Το Στέκι των Κιθαρωδών
Καλλιτεχνικές μας δημιουργίες => Δικοί μας στίχοι και ποιήματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: Desert Rose στις 19/11/05, 14:39
-
Κάτι με πνίγει,
και είναι βαθύ
σαν στον παράδεισο
θλιμμένη γιορτή
Κάτι μου γνέφει,
να πάω πιο εκεί
μα δε βλέπω μπροστά μου
σκηνη αδειανή
Κάτι μιλάει,
μα τρέμει η φωνή
και δυο μάτια κλαμμένα
μια πόλη νεκρή
Κάτι κοιτάει,
οι δρόμοι κενοί
βαμμένο κατάρτι
με θέα στη γη
Κάτι σφιρύζει,
η νύχτα σκυφτή
σαν μια μελωδία
από ταινία βουβή
Κάτι παλεύει,
να βγει στην ακτή
μα χάνομαι πάλι
στη σκέψη μου αυτή
Κάτι τελειώνει,
και στο είχα πει
τη γαλήνη μου νιώσε
χαμένη ευχή...
-
Αν και σπανια μου αρεσουν στιχοι με ομοιοκαταληξια, το συγκεκριμενο ειναι πολυ καλο. Τελικα με την ακτη τι γινεται? Βγηκες ή ακόμα?
-
:o Σε ευχαριστώ πολύ!
Στη ακτή όχι...δε βγήκα ακόμα...και δε ξέρω πότε θα καταφέρω να βγω..Μεχρι στιγμης παλεύω με κύματα μεγάλα...
-
Απλα υπεροχο... τα λογια περιττευουν.. γραφεις πανεμορφα μικρη μου..
-
Ετοιμο.. για τραγούδι...
Πολύ όμορφο.
-
Ευχαριστώ πολύ όλους σας.. :D
-
Απλα Πανεμορφο !!! Τα πολλα λογια καποιες φορες ειναι φτωχα.....Καλησπερα Κυρια !!!
-
ομορφο αν και δεν καταλαβαινω το βαμμενο καταρτι?? με τι βαμμενο??
κι αν ειναι σπασμενο??
-
Απλα Πανεμορφο !!! Τα πολλα λογια καποιες φορες ειναι φτωχα.....Καλησπερα Κυρια !!!
:D :o ΩΩΩωω..... Με αποστόμωσες... Να σαι καλά!!!
ομορφο αν και δεν καταλαβαινω το βαμμενο καταρτι?? με τι βαμμενο??
κι αν ειναι σπασμενο??
Βαμένοο φίλε μου με χρώματα απ το παρελθόν ακι απ το τώρα,με αναμνήσεις που πονάνε αλλά και αναμνήσεις που σε κάνουν ευτυχισμένο...Βαμένο με όνειρα και ελπίδες...Βαμένο ακόμα και με αίμα ή με αγάπη... Τόσο απλά...Βαμένο....
(Εντάξεικαι το σπασμένο θα έδινε κάπως το νόημα του..) Σ'ευχαριστώ...