Για τα όσια της Πατρίδας.(Αληθινή ιστορία).

[ilianthos-Kanlis]

Για τα όσια της Πατρίδας.


Για τα όσια της Πατρίδας
των Ελλήνων τα ιερά,
υπηρέτησα στρατιώτης
στην Κερύνεια μια φορά.
&
Το ψευδώνυμο μου Αλέκος,
εκ Λονδίνου φοιτητής,
έτσι μ΄είχανε δηλώσει
στα χαρτιά οι επιτελείς.
&
Λίγο πριν απ΄τον απόπλου
κάπου στον Σκαραμαγκά,
ένα βίσμα εκ των άνω
τον απόπλου σταματά.
&
Εν ονόματι του νόμου
διαταγή του στρατηγού,
να κατέβει εκ του πλοίου
ο ανηψιός του υπουργού.
&
Για τα όσια της Πατρίδας
των Ελλήνων τα ιερά,
οι υπόλοιποι στην Κύπρο
για τιμή και Λευτεριά.
&
Το ψευδώνυμο μου Αλέκος
ειδικότης ολμιστής,
να φυλάττω Θερμοπύλες
μ΄είχε στείλλει η Πατρίς.
&
Τώρα ανήμπορος και μόνος
με δυο βόλια στη κοιλιά,
όμως του υπουργού ο γόνος,
πήρα μνεία απ΄τη μαμά.
&
Γι΄άλλους η Ελλάς ειν΄μάνα,
γι΄άλλους είναι μητρυά,
ζήτω η μαμά Ελλάδα
για των δυο λογιών παιδιά.
&
Για τα όσια της Πατρίδας,
των Ελλήνων τα ιερά,
Έλληνες δυο ταχυτήτων,
χαίρε ω χαίρε Λευτεριά.

[kuiper]

Καλά είσαι απίθανος κατάφερες μια πολύ μεγάλη δραματική ιστορία
να τη χωρέσεις μέσα σε λίγα τετράστιχα.

Λες να συναντηθήκαμε! Μπα δε ταιριάζουν οι όλμοι με τα πυροβόλα.

Κρύβε όμως λόγια... και δεν εννοώ βέβαια τον ανιψιό του υπουργού.     

Καλό σου βράδυ.
 

[ilianthos-Kanlis]

Γιάννη καλησπέρα ! Σ΄ευχαριστώ πολύ !
Και βέβαια κρύβω λόγια !

[γεροντας]

Με εκτίμηση σ αυτό που διάβασα ...

Αχ! Ελλάδα μου
Αχ! Ελλάδα μου ,Ελλάδα ποτέ σου δε πεθαίνεις
Μια στάση μόνο και ξανά προς τη δόξα σου τραβάς.
Έγινες βάρκα δίχως ρότα κι όλο φεύγεις
Δίχως πανιά δίχως κουπιά στη τρικυμία τριγυρνάς.

Αχ! Ελλαδίτσα μου τα πάντα καταφέρνεις
Πρώτη στη φτώχεια στη μιζέρια στη κλεψιά
Πρώτη στις μίζες μα στους μισθούς πεθαίνεις
στην υγειά του παραλόγου μεθάς την εργατιά

Αχ! Ελλάδα μου ακόμα πως αντέχεις
Σεισμούς ,πλημμύρες, τεχνικές φωτιές
Ανδρείκελα ,με άχυρα φτιαγμένα τα εκλέγεις
Και στης βουλής τα έδρανα χτίσανε φωλιές

Αχ! Ελλάδα μου στην αγκαλιά σου τα λαμόγια
σαν φίδια έρχονται και την θηλή βυζαίνουν
βράδυ σα βρικόλακες όλοι μαζί σου βγαίνουν
και την καρδάρα δεν αφήνουν να βαστάς.

Αχ! Ελλάδα μου, Ελλάδα ποτέ σου δε πεθαίνεις
Ποτέ σου δεν πεθαίνουν και αυτοί
Αυτοί που σε σκλαβώσανε σαν Τούρκοι
Και τη ανάσα σου την πνίξαν στο χαρτί.

Αχ! Ελλάδα μου ,Ελλάδα μαγεμένη

Μες του Αιγαίου τα νερά 
Της Θράκης τα λαγούμια
Της Ηπείρου τα  ψηλά βουνά
Της Στερεάς  λημέρια
Της ξακουστής Μακεδονίας σου
Της Κρήτης λίρα ξακουστή
Της Κύπρου Αφροδίτη
Του πυρωμένου του Μοριά
Μαγεία δίχως τέλος
Σε αγαπάω και πονώ
Κι αν τα παιδιά σου πνίγεις.


………………………………..

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η δόξα μονάχη
πέρα δώθε κουνά το κεφάλι
αναρωτιέται τι έγινε πάλι
κι έχει η Ελλάδα το κακό της το χάλι

Μήνυμα στέλνω σ ένα μπουκάλι
στη αδερφή μου την Κύπρο και πάλι
μη ξεχνά μη γυρίσει τη πλάτη
στο κόσμο να πει την απάτη

Πως την νύχτα πετούσαν γεράκια
που είχαν αίμα στα νύχια γεμάτα
κι νονός τους ξένος δεν ήταν
έλληνας εφιάλτης μου είπαν

που είχε για γνώμονα άλλο
το κεφάλι μες στο καβάλο
και εσάς αδέρφια στη Κύπρο
ένα μόνο σας λέω δεν σκύβω

δεν ξεχνώ κι ας ήμουν μικρός
της Ελλάδος ποιος είναι ο εχθρός
είναι ο ίσκιος που τρίβει τον σβέρκο
κι άλλο αυτό δεν αντέχω

Χιλιάδες περάσανε χρόνια
μα είναι τα ίδια ξανά ίδια πιόνια
αλλάξανε μόνο φάτσα και ύψος
μα με πιάνει ξανά ένα ρίγος

Μην ξεχάσω ξανά στο χαλί μου
της καρδιάς το κλειδί της ψυχής μου
και πονέσω ξανά που θα χάσω
ΚΑΙ ΠΟΝΈΣΩ ΞΑΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΣΩ
ΚΑΙ ΠΟΝΕΣΩ ΞΑΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΣΩ
ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΑΣ ΠΑΛΙ ΠΑΣΟ!

[Ιππέας]

   Αληθινή και συνάμα συγκινητική ιστορία. Είναι στιγμές που σε σημαδεύουν για μια ζωή και μένουν ανεξίτηλες, χαραγμένες στην μνήμη αυτών που τις έζησαν. Θα πρέπει να νιώθεις υπερήφανος, αν έζησες κάτι τέτοιο και άσε τους λαλάκηδες να παίρνουν εύφημες μνείες...

[ilianthos-Kanlis]

Η νομενκλατούρα και η άρχουσα τάξη μπορεί να μου πει κομμουνιστή ή φασίστα !
Δεν είμαι τίποτα κι από τα δυο,είμαι ένας ανένταχτος Έλληνας που καυτηριάζω τα κακώς κείμενα της Πατρίδας μου !
Ναι είναι μια αληθινή ιστορία που συνέβει σ΄εμένα !
Σας ευχαριστώ θερμά !