Κανείς δεν έχει το φως που χρειάζεται για λύσει το πρόβλημα των ναρκωτικών οπότε θα αρκεστούμε σε ότι έχουμε για να το πολεμήσουμε. Ο καθείς το λιθαράκι του όσο μικρό και αν είναι.
Μην με ανακατεύεις με πολιτικά, δεν έχω δώσει τέτοιο δικαίωμα, ούτε και τα λόγια μου κρύβουν κάποιο πολιτικό υπόβαθρο! Δεν καθοδηγούμαι από κανέναν φίλε μου, έχω μάθει να είμαι αυτάρκης! Σε μια παράγραφο μέσα, μου έχεις κάνει πολλαπλές έμμεσες "επιθέσεις"! Δεν νομίζω ότι έγραψα κάτι τόσο συνταρακτικό ώστε να το προκαλέσω αυτό.
Τα συμπεράσματα μου δεν είναι καθόλου βιαστικά, ξαναδιάβασε το ποστ μου  , τα δικά σου όμως για μένα είναι πολύ βιαστικά!
Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι ορατό και ενεργό, ας κάνει ο καθένας ότι μπορεί να βοηθήσει και πρώτοι απ'όλους οι πολιτικάντηδες που ανέφερες!

[akarayan]

Αγαπητά μέλη του kithara!
Ένας από τους στόχους της ιστοσελίδας είναι ο διάλογος και γενικότερα οι ανταλλαγές απόψεων!
Χαίρομαι που ο στίχος μου, στάθηκε αφορμή για να πάρει έκταση το θέμα.
Εγώ προσωπικά, μετά από 15 χρόνια που άφησα το Αίγιο για να ’ρθω στην Αθήνα, κυνηγώντας το…όνειρο, έπιασα τον εαυτό μου, χορτασμένος πια, να θέλει να ξαναγυρίσει στην όμορφη επαρχιακή πόλη που γεννήθηκα…!
Σκέφτηκα λοιπόν, το πριν, το τώρα, το μετά….
Έτσι, έγραψα το ‘Ο Τζίτζης και ο Μύρμης’…
Το αποτέλεσμα των σχολίων; Εκπληκτικό!!!
Μεγάλο το κέρδος!
Σας ευχαριστώ!

ΥΓ.: Συνήθως, κάτω από τους στίχους που δημοσιεύουμε, γράφονται όμορφα σχόλια…
Αυτή τη φορά, κάναμε την εξαίρεση…πήγαμε παραπέρα…