Προσωπικά, λόγω δουλείας, έχω γνωρίσει πλειάδα καλλιτεχνών, μουσικών κυρίως. Αν και κάποια από τα είδωλα που είχα από μικρός, όταν τα γνώρισα από κοντά με απογοητεύσανε τελικά διαπίστωσα οτι η συμπεριφορά προς τους fans έχει πολλές παραμέτρους.
Κατ' αρχάς μην ξεχνάτε οτι μιλάμε για ανθρώπους οι οποίοι έχουν ταλαιπωρηθεί πολύ στο ταξίδι τους προς την χώρα μας, ειδικά αν έρχονται από εκτός Ευρώπης. Επίσης είναι και συχνά μήνες "στον δρόμο", μακριά από οικογένιες, φίλους και σε κατάσταση μόνιμου jet lag αφού αλλάζουν κάθε μέρα πολή και συχνά χώρα.
Μία περιοδεία είναι μια περίεργη ρουτίνα, όπου όλα αλλάζουν αλλά και όλα μένουν σταθερά. Και κουράζει απίστευτα...
Επίσης, σε περιπτώσεις ανθρώπων μεγάλης ηλικίας και με πολλά χρόνια περιοδιών στην πλάτη τους, έχουν δει πολλά τα μάτια τους και μερικές φορές έχει κινδυνεύσει και η σωματική τους ακεραιότητα. Αυτό τους κάνει επιφυλακτικούς.
Προσωπικά, δεν θέλω να σταθώ στους καλλιτέχνες που δεν ήταν φιλικοί. Δεν το θεωρώ σωστο, γιατί μπορεί να τους πέτυχα σε off μέρα...
Επειδή όμως credit where credit is due, θα 'θελα να αναφέρω ένα - δύο ονόματα που ήταν πολύ φιλικοί και σωστοί επαγγελματίες. Πρώτον, ο Dave Ellefson, ο οποίος μέχρι τώρα έχει μείνει ως ο πιό φιλικός μουσικός που έχω γνωρίσει και έναν από τους λίγους με τους οποίους έκανα ωραίες συζητήσεις. Δεύτερον, οι Supergrass τους οποίους περίμενα πολύ φλώρους και τελικα βγήκαν παλιοροκάδες. Τρίτον, οι Epica oι οποίοι, ισως και λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, έχουν μια πολύ ωραία στάση απέναντι στους οπαδούς και τα live.
