"Τελικά" - (6 Αυγούστου 2008)

[Bάγια]

Τελικά,
δεν υπήρξα προικισμένη με καμία λογοτεχνική ενόραση,
ούτε καν όραση.
Όσα ονειρεύτηκα
κι όσα πόθησα να μπορούσα,
έγιναν τίποτα.

Τελικά,
όσα σκεφτόμουν πως μπορώ
και πως με αξία θα με τιμήσουν κάποιο απόγευμα,
όσα λαχτάρισα να δημιουργήσω και τόλμησα να φανταστώ,
συγγραφές, συνθέσεις, καινοτομίες και θαυματουργές χημείες,
έγιναν τίποτα.

Και όσα φώναζα πως θα κατάφερνα,
με τα μάτια γουρλωμένα και το δάχτυλο ορθό,
έγιναν ατέλειωτη, χειμωνιάτικη βροχή,
που το νερό της το περίσσιο,
κύλησε
και λίμνασε σε σκοτεινά υπόγεια και λούκια βρώμικα
απ’ του καιρού την κουρασμένη υπομονή.
Τέτοιο νερό τα όνειρά μου,
Τροφή για βρύα και βατράχια.

Τελικά,
υγρασία και μούχλα τα όνειρα μου.
Στάθηκαν μέσα μου εχθές και έγινα βάλτος.
Φυτρώνω πια φύκια με αγκάθια και μαύρα νούφαρα.

Κι αν το ποτήρι μου έσπασε στο χέρι
κι ένα μεγάλο του κομμάτι κρατάω να κόψω το στήθος μου,
να τα ξεριζώσω,
δεν τολμώ…το μέσα μου να αντικρίσω.

Κι έτσι,
ΤΕΛΙΚΑ,
αρχίζω και πάλι απ’ την αρχή, να φωνάζω και να ελπίζω.

Άλλωστε,
μια λίμνη έγινα…και βάλτος.
Δεν φοβάμαι,
ούτε λυπάμαι πια.

ΤΕΛΙΚΑ
αφού το απαράδεχτο δέχτηκα,
έτσι θα συνεχίσω όσο μου μένει,
μέχρι να έρθει η ώρα να κατοικήσω επιτέλους στο γυαλιστερό, ξύλινο σπίτι μου, με τις δαντέλες και τα λουλούδια, την ησυχία,
χωρίς όνειρα και προσδοκίες πια.




http://koukouvagia.blogspot.com/2008/08/blog-post.html



.

[gkou]

Ένα πραγματικό αριστούργημα, τι άλλο να πω!!!5 αστέρια στην κυρία από μένα!

[Bάγια]

gkou,
σ' ευχαριστώ πολύ!

[Anemos]

Όμορφο και αληθινό.

Ωραία κατάθεση στο Φόρουμ μας.

Πολύ ωραίο!

[papous]

Με εξέπληξες ευχάριστα!

Αντί για τελικά θα μπορούσε να τιτλοδοτηθεί "η καμπή της ωριμότητας". "Τελικά" δεν χάνεις τα όνειρα, τα μετατρέπεις.

Πάντως πολλοί δεν βρίσκουν ούτε το καταληκτικό ξύλινο σπιτάκι. Ξεκουράζονται σε ομαδικούς τάφους.

[Bάγια]

Anemos,
χαίρομαι που σου άρεσε, να 'σαι καλά!


Papou,
Δυστυχώς, το συγκεκριμένο, γυαλιστερό, ξύλινο σπιτάκι με τις δαντέλες, τα λουλούδια και την ησυχία δεν είναι τίποτε άλλο από αυτό που λες κι εσύ πως θα έκαναν οι πολλοί…απλά η ηρωίδα θα προτιμούσε κάτι στο πιο μοναχικό και όχι οικογενειακό! Νομίζω δλδ...αν την ξαναδώ θα την ρωτήσω.
«Τελικά», χωράνε τα όνειρα μετατροπή??
Σ' ευχαριστώ papou

[armagedon]

Εχω μεινει αφωνος....φοβερη η περιγραφη σου..σκεφτομαι εμενα..ποσες φορες εχω παρει φορα και εχω πεσει πανω σε τοιχους που απο μακρια δεν εβλεπα..μετωπικη συγκρουση..λιγοι ειναι οι ανθρωποι που αντεχουν την αυτοκριτικη,και ακομα πιο λιγοι αυτοι που τη μοιραζονται με αλλους...αλλα οσο ζουμε, μαζευουμε τα κομματια μας,και συνεχιζουμε..

[pinelopi]

όσα σκεφτόμουν πως μπορώ
και πως με αξία θα με τιμήσουν κάποιο απόγευμα,

κάπως έτσι μόνο που να...με το τίποτα διαφωνώ...είναι θέμα ουσίας

κι όταν η ηρωίδα σου γδυθεί τα πέπλα της απόγνωσης θα δει πως τίποτα δε μένει λευκός καμβάς...

Διαβάζοντας είδα επιπλέουσες εικόνες...τι να πω... εντυπωσιακό το κλίμα που με μετέφερες.

[Aganippi]

Καλησπέρα Βάγια μου,

Τώρα βρήκα χρόνο να απαντήσω στο φοβερό σου κείμενο, στις φοβερές σου σκέψεις...
Αυτές οι σκέψεις μου αρέσουν πολύ. Είναι μέρος της πραγματικότητας. Ντυμένες με όμορφες εικόνες κι άλλωτε ζοφερές. Η λέξη "Τελικά" απορρέει πολλές φράσεις - πολλά νοήματα - πολλές σκέψεις. Εσύ επέλεξες τις καλύτερες με το πιο άδοξο φινάλε αλλά άκρως ρεαλιστικό.

Τελικά αυτό είναι το φινάλε αλλά όλα τα προηγούμενα θα τα έλεγα κακή αυτοκριτική. Ειδικά η πνευματική αξία είναι αυτή που πρέπει να πάρουμε απ' αυτό το κόσμο. (Τελικά,
δεν υπήρξα προικισμένη με καμία λογοτεχνική ενόραση).

Να είσαι καλά να μας δίδεις αυτή την προικισμένη λογοτεχνική σου ενόραση.

Τα φιλιά μου

[Bάγια]

Aganippi,
ψάχνω από χθες τρόπο να σου απαντήσω…
Αν ήταν να μιλήσω για μένα, θα το έκανα πολύ ευχαρίστως!
Δεν γράφω όμως πάντα βιωματικά και το «Τελικά» δεν είναι βιωματικοί στίχοι.
Πως να μπω στη θέση κάποιου ήρωα και να απαντήσω για λογαριασμό του?
Νομίζω πως είναι καλύτερα ο αναγνώστης να βγάζει τα συμπεράσματά του, να κρίνει την εξέλιξη και τα μηνύματα αυτών που διαβάζει…
Κρίνοντας ως τρίτος (και ως αναγνώστης) θα συμφωνήσω μαζί σου.

Φιλιά κι από μένα