Το Στέκι των Κιθαρωδών
Μουσικά όργανα και εξοπλισμός => Μουσικά όργανα και εξοπλισμός => Μήνυμα ξεκίνησε από: Crusader3 στις 22/08/14, 19:45
-
Καλησπέρα και πάλι!Το περιεχόμενο της παλιάς μου ανάρτησης για κάποιο λόγο χάθηκε...Τέλος πάντως βλέποντας πως γράφουν άτομα με γνώση πανω στα κιθαριστικά σε αυτο το φόρουμ, θα ήθελα να ζητήσω απόψεις και προτάσεις σχετικά με την αγορά μιας πολύ καλής ηλεκτρικής κιθάρας. Αγαπω πολύ σαν μουσική το κλασσικό ροκ και ιδιαίτερα το hard rock και το heavy metal(new wave of british heavy metal,οχι τις διάφορε παραποιήσεις του όρου). Σκέφτομαι πολύ σοβαρά την fender american special strat http://www.thomann.de/gr/fender_american_special_strat_mn_2cs.htm, (http://www.thomann.de/gr/fender_american_special_strat_mn_2cs.htm,) που είναι σε μια πολύ προσιτή τιμή, και λόγω του 70s headstock φέρνει σε ritchie blackmore,jimi hendrix,δρόλαπα,uli roth,fast eddie clarke κτλ. Διστυχώς δεν την έχω δοκιμασει όμως.Αν υπαρχουν προτάσεις ή απόψεις για την προαναφερθείσα κιθάρα, θα ήθελα να τους ακούσω...
Ευχαριστώ πολύ.
-
Δεν μου δουλεύει το link που έβαλες όποτε θα σου πω γενικά. Θες τουλάχιστον έναν humbacker στη γέφυρα. Αν ηfender που θες εέχει, είναι εξαιρετικό όργανο για τις ανάγκες σου. Βέβαια στα 800 ευρώ που έχει μια American special υπάρχουν πολλές επιλογές πέρα από φεντερ...
-
...ritchie blackmore,jimi hendrix,δρόλαπα,uli roth,fast eddie clarke...
Αυτό με τον humbucker στην γέφυρα γιατί θεωρείται πάντα ως απαραίτητη προυπόθεση?
Τουλάχιστον τα ονόματα που ανέφερε ο φίλος, όλοι με μονούς έπαιζαν και δεν έπασχαν απο γκάζια θεωρώ...
-
Σαφως μπορείς να παίξεις ροκ και με μονους(όχι όμως μέταλ) αλλά γιατί να κάνεις τη ζωή σου δύσκολη? Μια θα έχεις θόρυβο, την άλλη θα θες πιο πολύ γκάζι, την παραλλη πιο πολύ όγκο. Θα αλλάζεις ενισχυτή, μετά θα ψάχνεις πετάλια. Βάλε ένα od να βρωμίσει κιαλο ο ενισχυτής, βάλε και ένα κομπρεσορα. Βάλε και ένα boost μπας και πάρει όγκο. Άλλαξε μαγνήτες να βρεις output...μπλεξιμο :P
Ενω Ο humbacker είναι στα χωράφια του ;)
-
...ritchie blackmore,jimi hendrix,δρόλαπα,uli roth,fast eddie clarke...
Αυτό με τον humbucker στην γέφυρα γιατί θεωρείται πάντα ως απαραίτητη προυπόθεση?
Τουλάχιστον τα ονόματα που ανέφερε ο φίλος, όλοι με μονούς έπαιζαν και δεν έπασχαν απο γκάζια θεωρώ...
Έπασχαν ξεκάθαρα από γκάζια. αν είναι να λέμε ότι ο Blackmore έχει γκάζια, τότε οι Machine Head πχ τι έχουν...
-
αυτο ειναι το λινκ
http://www.thomann.de/gr/fender_american_special_strat_mn_2cs.htm (http://www.thomann.de/gr/fender_american_special_strat_mn_2cs.htm)
-
Σόρρυ για το λινκ,αλλά νομίζω πως ο φίλος το αποκατέστησε.Λοιπόν,όσον αφορά το θέμα με τον humbucker,σκέφτομαι σοβαρά να πάρω την fender american special hss (σε χρώμα μαύρο,μάλλον) και να της καβατζώσω έναν di marzio super distorsion. Δεν ξέρω εύχομαι να δουλεύει ο συνδυασμός για hard rock-heavy metal ήχο.αν και δεν σας κρύβω πως δεν εχω καταλάβει ακριβώς τι παίζει με τους μονους στις fender ,όπως και το θέμα με τους noiseless που έχουν οι signature beck και clapton.
Ευχαριστώ !!
-
Θα συμφωνούσα κι εγώ ότι για hard rock και heavy metal προσανατολισμό δεν θα σκεφτόμουν μια strat σαν πρώτη επιλογή (ούτε καν δεύτερη ή τρίτη).
Τέλος πάντων, από τη στιγμή που χαρακτηρίζεις την τιμή της συγκεκριμένης κιθάρας "προσιτή" προφανώς το οικονομικό δεν είναι πρόβλημα. Πάντως μπορείς να βρεις πολλές και καλές κιθάρες πιο κατάλληλες για τα είδη που θέλεις να παίξεις με τα μισά λεφτά και χωρίς να χρειαστεί να προβείς σε αλλαγές μαγνητών ή άλλες αναβαθμίσεις για να τις φέρεις στα μέτρα σου.
-
Hard Rock και metal μπορείς να παίξεις με τα πάντα. Αν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς. Το λέω αυτό γιατί ο άλλος κιθαρίστας στην μπάντα μας, έβγαλε όλες τις τελευταίες πρόβες και το live με μία telecaster american special με texas special μαγνήτες, και είχε ηχάρα (κομμάτια από 70's rock - μέχρι μοντέρνο Hard rock-metal). Αλλά ήξερε πώς να το κάνει. Παίζει τεράστιο ρόλο ο τρόπος που θα παίξεις πάνω στο όργανο για να πάρεις το αποτέλεσμα.
Η Fender Stratocaster American Special που θέλει ο φίλος είναι εξαιρετική κιθάρα. Παίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό αυτά που θέλει, και αν στο μέλλον χρειαστεί το κάτι παραπάνω, μπορεί να βάλει ένα Humbucker σε μέγεθος μονού στη γέφυρα και να τελειώσει το θέμα. Αν χρειαστεί μπορώ να προτείνω συγκεκριμένους μαγνήτες.
Τώρα πάντα υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές, και αυτό έχει να κάνει καθαρά με την τιμή, και τι βρίσκεις σε αυτό το ποσό. Αν υπολογίσουμε ότι η κιθάρα στο link έχει 925 ευρώ, προτείνω τρεις κιθάρες με λιγότερα χρήματα, οι οποίες είναι σχεδιαστικά και εργονομικά ίδιες με τις stratocaster (μάλιστα και οι 3 είναι κατασκευασμένες από τη fender), με διαφορετικα χαρακτηριστικά οι καθεμιά, τις οποίες πιστεύω ότι πρέπει να ψάξει ο οποιοσδήποτε ψάχνει κιθάρα σε τιμή μέχρι 800 ευρώ και την θέλει για rock, hard rock και metal.
Οι επιλογές λοιπόν είναι οι παρακάτω:
EVH Stripe Red - http://www.thomann.de/gr/evh_stripe_red.htm (http://www.thomann.de/gr/evh_stripe_red.htm) - 599 ευρώ
Charvel Pro Mod So Cal Style 1 - http://www.thomann.de/gr/charvel_pro_mod_so_cal_style_1_hh_sw.htm (http://www.thomann.de/gr/charvel_pro_mod_so_cal_style_1_hh_sw.htm) - 769 ευρώ
Fender Stratocaster Blue Swirl FSR - http://www.thomann.de/gr/fender_stratocaster_blue_swirl_fsr.htm (http://www.thomann.de/gr/fender_stratocaster_blue_swirl_fsr.htm) - 749 ευρώ
Τις δύο από τις παραπάνω κιθάρες τις έχω παρουσιάσει σε παλαιότερο post, αναλύω τα θετικά και τα αρνητικά τους και τις συγκρίνω μεταξύ τους και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
http://forum.kithara.gr/index.php?topic=87957.0 (http://forum.kithara.gr/index.php?topic=87957.0)
Για την τρίτη επιλογή (Fender Stratocaster Blue Swirl FSR), στα γρήγορα, το θέμα ομορφιάς είναι υποκειμενικό. Σε άλλους αρέσει σε άλλους όχι. Εμένα δεν μου αρέσει. Βγαίνει και σε άλλα 2 χρώματα για κάποιον που τον ενδιαφέρει. Στα τεχνικά χαρακτηριστικά τώρα και ο λόγος που την προτείνω είναι ο εξής. Είναι ίδια με τη Charvel που έχω προτείνει παραπάνω, με τη διαφορά στη διάταξη μαγνητών (από H-H της Charvel σε H-S-S της Fender). Όλα τα υπόλοιπα, κλειδιά, floyd, τάστα, λαιμός, κτλ είναι ακριβώς τα ίδια. Άρα, μιλάμε για μία εξαιρετική κιθάρα, καλοφτιαγμένη με την πιο versitale επιλογή μαγνητών και floyd για τις 80's-90's metal στιγμές.
Όλες οι κιθάρες είναι made in Mexico, και όπως είπα, άσχετα με το logo της καθεμίας είναι όλες φτιαγμένες στα εργοστάσια της fender (τώρα αυτό είναι μεγάλη ιστορία..), ή πιο σωστά φτιαγμένες υπό την αιγίδα της fender.
Τώρα σαν ιδιοκτήτης των Charvel και EVH έχω να πω, ότι μετά από καιρό παιξίματος, προβών κτλ, είναι εξαιρετικές κιθάρες. Η αγαπημένη μου έγινε γρήγορα η EVH καθώς το dtuna μου έλυσε το χέρια από το να αλλάζω κιθάρες και να κουβαλάω μία παραπάνω σε πρόβες και live. Έπαιξα 2 lives με αυτήν, και ήταν άριστη. Αν αναλογιστούμε ότι το πρώτο που έγινε σε ανοιχτό χώρο, για περίπου μισή ώρα παίζαμε μέσα στη βροχή, η κιθάρα συμπεριφέρθηκε ατάραχα καθ'όλη τη διάρκεια. Το μόνο κακό είναι ότι unfinished λαιμός βράχηκε και από τότε απέκτησε μία πιο τραχιά αίσθηση. Η Charvel κουρδίστηκε σε drop D, άλλαξα το pickup switch με ένα της dimarzio και το volume knob με ένα push pull ώστε να γίνονται split οι μαγνήτες. Δύο απλά πραγματάκια τα οποία έδωσαν τεράστιο αέρα στην κιθάρα. Μόνιμα στο προβάδικο πλέον για να αναλαμβάνει κομμάτια όπως τα slither, blackest eyes, evenflow, word up κτλ κτλ. Οι Seymour Duncan Distortions που φοράει ακούγονται πάρα πολύ καλα splitᾱρισμένοι, πράγμα που έδωσε ένα μεγάλο +. Για την ιστορία πήρα ακόμα μία ίδια σε άσπρο, στην οποία έγιναν οι ίδιες αλλαγές (switch και split) κουρδισμένη σε standart και μόλις έρθει καβατζώνει και αυτή θέση στο προβάδικο.
-
Παιδιά, metal είναι και οι Maiden, metal είναι και οι Νile. Δεν μπορείς να βγάλεις ήχο Nile με στρατούλα με μονούς, ούτε καν με στρατούλα με humbucker. Δεν ξέρω τι θεωρείτε metal ήχο ορισμένοι (για το σήμερα πάντως, σίγουρα δεν θεωρείται τέτοιος τα 70's hard rock και το NWOBHM). Εκτός κι αν έχεις κάτω μερικά χιλιάρικα σε πετάλια για να καλύψεις τις εγγενείς αδυναμίες τις κιθάρας σου, μα και πάλι ανεπαρκώς. Αλλά αυτό κι αν είναι fail. Σωστό metal ήχο μπορείς να βγάλεις και μόνο με την κατάλληλη κιθάρα καρφί στον κατάλληλο ενισχυτή, χωρίς τίποτα έξτρα, ούτε καν ένα boost ή OD.
Επίσης, αυτό το metal-hard rock είναι πολύ φλού και η γκάμα ήχων που περιλαμβάνει είναι φουλ ετερόκλητη και ανομοιογενής.
Τέσπα, από τις παραπάνω, μόνο η Charvel φαίνεται να έχει cojones για να σε βγάλει και σε πιο βαριά πράγματα.
Από τη στιγμή βέβαια που θες ήχους σαν αυτούς που είπες, είσαι ΟΚ, τα σχόλιά μου αφορούν τη διαρκή τάση που υπάρχει σε αυτό το forum, να λέμε ότι παίζεις τα πάντα με οτιδήποτε, πράγμα που δεν ισχύει καθόλου.
Πάντως, θα σου πρότεινα να δεις αυτή:
http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_rc_600_rob_caggiano.htm (http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_rc_600_rob_caggiano.htm)
Κιθαράκλα με top hardware, μαγνήτες με coil tap, βγάζεις πραγματικά από μοντέρνο ήχο μέχρι 70's. Και η τιμή της είναι αστεία, ειδικά για top of the line made in Korea κιθάρα, από το ίδιο εργοστάσιο που βγαίνουν Cort, PRS SE, Schecter Diamond, LTD Deluxe, BC Rich και σίγουρα πολλές που δεν ξέρω.
-
Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις σας και για τις απόψεις σας!Θέλω όμως να αποφευχθει η οποιαδήποτε παρανόηση. Σκέφτομαι πολλές ωραίες κιθάρες και όχι μόνο την συγκεκριμένη stratocaster. Απλά είχα καταλήξει τις τελευταίες μέρες σ'αυτήν διότι έχει ενα κλασσικό look και έναν πολύ καλό ήχο. Βλέπω παράλληλα τις EVH που είναι πολύ καλές και οικονομίκές, όπως σύστησε ο φίλος,όπως επίσης και την sg special 2014 της gibson καθώς και την BC RICH mockingbird st t ( http://www.thomann.de/gr/bc_rich_mockingbird_st.htm (http://www.thomann.de/gr/bc_rich_mockingbird_st.htm) που πραγματικά έχει ήχο ξυράφι!!!Παρεμπιπτόντως όποιος γνωρίζει κάτι για'υτην να ομιλήσει!!).Όσον αφορά αυτό που λέει ο φίλος για το παίξιμο,συμφωνώ κατα 80% διότι είχα μια epiphone les paul που με το παιξιμό μου και τον πολύ καλό ενισχυτή μου(line 6 70w) έβγαζε ένα πολύ δυνατό και καλό ήχο. Όμως η κιθάρα συνεχώς ξεκουρδιζόταν, το όλο της look( διότι οι epiphones έχουν ενα παραποιημένο σχήμα les paul,αμα τις συγκρίνουμε με τις αυθεντικές), μαζί με τον ήχο της κιθάρας που ηταν από μέτριος εως καλούτσικος, με οδήγησαν να στραφώ σιγά-σιγά προς ανώτερες σκάλες...Χωρίς να θέλω να τα πολυλογώ ήταν μια κιθάρα που μου έδωσε το βίωμα,την εμπειρία, και πάνω σ'αυτην αναπτυχθηκε το όλο παίξιμο. Αλλά τωρα θέλω μια παρα πολύ καλή κιθάρα. Που να σου δίνει έμπνευση,γιατί κατέμμε το καλό όργανο δίνει έμπνευση,σπίθα.Σε οδηγεί ώστε να ανεβείς το ηχητικό επίπεδο και να παίξει αυτό που πραγματικα θες. Τι να πω! ίσως λέω μπούρδες...Αλλά αυτό αναζητώ. μια κιθάρα άμεσα ανταποκρινόμενη στους ηχους του classic rock,hard rock και NWOBHM. Προς το παρόν την ψάχνουμε...
-
Hard Rock και metal μπορείς να παίξεις με τα πάντα. Αν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς.
Σε θεωρητικό επίπεδο δεν διαφωνώ καθόλου. Και με ακουστική κιθάρα υπάρχει τρόπος να βγάλεις ήχο για heavy metal αν χρειαστεί. Το θέμα όμως είναι ποιά κιθάρα θα σού δώσει αυτό που ψάχνεις χωρίς την ανάγκη για επιπλέον (και πιθανόν χρονοβόρα και δαπανηρή) "διαχείριση". Και από τη στιγμή που ο φίλος μας έχει έναν υγιέστατο προϋπολογισμό, γιατί να μην πάρει μια κιθάρα που να τού δίνει εξ αρχής τους ήχους και το χαρακτήρα που θέλει, αντί για μια άλλη που μπορεί (ίσως) να αποδώσει ικανοποιητικά μετά από αλλαγές μαγνητών, χρήση πεταλιών ή high gain ενισχυτών; Δεν βλέπω δηλαδή το λόγο να αγοράσει κανείς μια κιθάρα σχεδόν 1000 Ευρώ και μετά να πρέπει να την αναβαθμίσει για να πετύχει αυτό που θέλει όταν μπορεί να το πετύχει πιο εύκολα με μία stock κιθάρα των 500 (λέω μια τιμή σαν παράδειγμα).
Για αυτά τα είδη λοιπόν, και αν θέλεις κάτι στο κλασσικό σχήμα μιας Fender strat, εγώ ίσως να προτιμούσα μια Fender Blacktop, την οποία μπορείς να βρεις σε μοντέλο με δύο humbuckers (ΗΗ) (http://www.thomann.de/gr/fender_blacktop_stratocaster_hh_mn_ca.htm) ή με δύο humbuckers και ένα μονό στη μέση (ΗSH) (http://www.thomann.de/gr/fender_blacktop_stratocaster_hsh_bk.htm). Bέβαια είναι Μεξικάνα, οπότε όχι στην ίδια κλάση με την Αμερικάνα από πλευράς ποιότητας. Όμως με δύο hot humbuckers και πενταθέσιο επιλογέα είναι πιο πιθανό να πάρεις τους ήχους που θέλεις από αυτή την κιθάρα, παρά από μια strat με μονούς μαγνήτες. Επίσης γύρω στα 500 με 800 Ευρώ, υπάρχουν αρκετές άλλες επιλογές από Ibanez, Charvel, ESP LTD, Schecter, PRS κλπ, που νομίζω ότι θα ήταν πιο κατάλληλες από την Fender American Special.
-
Hard Rock και metal μπορείς να παίξεις με τα πάντα. Αν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς.
Σε θεωρητικό επίπεδο δεν διαφωνώ καθόλου. Και με ακουστική κιθάρα υπάρχει τρόπος να βγάλεις ήχο για heavy metal αν χρειαστεί. Το θέμα όμως είναι ποιά κιθάρα θα σού δώσει αυτό που ψάχνεις χωρίς την ανάγκη για επιπλέον (και πιθανόν χρονοβόρα και δαπανηρή) "διαχείριση". Και από τη στιγμή που ο φίλος μας έχει έναν υγιέστατο προϋπολογισμό, γιατί να μην πάρει μια κιθάρα που να τού δίνει εξ αρχής τους ήχους και το χαρακτήρα που θέλει, αντί για μια άλλη που μπορεί (ίσως) να αποδώσει ικανοποιητικά μετά από αλλαγές μαγνητών, χρήση πεταλιών ή high gain ενισχυτών; Δεν βλέπω δηλαδή το λόγο να αγοράσει κανείς μια κιθάρα σχεδόν 1000 Ευρώ και μετά να πρέπει να την αναβαθμίσει για να πετύχει αυτό που θέλει όταν μπορεί να το πετύχει πιο εύκολα με μία stock κιθάρα των 500 (λέω μια τιμή σαν παράδειγμα).
Για αυτά τα είδη λοιπόν, και αν θέλεις κάτι στο κλασσικό σχήμα μιας Fender strat, εγώ ίσως να προτιμούσα μια Fender Blacktop, την οποία μπορείς να βρεις σε μοντέλο με δύο humbuckers (ΗΗ) (http://www.thomann.de/gr/fender_blacktop_stratocaster_hh_mn_ca.htm) ή με δύο humbuckers και ένα μονό στη μέση (ΗSH) (http://www.thomann.de/gr/fender_blacktop_stratocaster_hsh_bk.htm). Bέβαια είναι Μεξικάνα, οπότε όχι στην ίδια κλάση με την Αμερικάνα από πλευράς ποιότητας. Όμως με δύο hot humbuckers και πενταθέσιο επιλογέα είναι πιο πιθανό να πάρεις τους ήχους που θέλεις από αυτή την κιθάρα, παρά από μια strat με μονούς μαγνήτες. Επίσης γύρω στα 500 με 800 Ευρώ, υπάρχουν αρκετές άλλες επιλογές από Ibanez, Charvel, ESP LTD, Schecter, PRS κλπ, που νομίζω ότι θα ήταν πιο κατάλληλες από την Fender American Special.
Δεν ξέρω φίλε Απόλλωνα,είμαι λίγο της άποψης του what you give is what you take,μπορεί να έχει βέλτιστο ήχο,αλλά ίσως σε ποιότητα,σε feeling να κάνει εκπτώσεις για να δικαιολογήσει την τιμή της.Θα ήθελα ωστόσο να ρωτήσω μήπως γνωρίζεις(απευθυνομαι βέβαια σε όλους) κάτι για την BC RICH Mockingbird, http://www.thomann.de/gr/bc_rich_mockingbird_st.htm (http://www.thomann.de/gr/bc_rich_mockingbird_st.htm) ,όπως επίσης και για την Gibson nighthwak http://www.thomann.de/gr/gibson_nighthawk_20th_anniversary_an.htm Φαινονται εξαιρετικες κιθαρες... (http://www.thomann.de/gr/gibson_nighthawk_20th_anniversary_an.htm;)
-
Δεν ξέρω φίλε Απόλλωνα,είμαι λίγο της άποψης του what you give is what you take,μπορεί να έχει βέλτιστο ήχο,αλλά ίσως σε ποιότητα,σε feeling να κάνει εκπτώσεις για να δικαιολογήσει την τιμή της.
Όπως είπα και πριν, ποιοτικά μπορεί να μην είναι εφάμιλλη της Αμερικάνας, αν και κατά γενική ομολογία η ποιότητα των Fender έχει μεγάλες διακυμάνσεις. Κατά τη γνώμη μου πάντως, η αίσθηση της κιθάρας είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Τουλάχιστον αν παίζεις με τα χέρια και όχι με τα μάτια ;). Γι αυτό θα ήταν καλό να κάνεις κάποιες δοκιμές, ώστε να δεις και ο ίδιος ποιές κιθάρες ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις σου. Εγώ π.χ. έχω ενθουσιαστεί με μια Squier Classic Vibe 50s Strat, σε βαθμό που πρόσφατα αγόρασα και μία Classic Vibe Telecaster. Tο feeling (που λες κι εσύ) που μού δίνουν αυτές οι δύο κιθάρες δεν το έχω βρει ούτε σε πολύ ακριβότερα όργανα.
Θα ήθελα ωστόσο να ρωτήσω μήπως γνωρίζεις(απευθυνομαι βέβαια σε όλους) κάτι για την BC RICH Mockingbird (http://www.thomann.de/gr/bc_rich_mockingbird_st.htm), όπως επίσης και για την Gibson nighthwak (http://www.thomann.de/gr/gibson_nighthawk_20th_anniversary_an.htm) Φαινονται εξαιρετικες κιθαρες...
Για την Mockingbird δεν έχω ιδία άποψη, καθώς δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ. Από την περιγραφή όμως βλέπω ότι ίσως πρόκειται για ένα ακόμα παράδειγμα αυτού που αναφέρω, δηλαδή μιας κιθάρας με πολύ καλές προδιαγραφές για τα λεφτά της (καλά ξύλα, ταστιέρα από έβενο, Floyd Rose τρέμολο, κλπ). Το μόνο για το οποίο θα είχα κάποια επιφύλαξη είναι οι μαγνήτες.
Όσο για την Nighthawk, πρόκειται για ένα καινούργιο anniversary μοντέλο της παλιάς Nighthawk η οποία ήταν μια πολύ καλή κιθάρα. Μέχρι πριν λίγο καιρό είχε και η Epiphone ένα τέτοιο μοντέλο, το οποίο σταμάτησε να κυκλοφορεί πρόσφατα (σύμπτωση;). Πρόκειται για πολύ ενδιαφέροντα όργανα, με δική τους προσωπικότητα από πλευράς ήχου και αίσθησης. Και πάλι μια δοκιμή είναι απαραίτητη...
-
http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_ec1000_vbk.htm (http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_ec1000_vbk.htm)
760 ευρώ σου λέει. Για όργανο που χρησιμοποιεί πολύ μεγάλος αριθμός pro artists, τύποι που ζουν από τη μουσική. Δοκίμασε να δεις αν σου αρέσουν οι EMG, αν ναι, είναι no brainer, από ποιότητα κατασκευής, playability, hardware, τα πάντα.
-
Δεν ξέρω φίλε Απόλλωνα,είμαι λίγο της άποψης του what you give is what you take,μπορεί να έχει βέλτιστο ήχο,αλλά ίσως σε ποιότητα,σε feeling να κάνει εκπτώσεις για να δικαιολογήσει την τιμή της.
Όπως είπα και πριν, ποιοτικά μπορεί να μην είναι εφάμιλλη της Αμερικάνας, αν και κατά γενική ομολογία η ποιότητα των Fender έχει μεγάλες διακυμάνσεις. Κατά τη γνώμη μου πάντως, η αίσθηση της κιθάρας είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Τουλάχιστον αν παίζεις με τα χέρια και όχι με τα μάτια ;) . Γι αυτό θα ήταν καλό να κάνεις κάποιες δοκιμές, ώστε να δεις και ο ίδιος ποιές κιθάρες ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις σου. Εγώ π.χ. έχω ενθουσιαστεί με μια Squier Classic Vibe 50s Strat, σε βαθμό που πρόσφατα αγόρασα και μία Classic Vibe Telecaster. Tο feeling (που λες κι εσύ) που μού δίνουν αυτές οι δύο κιθάρες δεν το έχω βρει ούτε σε πολύ ακριβότερα όργανα.
Θα ήθελα ωστόσο να ρωτήσω μήπως γνωρίζεις(απευθυνομαι βέβαια σε όλους) κάτι για την BC RICH Mockingbird (http://www.thomann.de/gr/bc_rich_mockingbird_st.htm), όπως επίσης και για την Gibson nighthwak (http://www.thomann.de/gr/gibson_nighthawk_20th_anniversary_an.htm) Φαινονται εξαιρετικες κιθαρες...
Για την Mockingbird δεν έχω ιδία άποψη, καθώς δεν την έχω δοκιμάσει ποτέ. Από την περιγραφή όμως βλέπω ότι ίσως πρόκειται για ένα ακόμα παράδειγμα αυτού που αναφέρω, δηλαδή μιας κιθάρας με πολύ καλές προδιαγραφές για τα λεφτά της (καλά ξύλα, ταστιέρα από έβενο, Floyd Rose τρέμολο, κλπ). Το μόνο για το οποίο θα είχα κάποια επιφύλαξη είναι οι μαγνήτες.
Όσο για την Nighthawk, πρόκειται για ένα καινούργιο anniversary μοντέλο της παλιάς Nighthawk η οποία ήταν μια πολύ καλή κιθάρα. Μέχρι πριν λίγο καιρό είχε και η Epiphone ένα τέτοιο μοντέλο, το οποίο σταμάτησε να κυκλοφορεί πρόσφατα (σύμπτωση;). Πρόκειται για πολύ ενδιαφέροντα όργανα, με δική τους προσωπικότητα από πλευράς ήχου και αίσθησης. Και πάλι μια δοκιμή είναι απαραίτητη...
Συμφωνώ απόλυτα με αυτά που λες και βέβαια θα δοκιμάσω πριν προχωρήσω σε κάποια αγορά. Απλά είναι ωραίο να κουβεντιάζω με άτομα που έχουν γνώσεις πάνω στα κιθαριστικά για ένα τόσο σημαντικό θέμα, όπως η αγορά ενός αξιόλογου οργάνου.
-
http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_ec1000_vbk.htm (http://www.thomann.de/gr/esp_ltd_ec1000_vbk.htm)
760 ευρώ σου λέει. Για όργανο που χρησιμοποιεί πολύ μεγάλος αριθμός pro artists, τύποι που ζουν από τη μουσική. Δοκίμασε να δεις αν σου αρέσουν οι EMG, αν ναι, είναι no brainer, από ποιότητα κατασκευής, playability, hardware, τα πάντα.
Όχι φίλε δεν είναι καθόλου στο στυλ μου. Έχω παίξει με ESP.Παρα πολύ καλές κιθάρες αλλά not really an ESPman you talking to...
-
Όχι φίλε δεν είναι καθόλου στο στυλ μου. Έχω παίξει με ESP.Παρα πολύ καλές κιθάρες αλλά not really an ESPman you talking to...
Αν δεν σού αρέσουν οι ESP, τότε βγάλε από τις επιλογές σου και τις Schecter. Oυσιαστικά ίδιες κιθάρες...
-
Λίγο offtopic...
βασικά ρωτάω επειδή έχω Jackson. Δεν ασχολούμαι σχεδόν καθόλου με το τί κιθάρες βγάζει η κάθε εταιρεία (εδώ και 10 χρόνια που πήρα την Jackson), αλλά από αποσπασματικές συζητήσεις που βλέπω, δεν πολυπαίζει το όνομά της.
Έχουν χάσει την αίγλη του παρελθότος, δεν αξίζουν τα λεφτά τους (η δικιά μου σίγουρα δεν τα άξιζε), δεν έχουν καλή ποιότητα;; Τί φταίει και δεν πολυπαίζουν στην πιάτσα;; Προφανώς διλαιολογημένο θα είναι αυτό, απλά για να μάθω ρωτάω.
ΥΓ: Δεν αναφέρομαι στις made in USA...αλλά σε πιο προσιτές.
-
Έπασχαν ξεκάθαρα από γκάζια. αν είναι να λέμε ότι ο Blackmore έχει γκάζια, τότε οι Machine Head πχ τι έχουν...
Συγχέεις λίγο πράγματα και καταστάσεις. Για το 60 και το 70 ο συγκεκριμένος (και πολλοί ακόμα) είχε ΠΟΛΛΑ γκάζια.
Σήμερα έχει εξελιχθεί η μουσική τεχνολογία και σου επιτρέπει να έχεις μηχανήματα χιλιάδων ευρώ προκειμένου να βγάζεις τον ήζο που σήμερα ορίζεται ως ΓΚΑΖΙΑ. Τοτε ήσουν αναγκασμένος σχεδόν να παραγεις ήχο απο κιθάρα/ενισχυτή και μόνο (σχεδόν) και στα αυτιά τους ήταν ΠΟΛΥ γκάζι όλο αυτό, πίστεψε με. Οι παραγωγές των δίσκων που έφταναν στα σπίτια μας τότε είχαν και άκουγες αυτό που έπαιζαν στο στούντιο, τώρα είναι αποτέλεσμα δεκάδων παραμέτρων (ηχοληπτών, εφε, κομπρεσαρισμάτων κλπ κλπ ) πολύ εξελιγμένων τεχνολογικά στούντιο με αποτέλεσμα να καλείσαι εσύ να προσομειώσεις έναν ήχο στο σπίτι σου που δεν είναι εφικτός παρα μόνο αν τα ακουμπίσεις γερά σε εξοπλισμό.
Ο OP κάπου ζητάει μια κιθάρα να τα κάνει όλα. Μάλλον με τον τρόπο που το λέει, απο μόνη της μια κιθάρα δεν το κάνει. Αν θέλεις να παίξεις rock/hard rock της εποχής με τα ονόματα που αναφέρει, μια χαρά είναι μια στράτο με μονούς. Με τέτοιες στήθηκε το rock, πως να το κάνουμε. Και οι Machine Head που αναφέρεις, χάριν σε αυτά τα ονόματα αν θες υπάρχουν, ως εξέλιξη.
Αν το ζητούμενο του OP είναι μοντέρνος ήχος heavy παίρνει μια Gibson style (όπως τόσες προτάσεις έκαναν ήδη) με διπλούς και αναλόγως τα ακουμπάς και σε εφέ/ενισχυτές...
-
Δε διαφωνώ μαζί σου ότι για την εποχή τους είχαν γκάζια. Κάνε το έπασχαν ενεστώτα για να μην υπάρχει παρανόηση των λεγομένων μου. Αλλά δεν είμαστε στην εποχή τους πλέον, ο ήχος, όπως λες κι εσύ, έχει κάνει τεράστια εξελικτική διαδρομή κι έχει δώσει νέο περιεχόμενο στο γκάζι. Κι όπως βλέπεις, συμφώνησα επίσης πως για αυτά που θέλει, μια στρατούλα με μονούς μπορεί να τον καλύψει, το γράφω:
Από τη στιγμή βέβαια που θες ήχους σαν αυτούς που είπες, είσαι ΟΚ, τα σχόλιά μου αφορούν τη διαρκή τάση που υπάρχει σε αυτό το forum, να λέμε ότι παίζεις τα πάντα με οτιδήποτε, πράγμα που δεν ισχύει καθόλου.
Η δεύτερη πρόταση ήταν η ένστασή μου.
Τί φταίει και δεν πολυπαίζουν στην πιάτσα;; Προφανώς διλαιολογημένο θα είναι αυτό, απλά για να μάθω ρωτάω.
Αγόρασε την εταιρεία η Fender. Αυτό θα έπρεπε να είναι επαρκής τεκμηρίωση :P. Η Pro Series πλέον είναι Mexico αντί για Japan, το quality control σε κάποιες περιπτώσεις έχει προκύψει ανύπαρκτο. Αλλά γενικά φαίνεται να ανακάμπτει σταδιακά, ήδη η σειρά X αποδεικνύεται τρελό value for money. Δε νομίζω βέβαια πως θα φτάσει στα επίπεδα των MIJ κιθάρων ποτέ ξανά, ίσως αν έστελνε κάποιες γραμμές παραγωγής Κορέα. Ανάμεσα σε μια RR24 (MIJ), RR1 (USA) και τη νέα soloist Pro Series (MIM), υπάρχει αισθητή διαφορά, με την RR24 να είναι πολύ κοντά στην αμερικάνα, τη SL να χάνει πολύ σε feeling. Βέβαια, καμία σχέση και οι τιμές των τωρινών import Jackson με εκείνες των MIJ, είναι πολύ πιο προσιτές.
-
Μάλιστα...δεν ήξερα ότι δεν υπάρχουν πλέον MIJ. Πάντως εγώ που έχω μία DKMG made in Japan, την πρώτη, χωρίς τους EMG 81/85, την είχα χρυσοπληρώσει (~1100€ νομίζω) και δεν νομίζω ότι αξίζει τόσα λεφτά. Βέβαια δεν έχω παίξει με άλλες για να συγκρίνω...αλλά το να δίνεις τόσα λεφτά και να έχει πάνω Licensed lock tremolo και αυτούς τους αδιάφορους EMG H-4, είναι τραγικό...
Sorry για το offtopic...
-
Όχι, δεν άξιζε τόσα λεφτά και μου προκαλεί έκπληξη το ποσό, αυτή που λες την είχα δοκιμάσει στο Στόλλα (έχει και active boost preamp πάνω) και κόστιζε 700 με βαλίτσα πριν 3-4 χρόνια. H RR24 έχει Floyd FRT-2000 και είναι neckthrough, κόστιζε δε κάπου 1150-1200, και πάλι πολλά για τα σημερινά δεδομένα της αγοράς.
-
Εγώ την είχα πάρει το 2004 και τότε δυστυχώς τόσα είχε...αργότερα αντικαταστάθηκε με μοντέλο με τους EMG 81/85 χωρίς active boost. Αυτή που δοκίμασες πριν 3-4 χρόνια ήταν το πρώτο μοντέλο και προφανώς την έδινε 700€ γιατί θα είχε μείνει stock.
-
...τα σχόλιά μου αφορούν τη διαρκή τάση που υπάρχει σε αυτό το forum, να λέμε ότι παίζεις τα πάντα με οτιδήποτε, πράγμα που δεν ισχύει καθόλου.
Συμφωνούμε απόλυτα. Καταλαβαίνω επίσης απόλυτα τις διαφορές μονού/διπλού μαγνήτη (αλίμονο). Προσπαθούσα απλά να πω ότι με το να βάλεις έναν διπλό μαγνήτη σε μια στράτο δεν την κάνεις υπερόπλο να παίζεις τα πάντα. Εκεί διαφωνούσα και διαφωνώ. Για τα ονόματα που ανέφερε ο OP είναι ΟΚ μια οποιαδήποτε στράτο με μονούς, για heavy πράγματα θέλει άλλη κιθάρα. Και ίσως όχι απαραίτητα λόγω ηλεκτρικών, ίσως και για πολλούς άλλους λόγους. Ενα μπράτσο πχ και μια ταστιέρα που θα σου επιτρέπει να παίζεις πιο γρήγορα και εύκολα, πράγμα που δεν το έχει μια στράτο...
Στην ουσία αυτό που λέω είναι οτι ανοίχτηκε πολύ ο φίλος μας και σε πολλά χωράφια. Μάλλον 2 κιθάρες θέλει, όχι μία. Αλλιώς θα πρέπει να συμβιβαστεί (ο διπλός στην γέφυρα πχ) και είναι ζήτημα αν θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα...
-
Εγώ πάλι διαφωνώ.
Θεωρώ ότι με ένα διπλό στη γέφυρα οποιασδήποτε κιθάρας, και ανάλογα τον ενισχυτή σου παίζεις τα πάντα. Και εννοώ τα πάντα. Θες Nile που διάβασα πιο πάνω; Ναι, με τον Seymour Duncan JB Jr στη γέφυρα μίας Eric Clapton Stratocaster (!!!), και κούρδισμα σε Drop B μέσα από τον EVH 5150III παίζεις.
Ο ενισχυτής καθορίζει σε βαθμό 70-30 το ηχητικό αποτέλεσμα. Το αν ο λαιμός έχει 14άρι Radius και σε βολεύει στα sweep ή 7.5άρι όπως μία vintage strat είναι αυτό που είπα πιο πάνω η προσέγγιση στο όργανο. Άλλος μπορεί να το κάνει, άλλος όχι.
Όχι ότι μία κιθάρα φτιαγμένη για metal δεν θα βοηθάει τον παίχτη να αποδώσει καλύτερα, αλλά πάρε μία Strat με μονούς και κούμπωσε την στον EVH 5150II και πάρε και μία μεταλοκιθάρα και κούμπωσε την σε ένα VOX Ac15 και πες μου πια έχει πιο "metal" ήχο :) . Όπως αντίστοιχα δεν νομίζω ότι μία superstrat με floyd, λαιμό φλούδα, τάστα τεράστια και High output μαγνήτες, θα σε εμποδίσει να παίξεις μπλουζ.
Η δικιά μου εμπειρία αυτό λέει τουλάχιστον. Πάρε ένα ενισχυτή που να παίζει αυτό που θες να παίζεις, και πάρε μια κιθάρα που σε κάνει να γουστάρεις να παίζεις. Είναι το χρώμα, είναι το σχήμα, είναι η μάρκα, είναι τα ηλεκτρικά, είναι ο λαιμός. Ότι φτιάχνει τον καθένα.
-
Μα γιατί να πάρεις μια Εric Clapton Signature αν είναι να της αλλάξεις τα φώτα?
-
Η δικιά μου εμπειρία αυτό λέει τουλάχιστον. Πάρε ένα ενισχυτή που να παίζει αυτό που θες να παίζεις, και πάρε μια κιθάρα που σε κάνει να γουστάρεις να παίζεις. Είναι το χρώμα, είναι το σχήμα, είναι η μάρκα, είναι τα ηλεκτρικά, είναι ο λαιμός. Ότι φτιάχνει τον καθένα.
Αυτό πάντως είναι μεγάλη αλήθεια για τον αρχάριο. Ο ενισχυτής σου φτιάχνει τον ήχο.
Με την τελείως απλή και φθηνή YAMAHA μου με 3 μονούς μπορώ να πω ότι παίζω μέταλ στον Line6 75.
Στον απλό 15άρι ενισχυτή μου, ό,τι κ να βάλω χάλια θα ακούγεται.
Ενισχυτή καλό με τα reverb του, delay κλπ, για να μην αναγκαστείς αργότερα να τα πληρώσεις σε πετάλια κλπ...
Δυστυχώς η κιθάρα θα έρθει σε 2η μοίρα...
-
Μα γιατί να πάρεις μια Εric Clapton Signature αν είναι να της αλλάξεις τα φώτα?
Δεν της άλλαξα τα φώτα, ένα μαγνήτη άλλαξα.
-
Μα γιατί να πάρεις μια Εric Clapton Signature αν είναι να της αλλάξεις τα φώτα?
Δεν της άλλαξα τα φώτα, ένα μαγνήτη άλλαξα.
Εχεις δίκιο ;D
απλά δεν καταλαβαίνω γιατί όταν ο προσανατολισμός σου μουσικά χρειάζεται οπωσδήποτε διπλούς πρέπει να πάρεις να πάρεις τέτοια κιθάρα.
Ο ΟΡ ήθελε εξ αρχής αυτή...
http://www.thomann.de/gr/fender_american_special_strat_mn_2cs.htm (http://www.thomann.de/gr/fender_american_special_strat_mn_2cs.htm)
έτσι ξεκίνησε και η κουβέντα. Και ανέφερε και ονόματα που του αρέσουν που όλοι έπαιζαν με παρόμοιες κιθάρες. Παρακάτω έκανε ερώτηση για τους noiseless των Beck και Clapton. Αρα είναι ΟΚ σε όλα αυτά που θέλει με τέτοιου είδους κιθάρα. Το αν θέλει να ξεφύγει και παίξει και καμμιά κλασική μεταλιά επίσης είναι ΟΚ.
Αν θέλει όμως να παίξει doom, να shredάρει κλπ κλπ. Ας πάρει άλλη κιθάρα έτοιμη γι αυτό τον σκοπό. Αλλιώς παίρνει 2 κιθάρες και είναι κομπλέ... Αυτό λέω...
-
E sorry, όχι, μια στράτο με JB Jr σε B whatever κούρδισμα δε δίνει Nile, ο ενισχυτής δε θα αναπληρώσει το thin ήχο της κιθάρας, το bolt-on της κατασκευής, το χαμένο sustain λόγω tremolo. Δε λέω ότι θα ακούγεται blues, λέω ότι θα ακούγεται πιο ψόφια από μια κιθάρα κατάλληλη για τέτοια πράγματα εξαρχής. Και ειδικά ο JB, που είναι τέρμα λασπούρα σε οτιδήποτε κάτω από D. Προφανώς κι αν τα χέρια δεν, ότι και να πάρεις δε σε σώζει, αλλά εκεί έρχομαι και στα λεγόμενα του NikosKo.
Και το παράδειγμα με το Vox είναι αρκετά άκυρο, πάρε μια ακουστική και κάρφωσέ τη σε παραμορφωμένο ενισχυτή, παίξει κι ακουστικά με μια Warlock και πες μου ποια έχει πιο metal ήχο :P . Δεν είναι βιώσιμες συγκρίσεις αυτές!
-
Mate ποια θα ήταν μία "σωστή" κιθάρα για Nile? Δεν το πάω στο διαπλικτισμό, ούτε στην κόντρα, μου κάνει εντυπωςη απλά :) . Αν το δεις έτσι μην μου απαντάς καν, δεν έχει νόημα να χαλάσουμε το θέμα του παιδιού. Η γνώμη μου είναι ότι έχουμε μπει σε "καλούπια" marketing του στιλ παίξε blues πάρε Fender, παίξε hard rock πάρε Les Paul, παίξε metal πάρε ESP και Schecter ξ´ερω εγώ. Το εγραψα και πάνω το γράφω και εδώ. Το μόνο που αλλάζει στις κιθάρες είναι οι μαγνήτες, η εργονομία και το look. Άρα για μένα, με τα πάντα παίζεις τα πάντα, αρκει να μπορείς. Η να στο πω και διαφορετικά, αν ψάχνεις ένα ήχο στο κεφάλι σου, ξεκίνα από τον ενισχυτή.
Οι συγκρίσεις με τον vox και τον evh δεν είναι άκυρες. Σκέψου το σαν real fact. Εκτός από ελάχιστους η πλειοψηφία δεν έχει δεύτερο, τρίτο ή δέκατο ενισχυτη. Δεν έχει είκοσι και τριάντα κιθάρες, ούτε την ευκαιρία να δοκιμάσουν να δουν και να μάθουν. Άρα πιο πιθανό ειναι κάποιος που θέλει να παίξει periphery ξέρω εγώ, και προσπαθεί στον transistor Fender του που στην καλύτερη θα έχει 12αρι ηχείο, να παίξει το Scarlet, να καταλάβει ότι και Mayones κιθάρα να πάρει, Scarlet δεν θα ακούσει. Το πιο σημαντικό είναι ότι, ότι λέμε και γράφουμε, διαβάζεται τόσο από ανθρώπους που ξέρουν και γνωρίζουν 5 προγράμματα όσο και από ανθρώπους που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα και μαθαίνουν. Άρα όσο πιο νωρίς καταλάβει κάποιος την σημασία που έχει το καθετί στον ήχο αποφεύγονται και παρεξηγήσεις και λανθασμένες αγορες.
Φίλε Nikosko. Τα ηλεκτρικά της Clapton είναι από τα καλύτερα αν όχι τα καλύτερα σε fender παραγωγής. Από εκει και πέρα το μανίκι είναι επίσης πάρα πολύ καλό, το χρωματάκη που την πήρα (μαύρο σώμα, maple μπράτσο) ο αγαπημένος μου συνδυασμός, και την πήρα μεταχειρισμένη κάτω από τη μισή τιμή της. Άρα από το να έπαιρνα μία οποιαδήποτε άλλη strat στα λεφτά εκείνα με συνέφερε να πάρω αυτή. Όταν ήθελα το κάτι παραπάνω έβαλα το jb στη γέφυρα και έπαιζα τα πάντα με αυτή. Όταν δεν υπήρχε άλλο ανάγκη, της ξαναέβαλα τον δικό της και την έχω "μαμα" πλέον. Είδα όμως ότι ακόμα και σε drop C# και Black Stone Cherry τύπου κομμάτια ήταν super.
Οι noiseless είναι καλοί. Τους προτιμώ περισσότερο με γκάζι παρά σε clean. Το ότι δεν έχουν hum βοηθάει ιδιαίτερα να υπάρχει ησυχία, ειδικά όποιος παίζει σε ψιλές εντάσεις η έλλειψη hum θα είναι σωτηρία. Από την άλλη οι vintage noiseless της Clapton είναι οκ, χωρίς να σε κερδίζουν ιδιαίτερα δεν σε ξινίζουν κιόλας. Σαν βρετανίδα γκόμενα ένα πράγμα. Οι hot noiseless του Beck έχουν περισσότερο ζωή μέσα τους, ο bridge μου αρέσει ιδιαίτερα γιατί έχει πολύ καλό eq και όλα ακούγονται σωστά. Λόγω έλειψεις brightness στους περισσότερους δεν αρέσουν. Αν τους σηκώσεις ψιλά κοντά στις χορδές δαγκώνουν πολύ και εύκολα.
-
E sorry, όχι, μια στράτο με JB Jr σε B whatever κούρδισμα δε δίνει Nile, ο ενισχυτής δε θα αναπληρώσει το thin ήχο της κιθάρας, το bolt-on της κατασκευής, το χαμένο sustain λόγω tremolo. Δε λέω ότι θα ακούγεται blues, λέω ότι θα ακούγεται πιο ψόφια από μια κιθάρα κατάλληλη για τέτοια πράγματα εξαρχής. Και ειδικά ο JB, που είναι τέρμα λασπούρα σε οτιδήποτε κάτω από D. Προφανώς κι αν τα χέρια δεν, ότι και να πάρεις δε σε σώζει, αλλά εκεί έρχομαι και στα λεγόμενα του NikosKo.
Και το παράδειγμα με το Vox είναι αρκετά άκυρο, πάρε μια ακουστική και κάρφωσέ τη σε παραμορφωμένο ενισχυτή, παίξει κι ακουστικά με μια Warlock και πες μου ποια έχει πιο metal ήχο :P . Δεν είναι βιώσιμες συγκρίσεις αυτές!
Λιγοι παιζουν μεταλ με musicman,vigier,suhr?Με τη τεχνολογια που υπαρχει πλεον,μπορεις να αντισταθμισεις ολες αυτες τις 'αδυναμιες΄΄ πλεον πολυ ευκολα!Και θα μου πεις τωρα γτ να μπεις σε τετοια εξοδα?Γτ δυστυχως η εργονομια στο χερι δεν αντικαθιστανται απο καμια τεχνολογια!Αυτη ειναι κ η απαντηση γτ να παιξεις με μια clapton μεταλ!Εχω δει μπαντα hardcore τοπικη, να παιζουν με τελε,με μονο στη γεφυρα και ακουγοταν οπως επρεπε
-
Η γνώμη μου είναι ότι έχουμε μπει σε "καλούπια" marketing του στιλ παίξε blues πάρε Fender, παίξε hard rock πάρε Les Paul, παίξε metal πάρε ESP και Schecter ξ´ερω εγώ. Το εγραψα και πάνω το γράφω και εδώ. Το μόνο που αλλάζει στις κιθάρες είναι οι μαγνήτες, η εργονομία και το look.
Χωρίς να έχω τις απαραίτητες γνώσεις θα συμφωνήσω. Πρόκειται να έχει διαφορά μία Fender από μία BC Rich, με ίδιους μαγνήτες και ίδιο σώμα (πχ alder), παρόμοιας ποιότητας κατασκευής;;
-
Φίλε Nikosko. Τα ηλεκτρικά της Clapton είναι από τα καλύτερα αν όχι τα καλύτερα σε fender παραγωγής. Από εκει και πέρα το μανίκι είναι επίσης πάρα πολύ καλό, το χρωματάκη που την πήρα (μαύρο σώμα, maple μπράτσο) ο αγαπημένος μου συνδιασμος, και την πήρα μεταχειρισμένη κάτω από τη μισή τιμή της. Άρα από το να έπαιρνα μία οποιαδήποτε άλλη strat στα λεφτά εκείνα με συνέφερε να πάρω αυτή. Όταν ήθελα το κάτι παραπάνω εβαλα το jb στη γέφυρα και έπαιζα τα πάντα με αυτή. Όταν δεν υπήρχε άλλο ανάγκη, της ξαναέβαλα τον δικό της και την έχω "μαμα" πλέον. Είδα όμως ότι ακόμα και σε drop C# και Black Stone Cherry τύπου κομμάτια ήταν super.
Οι noiseless είναι καλοί. Τους προτιμώ περισσότερο με γκάζι παρά σε clean. Το ότι δεν έχουν hum βοηθάει ιδιαίτερα να υπάρχει ησυχία, ειδικά όποιος παίζει σε ψιλές εντάσεις η έλειψη hum θα είναι σωτηρία. Από την άλλη οι vintage noiseless της Clapton είναι οκ, χωρίς να σε κερδίζουν ιδιαίτερα δεν σε ξυνίζουν κιόλας. Σαν βρετανίδα γκόμενα ένα πράγμα. Οι hot noiseless του Beck έχουν περισσότερο ζωή μέσα τους, ο bridge μου αρέσει ιδιαίτερα γιατι έχει πολύ καλό eq και όλα ακούγονται σωστά. Λόγω έλειψεις brightness στους περισσότερους δεν αρέσουν. Αν τους σηκώσεις ψιλά κοντά στις χορδές δαγκώνουν πολύ και εύκολα.
Μάλλον με παρεξήγησες. H μία και μοναδική κιθάρα που έχω είναι (χρόνια τωρα) fender stratocaster. Aγαπημένη μου η Eric Clapton, εχω παίξει πολλές φορές. Για τους μαγνήτες που λες, τους είχε αναφέρει ο OP νομίζω.... γι αυτό και το ανέφερα
-
Sorry απάντησα από κινητό και δεν κατάφερα να το κάνω κατανοητό. Η απάντηση για τους μαγνήτες πάει στο παιδί που ρώτησε. Σε σένα απαντάω γιατί πήρα την Clapton και της άλλαξα μαγνήτη, όπως με ρώτησες (αν δεν κάνω λάθος) πιο πάνω :)
Μιας και έπαιξες και εσύ με clapton, δώσε την γνώμη σου για τους noiseless!
-
Η Clapton σαν αισθηση είναι ίσως απο τις καλύτερες στρατ (αν οχι η καλύτερη) που έχω πιάσει. Οι noiseless δεν με τρελλαίνουν. Δεν είμαι και ο καλύτερος στις περιγραφές. Δεν μου κάνανε «κλικ» απλά. Στην δικιά μου φοράω πλέον Texas Special (neck/middle) και SD SSL 5 (bridge για τα γκάζια που λέγαμε ;) ). Eχω καταλήξει καιρό τώρα και δεν έχω μετανιώσει στιγμή....
EDIT: Ισως οι noiseless είναι πολυ γλυκοί μαγνήτες για τα αυτιά μου. Θέλω να δαγκώνουν λίγο οι μαγνήτες, ενώ αυτοί δεν...
-
@OP: Αν κοιτάς σε Fender αποκλειστικά, για αυτά που θέλεις να παίξεις, έχω την διαίσθηση ότι μια τέτοια θα ήταν ιδανική:
http://www.musicstore.de/en_EN/GRD/Fender-FSR-Hot-Rod-Strat-HH-RW-FHRR-Flat-Hot-Rod-Red/art-GIT0031444-000 (http://www.musicstore.de/en_EN/GRD/Fender-FSR-Hot-Rod-Strat-HH-RW-FHRR-Flat-Hot-Rod-Red/art-GIT0031444-000)
http://beacockmusic.com/shop/guitars/BCM06310-fender-fender-fsr-hot-rod-stratocaster-electric-guitar-flat-black/ (http://beacockmusic.com/shop/guitars/BCM06310-fender-fender-fsr-hot-rod-stratocaster-electric-guitar-flat-black/)
http://www.gak.co.uk/en/fender-fsr-hot-rod-strat-hh-flat-hot-rod-red-rosewood/96221 (http://www.gak.co.uk/en/fender-fsr-hot-rod-strat-hh-flat-hot-rod-red-rosewood/96221)
και τα ρέστα σε ενισχυτή ;) ;D
-
Mate ποια θα ήταν μία "σωστή" κιθάρα για Nile?
Αν θέλουμε να πούμε ένα κάπως πιο συγκεκριμένο παράδειγμα, τότε κιθάρα που σηκώνει ΠΟΛΥ χαμηλό κούρδισμα κατασκευαστικά, hot μαγνήτες (για να μη χρειάζεται να βάζεις το gain στο 12 στον ενισχυτή και χάνεις όλη τη χορδίλα στο pick attack) που διατηρούν καθαρότητα στη νότα , σημαντικό βάρος. Υπάρχει λόγος που πολύ δύσκολα θα βρεις Technical Death Metal μουσικούς (από τους πλέον παικταράδες και guitar nerds κατά κανόνα) που παίζουν με Strat ή Tele. Ο ενισχυτής είναι σίγουρα η βάση του ήχου, αλλά δεν μπορεί να αλλάξει κάποια βασικά χαρακτηριστικά.
Συνυπολογίζοντας και το υπόλοιπο ποστ σου φίλος, αρχικά να πω ότι με practice amp, ότι και να έχεις από κιθάρα, και σε οικιακές εντάσεις, είναι αστείο να περιμένεις ήχο γυαλισμένου album, νομίζω κι ο πλέον αρχάριος δεν περιμένει να ακούγεται σαν quad tracked ρυθμική ηχογραφημένη με Uberschall ή δεν ξέρω κι εγώ τι. Όσον αφορά το θέμα της κιθάρας αυτής καθεαυτής, προφανώς και υπάρχει μάρκετινγκ, αλλά οι συσχετισμοί που παρουσίασες παραδειγματικά επίσης δεν είναι τυχαίοι. Είχα την τύχη να παίξω και με USA Jackson, και με Horizon Japan, και με Ibanez J Craft RG, και με Fender American Standard και με JEM Japan και μερικές ακόμα high end κιθάρες, μέσα από σοβαρούς ενισχυτές (Mark IV και 6505+ κυρίως). Ε, η Strat, που είχε πολύ άνετο μπράτσο (με πολύ πολύ χαμηλά τάστα όμως) και σούπερ ποιότητα κατασκευής, δε γινόταν RR1 σε C# με ένα JB Jr. Oύτε και η RR1 γινόταν Strat με ένα coiltap στο JB+59 set για να παίξεις μπλουζ. Μιλάω για καρφί στον ενισχυτή.
Για μένα, αν το signal chain ενός σύγχρονου ρυθμικού metal κιθαρίστα ξεπερνά το Αmp - ΟD - Noise Gate - κιθάρα, άντε κι ένα compressor, τότε υπάρχει πλεονασμός.
Λιγοι παιζουν μεταλ με musicman,vigier,suhr?Με τη τεχνολογια που υπαρχει πλεον,μπορεις να αντισταθμισεις ολες αυτες τις 'αδυναμιες΄΄ πλεον πολυ ευκολα!Και θα μου πεις τωρα γτ να μπεις σε τετοια εξοδα?Γτ δυστυχως η εργονομια στο χερι δεν αντικαθιστανται απο καμια τεχνολογια!Αυτη ειναι κ η απαντηση γτ να παιξεις με μια clapton μεταλ!Εχω δει μπαντα hardcore τοπικη, να παιζουν με τελε,με μονο στη γεφυρα και ακουγοταν οπως επρεπε
Noe ναι, λίγοι παίζουν με τέτοιες. Πες μου τους δέκα πρώτους που σου έρχονται στο μυαλό. Και, αν σου έρθουν τόσοι, πες μου ποιοι από αυτούς δεν είναι progάδες. Υπάρχει κόσμος που θεωρεί τους Theater δόκιμο παράδειγμα metal ήχου, ε δεν είναι, πώς να το κάνουμε. Αποκλίνουν από τον κορμό του ηχοχρώματος πάρα πολύ. Κι έχετε δίκιο και οι δυο όταν μιλάμε για ευελιξία, εγώ μιλάω ξεκάθαρα για σαφή προσανατολισμό.
Kι ούτε χρειάζεσαι εξωγήινη κιθάρα (βλέπε Petrucci, τουλάχιστον αυτός παίζει ότι θέλει, όποτε θέλει, απλά επειδή θέλει), δεν μπορώ να φανταστώ κάτι πιο κατάλληλο από αυτή:
(http://cdn.growassets.net/user_files/esp/product_images/000/010/764/xlarge.png?1389983650)
-
Mate ποια θα ήταν μία "σωστή" κιθάρα για Nile?
ότι και να έχεις από κιθάρα, και σε οικιακές εντάσεις, είναι αστείο να περιμένεις ήχο γυαλισμένου album, νομίζω κι ο πλέον αρχάριος δεν περιμένει να ακούγεται σαν quad tracked ρυθμική ηχογραφημένη με Uberschall
Το ειπα και πριν. Ο ΟΡ αναφερει καποια ονοματα του ροκ/χαρντ ροκ περασμενων δεκαετιων. Ισως και του χεβυ στα πρωτα του βηματα δεκαετιας 80. Τα ριφ και οι παραγωγες του τοτε ευκολα αναπαραγονται οικιακα απο εναν ερασιτεχνη κιθαριστα μιας και τα ειδη μουσικης ειχαν πιο βατο ηχο, στηριζομενα τα συγκροτηματα κυριως σε ιδεες μουσικες, παρα στην παραγωγη του ηχου τους ως σημα κατατεθεν του ηχου τους. Τα περισσοτερα μπορουσες ευκολα να τα καλυψεις με ενα ειδος κιθαρας. Πλεον, και ιδιως το χεβυ (οπως το αντιλαμβανεται ο καθενας) στηριζεται πρωτιστα στον ηχο, αποτελεσμα εξελιγμενων στουντιο, γραφοντας πολλαπλα καναλια κιθαρας, δημιουργωντας πλεον τον ΗΧΟ ως σημα κατατεθεν. Ειναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ οντως να το αναπαραγεις οικιακα. Προσανατολιζεσαι απλα σε συγκεκριμενη κιθαρα ομως, σε περιπτωση που εχεις προσβαση σε ακριβοτερα μηχανηματα (στουντιο πχ) για να εισαι σιγουρος οτι θα ανταποκριθει σωστα. Με λιγα λογια οπως ειπε και ο φιλος mits@kos, αν θες χαμηλα κουρδισματα, γρηγορο μπρατσο θες και συγκεκριμενη κιθαρα για να το προχωρησεις σοβαρα...