ΔΕΝ ΖΗΛΕΨΕΣ, ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΑΕΤΟΥΣ

[tinios]

ΔΕΝ ΖΗΛΕΨΕΣ, ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΑΕΤΟΥΣ




Δεν ζήλεψες ποτέ τους αετούς,
φοβήθηκες, το φως να πλησιάσεις.
Μπορούσες να πετάς, στους ουρανούς,
μα διάλεξες, στο χώμα να φωλιάσεις.

Δεν ζήλεψες ποτέ τους αετούς,
τα ύψη τα φοβάσαι, σε ζαλίζουν,
γυρίζεις, τρωκτικό, στους οχετούς,
σε υπόνομους, τα όνειρα, σαπίζουν.

Δεν ζήλεψες ποτέ τους αετούς,
τα χρόνια σου, τα τύλιξε σκοτάδι.
Δεν άγγιξες, ποτέ σου, τους θεούς,
προτίμησες, τ’ αγκάλιασμα του Άδη.

(Ρ)

Δεν σού’ φταιξαν, οι άλλοι μοναχά,
στο άλλοθι, μην ψάχνεις δεκανίκι.
Δεν έτυχε, το διάλεξες απλά,
να σέρνεσαι στη λάσπη, σαν σκουλήκι.

[KgSoloman5000]

ενδιαφέρον κομμάτι...Αν λείπει κάτι ίσως είναι μια μεταβολή στο συναίσθημα, κάτι που να σε μετακινεί με κάποιο τρόπο. Πάντως είναι καλή προσπάθεια, αν γίνει τραγούδι θα είναι ακόμη πιο καλό.

[Ωρίωνας]

Πολύ δυνατό λόγω αμεσότητας και συνάμα εύστοχων παραλληλισμών!
Γροθιά στο στομάχι!