Δε θ’ αργήσω να’ ρθω

[iasonas-dimitris]

 
Α’ κουπλέ
Μέσα μου τα φύλλα έχουν πέσει,
τώρα εδώ θα χιονίσει.
Μα εσύ αυτό πως να το μάθεις,
έχεις κι απόψε αργήσει.

Ρεφραίν
Μ’ ακόμα θυμάμαι τα φανάρια,   
που πέρναγα σπίτι σου για να ‘ρθω.
Κι Ήσουν πάντα εκεί, να με κοιτάς.
Ήσουν πάντα εκεί, να μου γελάς.

Και ξαφνικά λείπεις,λείπεις.
Πως ξαφνικά λείπεις, λείπεις;
Κι ο δρόμος σου κλειστός από καιρό.
Δε θ’ αργήσω σε σένα πια να ‘ρθω.

Μα Δε θ’ αργήσω να σε βρω.
Πια δε θ’ αργήσω να σε βρω.

Β’ κουπλέ
Κι όσα φύλαξα να πω, δε ξέρεις.
Πως σε θυμίζει η σιωπή σου.
Πια εγώ χαμένος μες στους δρόμους,
ίχνη να βρω της φυγής σου.
Υ.Γ.Ψάχνω κάποιο φιλαράκι να μου κάνει τη μελοποίηση αν μπορεί...