Αγάπη...

[Justelene-Πιωμένο Κρίνο]

Ξύπνησα
πάνω στο πρωινό σου χάδι
κι η νύχτα σκοντάφτοντας
το έσκασε τρομαγμένη.
Πιο πέρα ήταν μια χαμένη αίσθηση,
ένα όνειρο τραγικό...
και ξύπνησα επάνω γερά γαντζωμένη.
Η δροσιά που έστειλε ο ουρανός στη γη
ρουφήχτηκε άπληστα από χιλιάδες στόματα
και μαζί με τον ήλιο έφτιαξε μέλι
και το ακούμπησε στα χείλη σου.
Οι ματιές μας διασταυρώνονται
γδύνοντας το περίβλημα του απόκρυφου,
προσπαθούν να σπάσουν τον τοίχο της σιωπής
που υψώνεται μπροστά τους.
Σ' αγαπώ...!
Και ο τοίχος της σιωπής γκρέμισε.
Στο πρωινό σου χαμόγελο
σκύβω να πιω αγάπη και...
μεθάω....!!!

Αφιερωμένο σ' ένα μικρό και γλυκό ξωτικό που πάντα σκέφτομαι και αγαπάω...[/color]

[ilianthos-Kanlis]

Πολύ ευαίσθητο,κι ότι ευαίσθητο για μένα,είναι και όμορφο !

[Justelene-Πιωμένο Κρίνο]

Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλα σου λογια ilianthos-Kanlis.Χαίρομαι που σου άρεσε!

[Γ.Μ.]

Να λοιπόν με τι μεθάει ένα κρίνο...
Το επαναφέρω γιατί όχι μόνο με καταγοήτευσε αλλά και γιατί είναι το μοναδικό σου που διαπνέεται από ένα πνεύμα δύναμης και αισιοδοξίας,καθώς αφήνεσαι με πίστη στην μοναδική εκείνη αίσθηση,ότι τίποτα δεν έχει σημασία για το αύριο παρά η σιγουριά της αβεβαιότητας που δίνει ο ένας και μοναδικός μεγάλος έρωτας της ζωής μας...

[pinelopi]

Στο πρωινό σου χαμόγελο
σκύβω να πιω αγάπη και...
μεθάω....!!!

πανέμορφη εικόνα, από αυτές τις εικόνες που δε χρειάζονται τη βοήθεια της όρασης για να τις δεις...

[Τζίμης]

Πολύ όμορφο το ποίημα σου!!Μακάρι να είχα ζήσει και εγώ τέτοια αγάπη όπως έζησες και εσύ...Και γράφω έζησες γιατί μάλλον δεν είσαι μαζί με αυτόν τον άνθρωπο τώρα..Όμως δεν σου έμεινε πίκρα από αυτό αλλά μια γλύκα που την περιγράφεις με γλαφυρά λόγια στο ποίημά σου.Απ'όλο το ποίημα περισσότερο μου αρέσει η αφιέρωση για τον παραπάνω λόγο,το ότι κρατάς μόνο τις καλές αναμνήσεις!!!

[Justelene-Πιωμένο Κρίνο]

Μάραθε, χαίρομαι που σ' άρεσε και σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου.
pinelopi, το μόνο που χρειάζεται για να δεις τέτοιες εικόνες είναι να αφήσεις ελεύθερα τα συναισθήματα σου να σε πάνε όπου αυτά θέλουν, ακόμα και αν σε οδηγήσουν στο τέλος να αποχωριστείς από αυτόν που αγαπάς. Σ' ευχαριστώ.
Τζίμη, όταν το έγραψα την ζούσα αυτήν την αγάπη, τελείωσε πρόσφατα από τη μεριά του. Όσον αφορά την πίκρα, πάντα σου μένει μια πίκρα απλά προσπαθείς να την αφήσεις πίσω...  Εγώ όμως ακόμα του το αφιερώνω.... Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου.