actr
Εξηγω τι εννοω με την πρωτη προταση.
Πολλες και αμετρητες φορες ερχομαστε αναγκαιως ή υποχρεωτικως ή απο διαβολη και επηρεασμο και αντιδραση ή απο αμελεια και απροσεξια, σε συγκρουση με το αισθημα δικαιοσυνης που υπαρχει εμφυτο μεσα μας και η συνειδηση μας μεταβαλλεται γρηγορα σε μια μικρη σκηνη θεατρου οπου διεξαγεται σφοδρος και μυστικος δραματικος αγωνας.
Γιατι να ακολουθησω το αισθημα της δικαιοσυνης συγκρουομενος προς το υλικον συμφερον μου και τις εγωιστικες επιθυμιες μου, οταν εγω δεν φταιω σε τιποτα για το κακο που υπαρχει στον κοσμο και οταν βλεπω οτι ο δικαιος δεν εχει καμμια ισχυ και περιφρονειται απο ολους ; Και γιατι να μην δωσω ενα οριστικο τελος στην συγκρουση αυτη και ερχομενος εν μεσω της αρχαιας οδου των ασεβων να ειπω στον εαυτον μου: αδικος δεν ειμαι εγω, αδικος ειναι ο δημιουργος !
Ο νομος βλεπει απ’εξω και κρινει στηριζομενος κυριως σε εξωτερικες αποδειξεις. Κρινει κατα την οψην. Αν μπω στο δωματιο σου και κρυψω δεκα κιλα ηρωινη, εσυ θα καταδικαστεις δε πα νασαι αγιος, διοτι ο νομος κρινει εξωτερικα.
Τους νομους τους ψηφιζουν οι ανθρωποι και η αδικια στον κοσμο υπαρχει με βαση τους νομους αυτους. Βασει νομων γινονται οι πολεμοι...., αφου τα ξερεις να μην στα λεω.
Ο κοσμος σε βλεπει κι εσυ βλεπεις τον κοσμο εξωτερικως. Με τον τροπον αυτον του κοσμου συμβαδιζουν και οι νομοι του. Ακομα και αν γυμνωσεις την υπαρξη σου μπροστα στον κοσμο, ο κοσμος δεν θα παψει να σε βλεπει σωματικως. Τον θεο τον βλεπεις και ο θεος σε βλεπει εσωτερικως, διοτι ο θεος ειναι πνευμα. Θεον και πνευμα θεασαμενοι.
Η απονομη της δικαιοσυνης απο τα δικαστηρια στηριζεται πρωταρχικως στους νομους του κρατους και ειναι εμπαθης διοτι οι νομοι ειναι ατελεις, το γραμμα του νομου αγνοει εντελως την εσωτερικη πλοκη των συναισθηματων (οποτε αν πεσεις σε δικαστη που δεν εχει το πνευμα του νομου, την εχεις ασχημα δικε μου) αλλα και το πνευμα των νομων ειναι επιδεκτικο ταραχης.
Ο Θεος ειναι δικαιοκριτης διοτι γνωριζει τα της καρδιας. Ο νομος του θεου ειναι ατεγκτος (δεν λιωνει σαν το κερι μπροστα στη φωτια) ουτε ταρασσεται απο ελλειψεις ουτε κανει συναλλαγες για να διορθωσει ατελειες. Τι κι αν ολα τα δικαστηρια των σοφων της γης σε κρινουν ενοχο, ο Θεος αν σε κρινει καθαρο εν τη καρδια, εισαι αθωος (και ταναπαλιν εννοειται.)
Η νομιμοτης εχει βεβαια και το καλο οτι δεν μπορει ο καθενας να ζητα την καταδικη του αλλου χωρις αποδειξεις, επειδη ετσι του καπνισε και επειδη ετσι γουσταρει. Αυτο δεν ισχυει για τα υψηλοτερα κλιμακια της εξουσιας οπου κανεις δεν τολμα να δικασει την αδικια, παρανομια κλπ.
Εμπαθεια σημαινει υπερβολικη αγαπη προς κατι, η οποια εξελισσεται σε παθος και τελειωνει σε μισος.
Ο θεος ξερει γιατι εμποδιζει και γιατι αφηνει τα τσουναμι. Θελει παντοτε ως φιλανθρωπος να μας γλυτωσει απο αυτα αρκει να το θελομε κι εμεις. Αν δεν το θελομε ομως δεν παραβιαζει την εσωτερικη μας ελευθερια.
«μη με καταποντισατω καταιγις υδατος, μηδε καταπιετω με βυθος, μηδε συσχετω επ’εμε φρεαρ το στομα αυτου.»
