Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Αγάπη...

« στις: 29/04/08, 02:01 »

Να λοιπόν με τι μεθάει ένα κρίνο...
Το επαναφέρω γιατί όχι μόνο με καταγοήτευσε αλλά και γιατί είναι το μοναδικό σου που διαπνέεται από ένα πνεύμα δύναμης και αισιοδοξίας,καθώς αφήνεσαι με πίστη στην μοναδική εκείνη αίσθηση,ότι τίποτα δεν έχει σημασία για το αύριο παρά η σιγουριά της αβεβαιότητας που δίνει ο ένας και μοναδικός μεγάλος έρωτας της ζωής μας...

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Πικρόσυρτη ραψωδία

« στις: 28/04/08, 20:44 »

x-versus,δεν θα το θεωρούσα αντιπροσωπευτικό ενός τόσο ποικίλου έργου.Όταν λέω ότι με βοήθησε να κατανοήσω κάποια πράγματα,εννοώ ότι σ' αυτό το τόσο αυτοβιογραφικό όπως είπες ποίημα υπάρχουν περισσότερα από ότι συνήθως στοιχεία που συντείνουν σ' αυτό.
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και ανταποδίδω.Νάσαι καλά.

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στο 'χω πει;

« στις: 28/04/08, 01:03 »

       Κατερίνα , σίγουρα χρειάζονται πολύ περισσότερα από μια (αξιοθαύμαστη)ευχέρεια στη χρήση του λόγου,για να γραφτεί ένας τέτοιος ύμνος στην αγάπη και ένα εξαιρετικά πλούσιο συναισθηματικό υπόβαθρο για μια τέτοια συγκλονιστική προσέγγιση.Και συ τα είχες.Εύγε...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ξημερωσε

« στις: 27/04/08, 19:50 »

Αυτό μαζί με το ''άραγε'', θεωρώ ότι είναι τα πιο αντιπροσωπευτικά σου, μέχρι στιγμής.Κι από αυτά,τούτο δω κερδίζει τη δική μου ψήφο,παρότι υστερεί κάπως τεχνικά.Γιατί αυτό που ήθελες να παρουσιάσεις, αποδίδεται με πολύ πιο πετυχημένο τρόπο απ' ότι φαίνεται αρχικά.

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Πικρόσυρτη ραψωδία

« στις: 26/04/08, 15:25 »

Φίλε,όλα τα πονήματά σου είναι αξιοπρόσεχτα και ενδιαφέροντα.
Το παραπάνω όμως με βοήθησε να  κατανοήσω περισσότερο από  οποιοδήποτε άλλο το έργο σου.Επίτρεψέ μου λοιπόν να το επαναφέρω στο προσκήνιο.

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: πρωινες σταγονες χαρας

« στις: 26/04/08, 15:00 »

Πάρα πολύ ωραίο.Μπράβο σου.


     

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Πως θα 'θελα να βυθιστώ

« στις: 23/04/08, 19:36 »

Νομίζω ότι αξίζει να το ξαναδούμε.Αν μη τι άλλο,σαν μια ακόμα διάσταση του (έτσι κι αλλιώς πολυδιάστατου) ταλέντου σου Κατερίνα...

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Τα Βράδια...

« στις: 23/04/08, 19:27 »

Ελένη ο τελευταίος στίχος:
<...συχνά τα βράδια γράφω ποιήματα...>
αποτελεί τη βάση του ποιήματός σου και θα μπορούσε άνετα να επιλεγεί και σαν προμετωπίδα του.
Όλοι οι άλλοι (αξιόλογοι βέβαια) στίχοι,κατά την άποψή μου δεν είναι παρά εκφάνσεις δικές του.
Αλήθεια,τα ταξίδια είναι που γίνονται ποιήματα ή τα ποιήματά σου είναι τα ταξίδια σου;

 

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: 23.10

« στις: 23/04/08, 19:07 »

Μια προσπάθεια υπερρεαλιστικής έκφρασης,βγαλμένη από τον εφιαλτικό χορό των αρχέγονων φόβων και της αγωνιώδους προσπάθειας μιας ψυχής να βρει καταφύγιο, σ' έναν κόσμο όπου το ρυθμό δίνουν θαρρείς ''Τα κλειδοκύμβαλα της σιωπής''του Εγγονόπουλου...
Δε σου λέω ότι το πόνημά σου είναι εφάμιλλό τους (πώς θα μπορούσε άλλωστε), αλλά ότι μας ξενάγησες σε κείνους τους κόσμους...
 Αρκετά καλή η προσπάθειά σου.