Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Nef-Eli

Σελίδες: [1]
1
χαχαχα πολύ έξυπνο Χόλη! Νομίζω πως αν οι στίχοι μου ήταν μισοί, εσύ τους ολοκλήρωσες. ;) Σ'ευχαριστώ ipea!  :)

2
Με αφήνεις να ζω μέσα στα γιατί
Κι όλο αναρωτιέμαι τι στ'αλήθεια θέλεις
Τι είναι αυτό που ζητάς μέσα στη σιωπή
Και τι για μένα πραγματικά πιστεύεις

Ελπίδες ψεύτικες ποτέ μου δε δίνω
Κοίτα τα μάτια μου ν'ακούσεις τι θα πουν
Για σένα τα πάντα τώρα αφήνω
Αρκεί να δείξεις ό,τι τα μάτια μου θέλουν να δουν...

Φύγε, αν δεν έχεις να δώσεις τίποτα
έχω κουραστεί και όλα μου φαίνονται ύποπτα
Γιατί εσύ μοιάζεις να μην ξέρεις τι θες
Και ελπίδες ανάβεις μα μετά ξανά τις καις
Φύγε ή πες μου πια τι θες...

Είναι σα να γυρνάω σ'έναν κύκλο μάταια
βρίσκομαι ξανά εκεί που είχα ξεκινήσει
Δε θέλω να φέρομαι καθόλου αχάριστα
αλλά αποφάσισε γιατί ξανά ο κύκλος θα κλείσει...

Φύγε, τώρα αν δεν έχεις κάτι να πεις
Θύματα κι οι δύο της δικιάς σου σιωπής
 Πόσο θα κρατήσει, μοιάζουν αιώνες τα λεπτά
Νόμιζα πως σε ήξερα, μα δε σε ξέρω πια...

3
Είναι πάρα πολύ όμορφο!!!!!Συγχαρητήρια!!!Όλες οι δημιουργίες σου είναι μαγευτικές και με αγγίζουν πραγματικά. Ένα ποιήμά σου (τώρα δε θυμάμαι τον τίτλο) με έκανε να κλάψω...σ'ευχαριστώ!
.....................Αλήθεια, με τα μαθήματα τι γίνεται???Γράφεις εξετάσεις????Πάντως, καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις...! ;)

4
Εγώ ευχαριστώ...

5
Τι είναι αυτό που την κρατάει μεσ'το σπίτι
τόσα χρόνια;
Μια αγάπη ίσως παλιά που χάθηκε
μέσα στη μπόρα
Κι αν τα δάκρυα στερεψαν και σαν χαλίκια
έπεσαν κάτω
οι αναμνήσεις την πληγώνουν μέχρι της
καρδιάς τον πάτο.

Κάθε βήμα και λιγμός, κάθε λιγμός
και ένα δάκρυ
σε μιας ζωής τον κύκλο, σα σπιράλ
από μετάξι
Και ύστερα γλιστράει στις σταγόνες
από αίμα
σχέδια όχι απ'το χέρι, μα απ'της
καρδιάς την πέννα.

Ποιος να την παρηγορήσει, να πει πως
την αγαπάει,
αφού μόνη της πια μένει και πιο μόνη της
πονάει
Ίσως σκέφτεται να "φύγει", μα οι σκέψεις
προσπερνάνε
και είναι σίγουρη πως οι αγάπες φεύγουν
και δεν ξαναγυρνάνε...

6
Υπέροχο, θαυμάσιο, εκπληκτικό, μαγευτικό...

7
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!!! Καλή Ανάσταση και εύχομαι να περάσετε καλά αυτές τις μέρες...! :)

8
Παρά το γεγονός ότι είμαι κι εγώ φοιτήτρια (αλλά η δική μου σχολη είναι στην Εγνατία-thank God!!!!!!!) δεν έχω καταφέρει, για διάφορους λόγους, να ζήσω αυτό που λένε...."φοιτητική ζωή"!!! Σ' ευχαριστώ που με βοήθησες όμως   να πάρω μια ικανοποιητική γεύση από το τι θα πει "φοιτητική ζωή στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (φραπεδούπολη)!!!!"

9
Μ'έμαθες βαθιά να αγαπάω
Μ'έμαθες να κλαίω, να πονώ
Μ'έμαθες ποτέ να μη ξεχνάω
Μα τώρα μου ζητάς να σε βγάλω απ' το μυαλό

Μ'έμαθες τα πάντα να αντέχω
στα δύσκολα να είμαι δυνατή
Να ξέρω είτε σ'έχω, είτε δε σ'έχω
πως θα'σαι συνεχώς μεσ' τη ψυχή

Μ'έκανες να μάθω τον εαυτό μου
και έφτασες βαθιά μεσ' την καρδιά
Ήσουν πάντοτε το άλλο το μισό μου
γι' αυτό και πάντοτε εγώ ήμουν καλά

Μ'έμαθες να λέω "σ'αγαπάω"
μα έρχεται η ώρα που θα φύγεις μακριά
Ξέρω πως δε θέλεις να πονάω
μα ο χωρισμός μας μου ραγίζει την καρδιά

Μ'έμαθες την αλήθεια στα μάτια ν'αντικρύζω
να ζω το τελευταίο μας λεπτό
να μη το δείχνω ποτέ όταν δακρύζω
Μ'έμαθες το "τώρα" εγώ να ζω...

10
Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!!! Να' στε καλά...!

11
Υπέροχο και πολύ "έξυπνο"!!!Congratulations!!!

12
Υπέροχο...!!!Μου άρεσε υπερβολικά πολύ!!! :)

13
Λόγια θα θυμάμαι που μου είχες πει
τότε που ήμασταν μαζί
Λόγια αγάπης συνεχώς απ' την ψυχή
τώρα όλα έχουν ξεχαστεί

Κι εγώ τότε πίστευα, ήμουν μικρή
λόγια αγάπης συνεχώς απ' την ψυχή
Μία, δυο συγχώρησα τώρα είναι αργά
ψεύτικα τα λόγια απ' την καρδιά

Λόγια, της καρδιάς λόγια
λόγια θα θυμάμαι
Λόγια, της καρδιάς λόγια
λόγια που δεν περνάνε
Λόγια, της ψυχής λόγια
λόγια που δεν ξεχνάνε
Πως όσες αγάπες κι αν φεύγουν
πίσω ξαναγυρνάνε

Γιατί τόσα λόγια και υποσχέσεις
μου έλεγες ότι το ψέμα δεν αντέχεις
Κι αν αγάπη ήταν όλα όσα είχες
λόγια ήταν ψεύτικα, ψεύτικες ελπίδες

Λόγια, της καρδιάς λόγια...

Λόγια της καρδιάς
Λόγια δεν ξεχνάω
Λόγια και ξαφνικά
Φεύγεις και πονάω
Δάκρυα στα μάτια
Μια μικρή καρδιά
Χίλια δυο κομμάτια
...τώρα είναι αργά...

(Στον Ακατανόμαστο...)

14
Στη γωνία της φωτιάς
στέκομαι άλλη μια φορά
και σε κοιτώ δειλά-δειλά
κρυφά να φεύγεις

Με απογοήτευση παιδιού
και με το φόβο του γονιού
βγάζω αργά από το νου
όλες τις σκέψεις

Και με ειλικρίνεια βαθιά
υπόσχομαι στην Παναγιά
πως αν σε κάνει να προσφέρεις μια αγκαλιά
θα δεχτώ τη δική σου τη συγνώμη

Μα εσύ στο μάγουλο φιλί
σαν δύο φίλοι εμείς καλοί
σ'αυτού του τέλους τη σκηνή
τίποτα πια δε μας ενώνει

Φύγε σαν όνειρο που χάνεται το βράδυ
στο μαξιλάρι όταν πέφτει ένα δάκρυ
Κι εγώ εδώ πως σ'αγαπώ θα επιμένω
και στη γωνία της φωτιάς θα περιμένω...

15
Η απόλυτη τελειότητα!Nothing more and nothing less...

16
Τι παραπάνω θέλει ένας άνθρωπος απ'το να γράφει λέξεις και οι υπόλοιποι να τις μεταφράζουν σε εικόνες...Εγώ προσωπικά αντρίχιασα!!!Περιμένω με αγωνία την επόμενη δημιουργία σου που θα με κάνει να ταξιδέψω!!!Thanks!!!

17
Πολύ όμορφο και με μια φρεσκάδα! Songs really know the way...

18
Ανδρέας Ν: Ευχαριστώ για τις συμβουλές σου και θα τις κρατήσω στο μυαλό μου. Απλά θεωρώ πως θα ήταν πρέπον να σε ενημερώσω πως αμφιβάλω αν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω απ' αυτό που σου παρουσίασα, γιατί όσες φορές προσπάθησα να δημιουργήσω κάτι  "ανώτερο", το μόνο που κατάφερα ήταν να απογοητεύσω τον εαυτό μου!!! Εξάλλου μη ξεχνάς ότι τα πιο όμορφα πράγματα, βρίσκονται στις πιο μικρές, στις πιο απλές στιγμές! Ωστόσο, δεν πρόκειται να πάψω να προσπαθώ για κάτι λιγότερο απλό,αν και έτσι..μ'αρέσω πολύ...!!!

Ντέρος: Χαίρομαι που σου άρεσε!Ευχαριστώ για όλα! Να'σαι καλά!...Και να φανταστείς ότι έχω να ερωτευτώ από τότε που ήμουν 12 χρονών...!

valia*(eleos*): Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

19
Ασ'τη φλόγα τώρα πια να σβήσει
Αφού τίποτα δε μένει να μας δένει
Ήταν γυαλί μα τώρα ραγίζει
Ίσως είναι η σιωπή που μένει

Καθόλου δεν προσπάθησες να ζήσεις
Καθόλου δεν προσπάθησες και έχασες
Δε θα ζητήσω όμως ποτέ να μείνεις
Για την αγάπη αυτή ποτέ δεν έκλαψες

Ίσως είναι η σιωπή που μένει
Όταν η αγάπη μας πεθαίνει
Και το φως αφήνει το δωμάτιο
Χωρίς καμιά ελπίδα για ζωή
Ίσως είναι η μοναξιά που φτάνει
Όταν η αγάπη δε γυρνάει
Και τότε φαίνεται μόνο σκοτάδι
Και μια πηγή φωτός απ' τη δική σου τη ψυχή

Άνοιξε την πόρτα και φύγε τώρα
Η καρδιά μου άλλο δεν αντέχει
Της αγάπης μας τελείωσε η ώρα
Είναι μόνο η μοναξιά που μένει

Μη πεις λέξη, φύγε μακριά μου
Μη κοιτάξεις πίσω ούτε μια στιγμή
Μη με σκέφτεσαι, πονάει η καρδιά μου
Ξέρω, θα το μετανιώσεις και εσύ

Ίσως είναι η σιωπή που μένει...

Δεν ξέρω τι έκανα μα δε θα επανορθώσω
Αφού το θέλεις φύγε μακριά
Τα λάθη που έκανες δε θα διορθώσω
Να'σαι σίγουρος θα είμαι μια χαρά

Φύγε μα πίσω σου να ξέρεις δε θα τρέξω
Φύγε στο σπίτι σου να ξέρεις δε θα 'ρθώ
Και τις δικές σου τις πληγές εγώ δε θα γιατρέψω
Εσύ τον ήθελες αυτό το χωρισμό

Μόνο η σιωπή τώρα απομένει
Και το κλείσιμο της πόρτας με χτυπά
Κατεβαίνεις τα σκαλιά και η αγάπη φεύγει
Να'σαι σίγουρος θα είμαι μια χαρά...

20
Απλά τέλειο!!!!!!!!Συγχαρητήρια...Μακάρι να σε φτάσω μία μέρα...!Η Θεσσαλονίκη είναι μαζί σου!!!Go on...

21
Τι είναι δίκαιο και τι λάθος δε θα πω
Τι είναι αλήθεια δε θα ψάξω
Μακριά σου ξέρω πως δε ζω
Κοντά σου φοβάμαι πως θ'αλλάξω

Μη μου μιλάς για λόγια αγάπης
Χάνομαι μέσα σε όλα αυτά
Μετά απ'τη φωτιά έρχεται η στάχτη
Και χάνομαι γι'άλλη μια φορά

Δε θα ρωτήσω γιατί με κοροϊδεύεις
Ίδιος με όλους είσαι κι εσύ
Φωτιά κι αέρας είναι η αγάπη
Φωτιά και στάχτη για μια ζωή

Μη με ρωτήσεις γιατί σε θέλω
Θα περιμένεις για πολύ
Μία απάντηση για να πάρεις
Ξέρεις, δεν έχει στόμα η ψυχή

Τι είναι έρωτας, ψέμα ή αλήθεια
Κανείς δεν ξέρει για να μου πει
Τα ξημερώματα που φεύγει η νύχτα
Βγαίνω στους δρόμους και ψάχνω για ζωή

Δε θα ρωτήσω, τι είναι αγάπη
φύλλο στο χάρτη των δακρύων μου κυλάς
Γιατί η φωτιά να γίνεται στάχτη
Γιατί άλλο πια να μη με αγαπάς...
Γιατί άλλο πια να μη με αγαπάς...

Σελίδες: [1]