Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: pascal. στις 24/02/05, 00:36
-
Δε μάντεψα ποια διαδρομή σου φτιάξαν τα όνειρά σου
τα ίχνη σου ψηλάφισα από τα βήματά σου
Σε μια νυχτιά που ‘ριχνε φως πανσέληνο φανάρι
ήταν που έψαξα να βρω ποιο δρόμο έχεις πάρει:
Στα πρώτα σα να δίσταζες, χνάρια εμμονών μεγάλων
και μόλις που ξεχώριζαν στο βραδινό το χώμα
Σα να φοβόσουν τη ζωή και τη θωριά σου ακόμα
όπως φιγούρες έφτιαχνε μες στη ματιά των άλλων.
Μετά από λίγο βάθαιναν, ως να ‘τρεχες με φόρα
λες κι άξαφνα τινάχτηκες το χρόνο να προλάβεις
Αρκούσε η αρχή της διαδρομής για να το καταλάβεις
πως τα όμορφα ρουφάει η γης σαν Ιουλίου μπόρα.
Λίγο πιο πέρα πλήθαιναν τα χνάρια στο πλευρό σου
Άλλα επιπόλαια θαρρείς, ρηχά σχηματισμένα
άλλα επίμονα, ζωή ζητούσαν από σένα
Μπερδεύονταν στο βήμα σου και κλέβαν το ρυθμό σου.
Ξημέρωμα σε πρόφτασα, το χθες μου δε μ’ ανήκε
η ανάσα σου, πνοή βουνού, μες στην ψυχή μου μπήκε
Παλιά μου χνάρια σκέπασαν ξερά Νοέμβρη φύλλα…
…κι έπαιρνα όρκο πως λεπτά μου πρώτα ήταν εκείνα…
-
Στους στίχους σου όλους μου αρέσουν οι ζωντανές εικόνες
που καταφέρνεις και δίνεις μέσα απο τις λέξεις.
Το συγκεκριμένο δεν μου άρεσε τόσο, όσο
τα προηγούμενα δικά σου που διάβασα εδώ μέσα.
Τα δυο τελευταία τετράστιχα μου μοιάζουν λιγάκι μπερδεμένα.
-
Μπραβο Μαρακι!!!Πολυ ωραιο κομματι!
-
Το συγκεκριμένο δεν μου άρεσε τόσο, όσο
τα προηγούμενα δικά σου που διάβασα εδώ μέσα.
Θα συμφωνήσω.
-
δεν μπορούσα να μην γράψω κάτι γι αυτό.... τι παρομοίωση ήταν αυτή....? πάει με αρρώστησες τώρα!!!
"τα όμορφα ρουφάει η γης σαν Ιουλίου μπόρα...." Δεν ξέρω αν στέκει από μετεωρολογικής και γεωλογικής απόψεως αλλά λειτουργεί μες το ποίημα πολύ όμορφα!
Γενικά μπερδεύτηκα λίγο, αλλά μ άρεσαν οι διαδοχικές εικόνες της φύσης σαν κι αυτή που ανέφερα πιο πάνω!
-
Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!
Είναι λίγο δύσκολης θεματολογίας οι στίχοι και δύσκολα αγγίζουν κάποιον. Το καταλαβαίνω και εγώ. Το πιο πιθανό είναι να συγκινούν μόνο εμένα και το άτομο που άφησε τα χνάρια!
Ελπίζω τουλάχιστον εκφραστικά να μην είναι πολύ κατώτερο των προηγούμενων.
Ευχαριστώ και τα παιδιά που έστειλαν τα πμ με τις διορθώσεις και τις προτάσεις.
-
όλοι μας, λίγο ή πολύ, κάπου αφήσανε χνάρια... κι αυτά τα χνάρια δύσκολα τα σβήνουν οι μπόρες του Ιούλη...! :)
(μην δω πουθενά για βροχή.... ;D )
-
Οι εικόνες και οι παρομοιώσεις στο ποίημα λειτουργούν πολύ όμορφα.
Περισσότερο μου άρεσε η δεύτερη στροφή:
Στα πρώτα σα να δίσταζες, χνάρια εμμονών μεγάλων
και μόλις που ξεχώριζαν στο βραδινό το χώμα
Σα να φοβόσουν τη ζωή και τη θωριά σου ακόμα
όπως φιγούρες έφτιαχνε μες στη ματιά των άλλων.
Εδώ με άγγιξε πάρα πολύ. :)
-
Μπράβο πασκαλίτσα, άλλε ένα ποίημά σου που μου άρεσε, με πολύ όμορφες εικόνες.
Συμφωνόντας με την Autumn, με άγγιξε το 2ο τετράστιχο.