13
« στις: 08/01/14, 11:41 »
Μάλλον πρέπει να εξηγηθώ:
Πρώτα πρώτα, για να μην παρεξηγηθώ, αφού σε καμμιά περίπτωση θα ήθελα να δημιουργηθεί υπόνοια ότι τον σατιρίζω ή ότι σαρκάζω, η απάντησή μου προς τον Στιχοπλόκο ήταν ειλικρινής. "Είναι μάλλον προφανές" σημαίνει ότι δεν αναφέρομαι σε πραγματικά σπουδαίους ποιητές αλλά σε "σπουδαίους" ποιητές. Ή μήπως σε σπουδαίους "ποιητές" ή σε "σπουδαίους ποιητές"; Κι εγώ δεν ξέρω τι απ' από τα τρια θα έπρεπε να γραψω, οπότε το άφησα χωρίς εισαγωγικά. Τα συμπληρώνει καθένας κατά βούληση.
Όταν λέω ότι είναι κυρίως αυτοκριτική εννοώ πως κι εγώ έχω γράψει, ή έχω σκεφτεί ότι ο ουρανός ματώνει, ότι ο ήλιος αργολιώνει, ότι το πέλαγος κοιμάται κλπ κλπ. Κι εγώ έχω πάρει δύναμη ή απογοήτευση ανάλογα από την ανταπόκριση σε πράγματα που έχω γράψει. Βεβαίως το να γράψει κανείς ότι ο ήλιος αργολιώνει είναι ενδεχομένως αντάξιο σπουδαίας ποίησης. Είναι μια μεταφορά που μπορεί να αναφέρεται πχ σε ήλιο που δύει μέσα στη θάλασσα. Μάλιστα πιστεύω ότι είναι μια ταιριαστή μεταφορά. Συνεπώς ελπίζω πως γίνεται κατανοητό ότι τουλάχιστον η δεύτερη στροφή, αν απομονωθεί, είναι σατιρική (ή τουλάχιστον αυτή ήταν η πρόθεσή μου), αλλά δεν βάλλει εναντίον κάποιων, ποιητών ή μη, αφού θεωρώ και τις δυο μεταφορές που αναφέρονται στη στροφή εύλογες. Ή αλλιώς αν θέλετε, είναι σκόπιμα αντιφατική: κοροϊδεύω κάτι που εν γνώση μου δε θα έπρεπε να κοροϊδεύω.
Η τρίτη στροφή κι αν είναι αυτοκριτική! Τα λόγια αυτά τα έχω σκεφτεί, τα έχω νιώσει. Και έχω καλά αντιληφθεί τη ματαιότητά τους.
Αν πρέπει να υπάρχει κάποιος στόχος, αυτός σίγουρα δεν είναι κάποιος ποιητής, ή δυνάμει ποιητής ή "ποιητής". Ό,τι μικρό ή μεγάλο γράψει κανείς, δεν είμαι εγώ κατάλληλος να το (λογο)κρίνω. Η πρώτη και η τέταρτη στροφή, κατηγορούν κυρίως τους χειροκροτητές, αυτούς που διαβάζουν κάτι κοινότοπο ή εξεζητημένο και ενθουσιάζονται (τελευταίοι δύο στίχοι)
Όμως ειλικρινά όταν το έγραφα, δεν περίμενα ότι θα χρειαζόταν να αναλυθεί τόσο πολύ...