Εμφάνιση μηνυμάτων
1
Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: ΜΕΛΕΤΗ: Συσχετισμός Προσωπικότητας και Μουσικής προτίμησης
« στις: 06/02/09, 18:36 »
Το να προσπαθήσεις να συσχετίσεις ένα πολιτισμικό παράγοντα όπως είναι η μουσική με προσωπικά χαρακτηριστικά, είναι παρακινδυνευμένο και, κατά κανόνα αποτυχημένο.
Θυμίζει κάποια "τεστ ευφυίας" μερικών δεκαετιών πριν που, κομμένα και ραμμένα σε κάποια πρότυπα που μόνο καθολικά δεν ήταν, βγάλανε όλα τα μαυράκια της Αφρικής βλαμμένα στην καλύτερη περίπτωση. Αν και τότε τα κίνητρα ήταν άλλα, ο μηχανισμός αποτυχίας ο ίδιος.
Είναι τόσες πολλές οι παράμετροι που επηρεάζουν τι μουσική ακούει ο καθένας μας, που είναι πρακτικά αδύνατο να τους εξαλείψεις, αφήνοντας μόνο τη προσωπικότητα στην εξίσωση. Απλά, σκεφτείτε κάποιον που άκουγε ρεμπέτικα πριν 70 χρόνια και κάποιον που τα ακούει το 2009. Πιθανότατα έχουν μεταξύ τους την ίδια σχέση που έχει το βόλλεϋ με το τρόλλεϋ.
Μπορούμε να γράφουμε ώρες για τα παραπάνω, αλλά το μόνο συμπέρασμα που βγάζω είναι το εξής:
Πρέπει κάπως οι φοιτητές και οι καθηγητές τους (σε όλους τους τομείς) να δικαιολογούν τα κονδύλια για έρευνα, οπότε κάθε τρεις και λίγο δημοσιεύονται ανάλογες παπαρίτσες.
ΥΓ: "Με την έννοια αυτή, φαίνεται ότι η μουσική έχει την απίστευτη δύναμη να γεφυρώνει πολιτιστικά χάσματα και να φέρνει κοντά ανθρώπους που στην πρώτη όψη φαίνονται από διαφορετικούς κόσμους."
Αυτό μάλιστα! Αλλά απέχει τόσο από το να ομαδοποιούμε τις προσωπικότητες των ακροατών ...
Θυμίζει κάποια "τεστ ευφυίας" μερικών δεκαετιών πριν που, κομμένα και ραμμένα σε κάποια πρότυπα που μόνο καθολικά δεν ήταν, βγάλανε όλα τα μαυράκια της Αφρικής βλαμμένα στην καλύτερη περίπτωση. Αν και τότε τα κίνητρα ήταν άλλα, ο μηχανισμός αποτυχίας ο ίδιος.
Είναι τόσες πολλές οι παράμετροι που επηρεάζουν τι μουσική ακούει ο καθένας μας, που είναι πρακτικά αδύνατο να τους εξαλείψεις, αφήνοντας μόνο τη προσωπικότητα στην εξίσωση. Απλά, σκεφτείτε κάποιον που άκουγε ρεμπέτικα πριν 70 χρόνια και κάποιον που τα ακούει το 2009. Πιθανότατα έχουν μεταξύ τους την ίδια σχέση που έχει το βόλλεϋ με το τρόλλεϋ.
Μπορούμε να γράφουμε ώρες για τα παραπάνω, αλλά το μόνο συμπέρασμα που βγάζω είναι το εξής:
Πρέπει κάπως οι φοιτητές και οι καθηγητές τους (σε όλους τους τομείς) να δικαιολογούν τα κονδύλια για έρευνα, οπότε κάθε τρεις και λίγο δημοσιεύονται ανάλογες παπαρίτσες.
ΥΓ: "Με την έννοια αυτή, φαίνεται ότι η μουσική έχει την απίστευτη δύναμη να γεφυρώνει πολιτιστικά χάσματα και να φέρνει κοντά ανθρώπους που στην πρώτη όψη φαίνονται από διαφορετικούς κόσμους."
Αυτό μάλιστα! Αλλά απέχει τόσο από το να ομαδοποιούμε τις προσωπικότητες των ακροατών ...
)
