Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: giorgos.thess στις 09/11/05, 15:33
-
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟ ΣΚΑΛΙ
Το σώμα μου ποτίζεις με φιλιά,
κι ανθίζεις μέσα μου σαν άγιο καλοκαίρι,
στην Αμοργό στέλνω γαλάζιο περιστέρι,
να φέρει ευχή να τη φορέσεις στα μαλλιά.
Τον ύπνο μου σκορπάς σαν αστραπή,
που φέγγει μέσα στης ζωής μου τα κρυμμένα,
μύρο τα λόγια σου,κεράκια αραδιασμένα,
στην Τήνο που άναψαν άγγελοι και πιστοί.
Σε βλέπω στης καρδιάς μου την αυλή,
να ξενυχτάς τη μοναξιά μου για να πίνεις,
κι εγώ με σύννεφο λευκό της Σαντορίνης,
για το Θεό χτίζω το πρώτο το σκαλί.
-
Γιώργο, δηλώνω πραγματικά γοητευμένη και απο αυτό το δεύτερο δείγμα της καλλιτεχνικής σου διάθεσης....
Ξεχωρίζεις........ ( προσωπική μου άποψη )
-
Ταξιδιάρικο.Τρυφερό.Μου φέρνει αλαργινά καλοκαίρια...
Ο τίτλος πάλι είναι σχεδόν ο ίδιος σ' ένα ποιήμα απο Καβάφη:"το πρώτο σκαλί"
Θα συμφωνήσω με τη Twix ότι έχεις αρχίσει ήδη να ξεχωρίζεις...
Μ' αρέσει πολύ και περιμένω,και όχι μόνο εγώ νομίζω, επόμενα...
Χαιρετισμούς στη Σαλονίκη..!
-
Πολυ καλο αδερφε,αξιοζηλευτο. ;)
-
Θα συμφωνησω απολυτα με τους φιλους που καταθεσαν ειδη την αποψη τους !!!
-
τρεις στροφές είναι αρκετές για να περιγράψεις και να δηλώσεις την αγιότητα των αισθημάτων... πάρα πολύ πετυχημένα ομολογώ! συμφωνώ με τους πιο πάνω λοιπόν και εύχομαι στο μέλλον να δούμε (είμαι σίγουρος) ανάλογα και καλύτερα! καλώς όρισες! ;)
-
Τι να πω...Όταν σου λένε τόσο καλά λόγια,άνθρωποι που έχουν γράψει τόσο όμορφα πράγματα(σας διαβάζω αναδρομικά :)),ένα ευχαριστώ είναι λίγο.
-
κι ανθίζεις μέσα μου σαν άγιο καλοκαίρι,
.........
μύρο τα λόγια σου,κεράκια αραδιασμένα,
.........
Σε βλέπω στης καρδιάς μου την αυλή,
να ξενυχτάς τη μοναξιά μου για να πίνεις,
κι εγώ με σύννεφο λευκό της Σαντορίνης,
για το Θεό χτίζω το πρώτο το σκαλί.
Γράφεις όμορφα, ξεχώρισα τα παραπάνω στιχάκια γιατί μου φάνηκαν τα καλύτερα