Ο Σταχτής

[Lo.Lee.Ta]

Ποτέ να μη σε χάσω
Να μην ξεχάσω
Απ' τις αγέρωχες, απότομες πλαγιές
που πριονίζουν τ' αθώα νέφη
Ως τις ανεξερεύνητες μαύρες θάλασσες
που σφιχταγκαλιάζουν το χαμό
Να ταξιδεύεις σκέψη άπιαστη
κόψη αστραπής να σκίζεις τον αιθέρα
ζωή και θάνατος λάμψης ακαριαίας
κρότος, σιωπή, ανάμνηση, αμνησία
και πάλι έκρηξη
πυρηνική.
Ποτέ να μη μου λείψεις
Ποτέ μη μ΄ανταμοίψεις με αναίσθητο φρικιό.
Προσπάθειες θα κάνω,
σαν πας να σε προφτάνω
κι αν πίσω μένω φτάνει
να βλέπω τη σκία
που μ' οδηγεί στο δρόμο
αυτόν που ξέρω μόνο
σε μια άγνωστη
φλεγόμενη τροχιά.