Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - geonahta

Σελίδες: [1]
1
Τα καλύτερα... / Re:polieffe?
« στις: 24/09/03, 13:38 »
   φίλε Arg0,
   όπως έγραψε ήδη και ο Gant το V-amp2 έχει ήδη τα εφέ που ζητάς. Μόνο που πρέπει να ξεκαθαρίσεις 2-3 πράγματα..

   Το Distortion ΔΕΝ είναι εφέ.. Είναι παραμόρφωση.. Θα μου πεις, τι διαφορά έχει? Τόσα πεταλάκια έχουν κάνει πλέον αν σκεφτόμαστε και την παραμόρφωση σαν εφέ.. Μόνο που δεν ξεκίνησε έτσι. Το distortion είναι η φυσική παραμόρφωση που δημιουργείται στον ήχο όταν παίζεις με έναν καλό ενισχυτή πολύ δυνατά..(ή όταν τον υπεροδηγείς στην προενίσχυσή του..overdrive) Όπως καταλαβαίνεις το τι θα ακούσεις σαν παραμόρφωση, κανονικά εξαρτάται από την ποιότητα και χαρακτηριστικά του ενισχυτή σου. (λάμπρες, τρανζίστορ, watt, ηχείο κλπ)
   Έτσι όταν ακούς τον Slash να κάνει την LP του να ουρλιάζει, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου πεταλιού. Απλά ο marshall jcm800 με τις λάμπες που χρησιμοποιεί παράγει τον συγκερκιμένο ήχο. Ή όταν ακούς διάφορα μέταλ συγκροτήματα να δημιουργούν βαβούρα, το ίδιο ισχύει με τους αντίστοιχους ενισχυτές. Πολλές εταιρείες λοιπόν στην προσπάθεια να φτιάξουν αυτόν τον ήχο, έβγαλαν πεταλάκια που προσομοιώνουν αναλογικά την συμπεριφορά του ακριβότερου ενισχυτή όταν οδηγείται στα όρια. Μάλιστα κάποια έχουν χαρακτηριστικό ήχο (tubescreamer, fuzz) και έχουν γίνει από μόνα τους standards.
   Όταν λοιπόν λες ότι δεν σε ενδιαφέρει το στάδιο της προσομοίωσης ενισχυτών, μήπως πρέπει να το αναθεωρήσεις? Οι 32 ενισχυτές που έχει το v-amp2 είναι πραγματικά πολύ κοντά στον ορισμό "βάλε_παραμόρφωση" όπως τον εννοούμε γενικά. Με λίγα λόγια, έχει καλές παραμορφώσεις, και μάλιστα όχι μία.. αλλά 32!

Τα Chorus, Phaser, Delay είναι εκεί στο v-amp2 και αυτά ρυθμιζόμενα.

Το Reverb είναι πάλι άλλη ιστορία. Είναι αντίστοιχα η προσομοίωση των αντιηχήσεων (τόσο από τον περιβάλλον χώρο, όσο και από αναδράσεις ενισχυτή, ηχείου, λαμπών κλπ). Καλά τα πάει και εδώ με διάφορους τύπους και ρυθμιζόμενη διάρκεια. Μπορώ να πω ότι σε σχέση με τα reverb που βρίσκεις στην μεσαία κατηγορία (built in σε ενισχυτές ή όχι) είναι πολύ κοντά.

Τώρα θα σου έλεγα να πας να το δοκιμάσεις σε ένα κατάστημα. Πάρε μαζί σου ακουστικά για να μπορείς να το εκτιμήσεις ανεξάρτητα από τον τελικό που θα στο συνδέσουν εκεί. (Το v-amp δεν είναι φτιαγμένο για να παίζει σε ενισχυτή κιθάρας..)

Μπορείς να μπεις και εδώ και να ακούσεις μερικά demos.
http://www.v-amp.com/3_showroom/3_showroom.cfm?mid=3

Όλα τα παραπάνω τα κάνει και το POD xt μόνο που τα κάνει καλύτερα και περισσότερα (40+ διαφορετικά πετάλια έχει!). Κάνει και 500€ όμως στο εξωτερικό..

Αυτά! Ότι θέλεις άλλο ρώτησέ μας!

ΥΓ. Τώρα τελευταία ψήνομαι να πάρω το POD xt.. Αν ενδιαφέρεται κανείς για ένα V-amp2 ας ρίξει κανένα μήνυμα!  Μην το αφήσω να σκονίζεται! =)

2
Τα καλύτερα... / Re:12χορδη κιθάρα
« στις: 23/09/03, 13:40 »
Συμφωνώ με του προηγούμενους.
Το εφέ είναι flange νομίζω.. ένας ελαρφύς αποσυντονισμός δηλαδή. Καταφέρνει να γεμίζει πολύ τον ήχο για ρυθμικά ροκ κομμάτια.
Πήγαινε να δοκιμάσεις οπωσδήποτε πριν αγοράσεις.. Εϊναι αρκετά δύσκολη για το αριστερό χέρι. Αν παίζεις κάθε μέρα θα την συνηθίσεις, και μετά οι 6χορδες σου φαίνονται "αέρα". Δοκίμασε παραπάνω από 1 γιατί από εταιρεία σε εταιρεία θα βρεις μεγάλες διαφορές στην ευκολία με την οποία παίζουν.. Η δικιά μου (samick) είναι κάπου στην μέση..

Ηθικό δίδαγμα. Αν είναι η μόνη σου κιθάρα, θα σε περιορίσει πολύ (μόνο ρυθμό...) και ίσως αν σε κουράζει να σε αποτρέψει να παίζεις παραπάνω. Είναι όμως η στιγμή που παίζεις το πρώτο σου ακόρντο σε μία 12χορδη που σε κάνει να σου φαίνονται οι άλλες μετά άδειες..

Καλή δύναμη!

3
Τα καλύτερα... / Re:polieffe?
« στις: 23/09/03, 13:21 »
Line6, Pod Xt Με διαφορά το πιο ποιοτικό και εξελιγμένο σύστημα προσομοίωσης ενισχυτών, παραμορφώσεων, και των συνδυασμών τους...μόνο που έχει κάπου 450€ στην Γερμανία.. Στην Ελλάδα δεν γνωρίζω ... (βάλε κάπου 100€ στα σίγουρα παραπάνω).

V-Amp2Η αντιγραφή του Pod από την Γερμανική εταιρεία Behringer. Καλές προσομοιώσεις ενισχυτών και εφέ. Στην Γερμανία το βρίσκεις κάπου 150€. Κάπου άκουσα για 200 στην Ελλάδα?
http://www.netzmarkt.de/thomann/thoiw9_artikel-147190.html

Έχω το V-amp2 και είμαι πολύ ικανοποιημένος από την ποιότητά του. Αν έβρισκα βέβαια ενα 500άρικο στον δρόμο, θα το έδινα για το pod xt... Είναι ακόμα καλύτερο, ειδικά στα εφέ..

4
Τα καλύτερα... / Re:12xordh ki8ara
« στις: 21/11/02, 15:38 »
Οι 12χορδες κιθάρες έχουν πιο "γεμάτο" και δυνατό ήχο. Ειδικά για καταστάσεις unplugged, ιδιαίτερα σε παρέα που είναι λίγο φασαριόζικη, οι 12χορδες μπορούν και ξεπροβάλουν πάνω από τον θόρυβο.

Για το δεξί χέρι: αν παίζεις με πένα (δεν νομίζω βέβαια να μπορούσες να παίξεις με νύχια 12χορδη...) δυσκολεύουν λίγο τους αρπισμούς γιατί οι χορδές είναι πιο κοντά μεταξύ τους. Αυτό βέβαια συνηθίζεται. Για ροκ ρυθμούς μου φαίνονται συνήθως πιο εύκολες (καθαρά υποκειμενικό), ειδικά στις γρήγορες αλλαγές.

Για το αριστερό χέρι: Λίγο πιο δύσκολα τα μπαρέ και ακόμα πιο δύσκολο το να καταφέρεις να παίξεις σολάκια με σηκώματα.

Κατά τα άλλα ακριβώς επειδή έχουν 2πλάσιες χορδές από τις απλές ακουστικές, είναι πιο απαιτητικές στην ποιότητα κατασκευής τους αφού το μπράτσο τους πρέπει να αντέξει διπλάσιες τάσεις. Δύσκολα θα εμπιστευόμουν μια φτηνή 12χορδη από αυτήν την άποψη. Έχω παίξει με φτηνές και ακριβές και διαπίστωσα επείσης ότι ειδικά στις 12χορδες παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το σετάρισμα της. Μία ακουστική ακόμα και αν έχει ψηλά τις χορδές της δεν θα σε κουράσει όσο μία κακορυθμισμένη 12χορδη...φτάνει σε σημείο να νομίζεις ότι κάνεις γυμναστήριο! Μην ξεχάσουμε και το κόστος του να αλλάξεις τις χορδές, είναι σχεδόν διπλάσιο...
Αν είναι η μόνη σου κιθάρα θα σου πρότεινα να μην την  επιλέξεις. Μία ακουστική είναι καλύτερη επιλογή από την άποψη ότι στα ίδια λεφτά θα είναι καλύτερη και πιο "all round". (ειδικά αν θέλεις να παίξεις σολάκια στην 12χορδη είναι πολύ δύσκολο, πχ ένα unison bend του τύπου
e----------5-------------------
b--------5---------------------
g----7>9(let ring)--------------
d------------------------------
a------------------------------
E------------------------------
είναι σχεδόν αδύνατο να μην το θεωρήσεις άσκηση επιδεξιότητας...)
Τώρα αν έχεις παραπάνω από μία κιθάρα, τότε με κάθε τρόπο αξίζει μία καλή δωδεκάχορδη, αν είναι καλορυθμισμένη είναι πραγματικό ποίημα ο ήχος και ο ρυθμός της.  ;D

5
Το συγκεκριμένο tremolo του Floyd Rose απαιτεί την χρήση των ειδικών χορδών... Τώρα κατά πόσο θα επικρατήσει κάτι τέτοιο, το βλέπω αρκετά αμφίβολο. Η αγορά (και με αυτόν τον όρο δεν εννοώ μόνο τους τελικούς αγοραστές) δεν δείχνει προτίμιση σε "προστατευόμενες πατέντες"...Δηλαδή αν αυτές τις χορδές τις φτιάχνει μόνο η συγκεκριμένη εταιρεία , τότε δύσκολα θα καταφέρει να τις επιβάλει στην αγορά. Άσε που δεν ξέρω κατά πόσο έχει ενδιαφέρον για τις εταιρείες να σχεδιάσουν μια κιθάρα με μία ασυμβατότητα με τις μέχρι αυτήν την στιγμή χρησιμοποιούμενες χορδές. Κάποιες εταιρείες θα το τολμήσουν αλλά μην περιμένεις να δεις πάνω από μία δύο κιθάρες σε μία βιτρίνα (και αυτό σε κανένα χρόνο στην Ελλάδα), και μάλιστα πολύς κόσμος θα σταματάει να τις δει, αλλά δύσκολα θα τις αγοράζει... Ίσως να πάρει και έναν γνωστό κιθαρίστα για διαφήμιση, και να τον δούμε να μας λέει πως τον έσωσε σε μία συναυλία.. κλπ κλπ. (βέβαια ξέρουμε ότι οι περισσότεροι από τους γνωστούς κιθαρίστες έχουν ανθρώπους που δεν κάνουν άλλη δουλειά από να κουρδίζουν τις κιθάρες τους, και να έχουν πάντα κάποια σαν back up) . Με λίγα λόγια τις βλέπω να μαζεύουν σκόνη όπως κάτι 7χορδες που έβλεπα για χρόνια να στέκουν σε βιτρίνες απλά και μόνο για να τραβήξουν τον κόσμο να τις χαζέψει!!!  
Για τις άλλες δύο ερωτήσεις θα απαντήσω μαζί. Η χορδές όταν πάλονται δημιουργούν έναν ήχο, μία ημιτονοειδή κίνηση. Τα διάφορα χαρακτηριστικά της σχεδίασης της κιθάρας μεταβάλουν την συγκεκριμένη παλμική κίνηση, και την διαμορφώνουν ανάλογα. Για να ακούσεις μία νότα χωρίς τον παραπάνω χρωματισμό πάρε ένα διαπασών και χτύπησέ το, ή ακόμα πιο απλά, απλή ημιτονοειδής κυματομορφή είναι το "beep" του υπολογιστή. Αν έχεις ακούσει κάποιο παιδικό αρμόνιο που βασίζεται σε αυτές τις απλές κυματομορφές θα έχεις να πεις ότι ο ήχος τους δεν έχει ενδιαφέρον, σαν να μην έχει περιεχόμενο, βάθος. Όλα τα παραπάνω που σου λείπουν είναι η επίδραση των χαρακτηριστικών του κάθε οργάνου, πάνω στην βασική κυμματομορφή. Με μεταφορικά λόγια το "κατσάρωμα" της χειρουργικής ακριβείας κυματομορφής! Θα μου πεις που να δω εγώ κυματομορφές, απλά γράψε μερικές νότες στο Soundrecorder των windows και κοίτα το μαυροπράσινο παραθυράκι!!! Θα δεις ότι αν παίξεις μία νότα στην κιθάρα και γράψεις και τον Μπιπ Μπιπ του τηλεφώνου σου, η πρώτη θα είναι "τσαλακωμένη" ενώ η δεύτερη πιο στρογγυλή. Αυτό (για να στο εξηγήσω όσο πιο απλά γίνεται) είναι ο χρωματισμός. Τώρα γιατί συμβαίνει ο χρωματισμός αυτός έχει να κάνει με όλα αυτά που έγραψα στα προηγούμενα posts μου, καθώς και με αρκετά ακόμα χαρακτηριστικά. Η ποιότητα και τα υλικά των χορδών, το μέσο διέγερσής τους (πένα/δάχτυλα/νύχια), οι μαγνήτες, τα πηνία τους, το ξύλο του σώματος και της ταστιέρας, ο καβαλάρης (τόσο το υλικό του, όσο και η σχεδίασή του)...είναι όλα αυτά μερικοί από τους παράγοντες που πέρνουν την κατά τα άλλα απλή παλμική κίνηση της χορδής και την δίνουν "χρώμα". Και όλα αυτά πριν φτάσουμε να μιλάμε για ενισχυτές, πεταλάκια, διαφορετικές εντάσεις ενισχυτών, ηχεία, χώρους ακρόασης...
Και η απάντηση για το αν μία neck-through κιθάρα με floyd rose tremolo θα έχει γενικά μπάσο ήχο, είναι όχι! χεχε, σιγά μην ήταν έτσι απλά τα πράγματα!!! Αν κρατήσουμε ΌΛΕΣ τις άλλες παραμέτρους σταθερές, τότε η επίδραση που έχουν αυτά τα δύο χαρακτηριστικά θα ήταν από την μία να ευνοούν τις χαμηλές συχνότητες (neck through) και από την άλλη να σβύνουν την ενέργεια των κυμματων (floyd rose). Δεν νομίζω να μπορώ να σου απαντήσω λοιπόν το αλγεβρικό άθροισμά τους πιό θα ήταν, και να είσαι σίγουρος ότι δύσκολα θα καταφέρεις να κρατήσεις ΌΛΕΣ τις άλλες παραμέτρους σταθερές σε δύο πραγματικές κιθάρες! Άσε που οι διαφορές μπορεί να είναι περισσότερο ψυχοσωματικές παρά πραγματικές τελικά...  ;D
Αυτάααα

6
Ας περάσουμε λοιπόν τώρα στο κάτω μέρος της κιθάρας, στον καβαλάρη. Αν λοιπόν ένα μέρος των κυμάτων περνάνε από το μπράτσο, ένα άλλο αντίστοιχο (και για κάποιους σημαντικότερο) περνάει από τον καβαλάρη. Πάλι οι διάφοροι σχεδιαστές προτείνουν ο καθένας την λύση του. Stop tail, hard tail, soft tail, tremolo, floyd rose tremolo και όπως αλλιώς το έχει ονομάσει ο καθένας! Για να καταλάβεις καλύτερα τι συμβαίνει εκεί, απλά σκέψου ότι είσαι το επόμενο κύμα που προσπαθεί να περάσει από τον καβαλάρη!!! Από έναν καβαλάρη σαν αυτόν που βρίσκεις σε μία Les Paul περνάς πάνω σε ένα μεταλλικό κομμάτι το οποίο είναι βιδωμένο βαθιά στο σώμα της κιθάρας. Αν βρεθείς σε μία Stratocaster θα έχεις να κάνεις με ένα υποτυπώδες tremolo το οποίο είναι μεταλλικό αλλά πατάει πάνω σε ελατήρια τα οποία αποδυναμώνουν λίγο τον χαρακτήρα σου! Τέλος σε ένα Floyd Rose έχεις να περάσεις από κάτι διακλαδώσεις περίπλοκες για να καταφέρεις να φτάσεις το σώμα, πολλές πιθανότητες υπάρχουν να μην το δεις μάλιστα γιατί εκεί που οι άλλες κιθάρες έχουν καρδιά αυτές έχουν τρύπα! =) Και ξαναλέω εδώ ότι ο χρωματισμός (ή η απουσία του) δεν είναι κακός, αρκεί να είναι αυτός που εμείς θέλουμε! Έτσι ανάλογα με τι θέλουμε πρέπει να κάνουμε υποχωρήσεις σε έναν τομέα(δημιουργική χρήση του tremolo) έναντι ενός άλλου (ποιότητα ήχου). Δεν είναι πάντα ανταγωνιστικοί οι παραπάνω τομείς, απλά όταν αυξάνουν ΚΑΙ οι δύο μαζί, τότε η τιμή της κιθάρας πολλαπλασιάζεται! Το θέμα είναι να ξέρεις σε ποιο σημείο θέλεις και μπορείς  να κάτσεις σε αυτήν την τραμπάλα!

Αυτά για την ώρα!

ΥΓ1. Πολλά από τα παραπάνω πάνε περίπατο όταν το σήμα από τους μαγνήτες περάσει από τόνους παραμόρφωσης και διαμόρφωσης σε πεταλάκια/ενισχυτές/ ηχεία! Γι’αυτό και καλλιτέχνες με πιο βρώμικο ήχο έχουν κιθάρες πιο πολύ λειτουργικές ( με λεπτά/ψηλά μπράτσα, floy rose, bolt on). Δεν πιστεύω όμως να δεις κάποιον jazzίστα να παίζει με ibanez gem, και αυτό όχι γιατί το παράξενο headstock δεν ταιριάζει με τα brass της υπόλοιπης μπάντας! Κοίτα και τον BBKing, έχει τόσο πολύ συνδεθεί με την κιθάρα και τον ήχο της που σίγουρα μπορείς να τον καταλάβεις από την πρώτη νότα του (και δεν λέω δεύτερη νότα γιατί και μία Kramer να του φορέσεις για γραβάτα (τόσο ψηλά τις φοράει τις κιθάρες), πάλι διαμάντια θα έβγαζαν τα χέρια του!)
ΥΓ2. Πολλά από τα παραπάνω ισχύουν και στις κλασικές κιθάρες, και ακόμα περισσότερο στις ηλεκτρικές κιθάρες με αντηχεία.
ΥΓ3. Το να τα νιώσεις όλα αυτά σε μία κιθάρα είναι μία πνευματική άσκηση, το να βρεις τελικά πια κιθάρα είναι αυτή που θέλεις να παίξεις αυτήν την νότα που γυρνάει στο μυαλό σου είναι τέχνη...
ΥΓ4. Δεν κατάλαβα πιο ακριβώς κόλπο του diving θέλεις συνονόματε να σου περιγράψω, δεν είναι δα ότι είμαι και κανένας πολύ καλός παίκτης! Απλά είμαι παρατηρητικός και αναλυτικός. Ίσως παραπάνω απ’όσο χρειάζεται καμιά φορά!


7
Για να ξεκινήσω λοιπόν πρέπει να εξηγήσω ότι ο λόγος που υπάρχουν διάφοροι τύποι κιθάρας είναι γιατί ο κάθε σχεδιαστής έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο για να ξεπεράσει/εκμεταλλευτεί τους περιορισμούς της κιθάρας.
Για λόγους ευκολίας σς μείνω στις ηλεκτρικές κιθάρες.
Όταν λοιπόν μία χορδή μας πάλλεται, οι συχνότητες που παράγει γίνονται αισθητές από τους μαγνήτες μας. Όμως σίγουρα δεν είναι μόνο αυτά τα κύματα που παράγονται από τον συγκεκριμένο παλμό, αντίθετα, το μεγαλύτερο μέρος των κυμάτων βρίσκεται εκτός της περιοχής που "ακούει" ο μαγνήτης μας. Τα περισσότερα χάνονται στο κενό! Κάποια όμως μεταφέρονται στο σώμα της κιθάρας. Λοιπόν τα δύο βασικότερα σημεία μεταφοράς των συγκεκριμένων κυμάτων είναι το μπράτσο και ο καβαλάρης. Ας πάρουμε το πάνω μέρος πρώτα
Τα κύματα λοιπόν περνούν από τις χορδές στο μπράτσο και από εκεί στο υπόλοιπο σώμα της κιθάρας. Όπως μπορείς να φανταστείς οι απώλειες που δημιουργεί η ατελής ένωση μεταξύ μπράτσου και σώματος αφαιρεί ένα κομμάτι από τις συχνότητες που περνάνε... Είναι κάτι σαν ηχομονωτικό! Έτσι ένα κομμάτι από τα κύματα που κυκλοφορούν στο σύνολο της κιθάρας περνάει από ένα φίλτρο, ξανά και ξανά μέχρι που τελικά τα κύματα εξαφανίζονται. Τι κάνουν λοιπόν οι σχεδιαστές για αυτό? Φτιάχνουν καλύτερες επαφές βέβαια! Βάζουν βίδες μέχρι βαθιά στο σώμα της κιθάρας για να μεταφέρουν τα κύματα (bolt on), φτιάχνουν ενώσεις όπου η επιφάνεια επαφής των ξύλων είναι μεγάλη και έτσι περνάνε από μικρότερο φίλτρο τα κύματα (τύπου set neck), και τέλος κάνουν ΜΙΑ ενιαία κιθάρα με το μπράτσο να είναι ταυτόχρονα και σώμα (neck through) για να έχουν την μεγαλύτερη δυνατή ανάδραση των συχνοτήτων μέσα στο σώμα της κιθάρας. Ειδικά neck through είναι αρκετά μπάσα, και αυτό έχει να κάνει με το μήκος κύματος και την ένταση των συχνοτήτων που παίζει... Βέβαια η neck through σχεδίαση έχει αλλού τα κολλημένα κομμάτια ξύλου, είναι τα φτερά (ας μου επιτραπεί ο αδόκιμος όρος, μα έτσι μοιάζουν) εκατέρωθεν του μπράτσου. Και εκείνη η ένωση τελικά δημιουργεί ένα φίλτρο στα κύματα που κυκλοφορούν στο σώμα.
Τώρα θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι, Ο χρωματισμός ΔΕΝ είναι κακό πράγμα, αρκεί να είναι αυτός που θέλουμε! Όλα αυτά τα παραπάνω περιγράφουν την ατελή μεταφορά ενός κύματος από την δημιουργία του μέχρι την καταγραφή του. Και όλα αυτά είναι που δίνουν τελικά το χρώμα στον ήχο που ακούμε. Άλλοι προτιμούν τον ήχο τους περισσότερο χρωματισμένο με αρμονικές, άλλοι προτιμούν τον ήχο τους πιο καθαρό. Και μια που μιλάω για χρωματισμό, μην ξεχάσω να πω ότι όλα αυτά που ισχύουν για τις ενώσεις που υπάρχουν σε μία κιθάρα, ισχύουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό για την ποιότητα των ξύλων που χρησιμοποιούνται. Ας μην μπλέξουμε και σε αυτό όμως, απλά ας πούμε ότι είναι τόσο ιδιότυπα τα χαρακτηριστικά των διαφόρων ξύλων, μέχρι που η ηλικία του δένδρου (όχι απλά ο τύπος και η τοποθεσία του) παίζουν ρόλο.

8
τρέμολο σε Les Paul...κάτι δεν μου πάει σε αυτήν την εικόνα!  ;D  Έχω και εγώ ένα κλώνο Les Paul και εκτός από σηκώματα που τα κάνεις με τα δάχτυλά σου, για να κάνεις dive (το ανάποδο του σηκώματος) πρέπει ή να έχεις κάνει ένα pre-bend και μετά να το αφήσεις (βέβαια πέρα από τα 4ημίτονα ελπίζω να έχετε φρέσκιες χορδές και δυνατά δάχτυλα), ή να πιάσεις με το δεξί χέρι το σώμα της κιθάρας εκεί που είναι ο διακόπτης επιλογής των μαγνητών και με το αριστερό να σπρώξεις το μπράτσο μπροστά... Την δεύτερη λύση μάλιστα την έχω δει από πάρα πολλούς κιθαρίστες ακόμα και αν έχουν τρέμολο στην κιθάρα τους. Τώρα οι πιθανότητες να σου μείνει το μπράτσο στο χέρι είναι πάνω κάτω ίδιες αν η κιθάρα σου είναι bolt on (βιδωτή) ή set neck (με το μπράτσο να φτάνει μέσα στο σώμα της κιθάρας). Από ξύλο είναι παιδιά η κιθάρα, αν την λυγίζεις κάποια στιγμή θα σπάσει.. Σίγουρα μάλιστα μερικά ξύλα θα σπάσουν πιο εύκολα απ'ότι άλλα, αλλά δεν νομίζω να βρούμε κανέναν στο forum που να έχει εμπειρία στα πολλαπλά σπασίματα κιθάρας για να μας πει το αποτέλεσμα του συγκριτικού τεστ. Πάντως προσωπικά αντριχιάζω κάθε φορά που βλέπω κάποιον να κάνει αυτού του είδους το σήκωμα...Όχι τόσο για το αν θα σπάσει, ή για τα λεφτά που κοστίζουν κάποιες από τις κιθάρες τις οποίες κρατούν, αλλά γενικά οι κιθάρες είναι  όργανα ακριβείας και αν θα αντέξουν αρκετή βαρβαρότητα δεν είναι ανάγκη να τις υποβάλουμε σε μαρτύρια! Στο κάτω κάτω αν χρειάζεσαι tremolo απλά πάρε μια κιθάρα με σύγχρονο tremolo! Θα έχεις και lock στο κούρδισμα!
Τι σου δίνει όμως μία κιθάρα set neck? Απλά αν κρατήσεις το μπράτσο μιας Les Paul θα καταλάβεις ότι οι νότες που παίζεις περνάνε κανονικά στο μπράτσο. Το έπαθα όταν δοκίμασα την δικιά μου, και από τότε είναι ένας παράγων που παρατηρώ σε όποια κιθάρα παίζω. Το μπράτσο λοιπόν σε μια set neck έχει γίενι ουσιαστικά ένα σώμα με την υπόλοιπη κιθάρα, αν δεις φωτογραφίες από τα εργοστάσια πραγματικά γίνονται ένα ξύλο. Επείσης πέρα από την σφιχτή κατασκευή, η επιφάνεια ανάμεσα στα δύο ξύλα είναι μεγαλύτερη και μεταφέρει καλύτερα τον ήχο. Και έτσι κάποιες αρμονικές τους όπως και οι αναδράσεις από το σώμα προς τις χορδές είναι περισσότερες. Αυτός είναι λοιπόν ένας παράγων χάρη στον οποίο οι Les Paul φημίζονται για το sustain και τον γεμάτο ήχο τους... (οκ, συν την ποιότητα των ξύλων/μαγνητών τους) Αρκεί να δοκιμάσεις την κιθάρα χωρίς ενισχυτή για να πειστείς για αυτά που σου λέω! Τι χάνεις με μία κιθάρα set neck? Ξέχασε το αν χρειαστεί να αλλάξεις μπράτσο. Εντάξει ίσως κάποιος να μπορούσε να το κάνει αλλά το βλέπω πολύ απίθανο να γίνει δουλειά το ίδιο ποιοτική με την εργοστασιακή, και τελικά μπορεί να χάσεις όλα τα πλεονεκτήματα της σχεδίασης set neck...
Όλα τα παραπάνω είναι καθαρά επειρικές μου διαπιστώσεις και σίγουρα οι επαγγελματίες θα μπορούν να σου πουν περιοσσότερα! Just for the record εκτός από την set neck , έχω και μια bolt on  και λιγουρεύομαι και μία bolt on με Floyd Rose για να μπορώ να κάνω dives με τρίλιες, και bents πέρα από 4 ημίτονα χωρίς tap! =) Και οι 3 παραπάνω κιθάρες έχουν τόσο διαφορετικό μπράτσο (jumbo, straotocaster, λεπτο ibanez) που σε προκαλούν να παίξεις διαφορετικά στην κάθε μία!
ΥΓ. Αυτά για την ώρα! Βλέπω να καταλήγει το συγκεκριμένο  thread στα FAQ για κιθάρες!

9
Τα καλύτερα... / Re:ti kithares paizete..??
« στις: 01/07/02, 14:03 »
Έχουμε και λέμε:
Μία κλασική Hondo  :)
Mία ακουστική Vester σε σχέδιο Ovation (από αυτές με την συνθετική πλάτη και τις πολλές τρύπες)  :D
Μία ηλεκτρική MIJ no name Stratocaster  :D
Μία ηλεκτρική Shamick Lc-650 (Les Paul custom)  ;D

10
Δεν είναι και τόσο μικρή η διαφορά των δύο: Το distortion είναι ακριβώς ότι λέει το όνομα, παραμορφώνει τον ήχο της κιθάρας. Έτσι ο ήχος όταν βγει στο OUT του πεταλιού μας είναι παραμορφωμένος. Από την άλλη το overdrive απλά ενισχύει το σήμα της κιθάρας (ας πούμε από τα 100mv στα 1000mv) και στην συνέχεια αφήνει την παραμόρφωση που επιζητούμε να την κάνει το στάδιο προενισχυτή του ενισχυτή μας. Τα πετάλια Overdrive έγιναν γνωστά ακριβώς γιατί κατάφερναν να υπεροδηγούν το στάδιο προενίσχυσης των λαμπάτων ενισχυτών, γεγονός που έχει μοναδικό αποτέλεσμα ακουστικά, και το οποίο δεν μπορείς να πάρεις με ένα πετάλι distortion σκέτο... Συνήθως με τους απλούς ενισχυτές (transistorάτους) που έχουμε οι περισότεροι ένα πετάλι overdrive δεν έχει καθόλου τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα...απλά κάνει πιο δυνατό το σήμα της κιθάρας, μιας και τα transistor δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τις λάμπες όταν αυτά υπεροδηγούνται. Τώρα βέβαια υπάρχουν και τα πετάλια που λένε ότι είναι overdrive αλλά στην πραγματικότητα απλά ποροσμοιώνουν το δίδυμο overdrive-λαμπάτος προενισχυτής. Καταχρηστικά τα ονομάζουν οι κατασκευαστές overdrive αλλά στην πραγματικότητα είναι distortion... Αποτέλεσμα? πάρε την κιθάρα σου, πάρε τον ενισχυτή σου, και δοκίμασε τα πεταλάκια που σε ενδιαφέρουν σε διάφορα καταστήματα, καμία τεχνική ανάλυση/διαφημιστική καμπάνια δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει ότι αυτό που θέλεις στον ήχο σου, είναι αυτό που τελικά σου δίνουν...

11
Συμφωνώ με τον φίλο razielgr. Εκτός από τις έτοιμες γραμμές από drums που θα βρεις στα τραγούδια που κυκλοφορούν στο format του guitarpro, ταυτόχρονα θα έχεις και μπάσο/ ρυθμική κιθάρα, και θα μπορείς να διαβάσεις tablatures ή και να γράψεις και δικές σου!. Είναι με διαφορά από τα πιο χρήσιμα software εργαλεία που κυκλοφορούν για τους κιθαρίστες. (Αφού το κατεβάσεις, κάνε μία βόλτα στο www.mysongbook.com να βρεις ότι τραγούδια θέλεις.)

12
Για αρχή διάλεξε ένα solo που σου αρέσει. Κατέβασε το guitarpro3 και μπες στην www.mysongbook.com . Βρες το solo που θέλεις και κατέβασέ το. Τρέξε το guitarpro και αφου ακούσεις μερικές φορές το solo δοκίμασε να αρχίσεις να το παίζεις με το tempo κατεβασμένο στο μισό (0.5).

ΥΓ. Προϋποθέσεις για τα παραπάνω είναι : να έχεις μια βασική γνώση ηλεκτρονικών υπολογιστών, αγγλικών, να μπορείς να διαβάζεις tablature και να έχεςι υπομονή στο να ψάχνεις μόνος σου για πράγματα. Αν κάτι από τα παραπάνω λείπει τότε σου προτείνω να βρεις έναν καλό καθηγητή ηλεκτρικής κιθάρας.
ΥΓ2. Αν σε ενδιαφέρει να κάνεις δικά σου solα τότε το πράγμα δυσκολεύει μια και θα πρέπει να μάθεις μερικά πράγματα για μουσική θεωρία όπως κλίμακες, αρμονία, και τεχνική.

13
Για "μεταλικό" ήχο έχεις 3 επιλογές:
1) Αγορά ενός καλού και πανάκριβου ενισχυτή (πχ mesa boogie. rectifier, marshall jcm jubilee κλπ) που όταν θα τον χρησιμοποιείς θα πρέπει να τον έχεις στα 8/10 για να μπορεί να βγάζει την παραπμόρφωση που καλείς "μεταλικό" ήχο
2) Να χρησιμοποιήσεις διάφορα αναλογικά πεταλάκια. Πολλά από αυτά είναι τόσο κλασικά που δεν μπορείς να κάνεις λάθος. TS-9, Guv'rnon, FuzzFace, κλπ Μάθε αν οι κιθαρίστες πουθ σου αρέσουν χρησιμοποιούν κάποιο συγκεκριμένο πετάλι και ακουλούθησέ τους!
3) Να αγοράσεις έναν ψηφιακό επεξεργαστή, κοινώς πολυεφέ! Τώρα για την συγκεκριμένη κατηγορία ένα μόνο θα σου πω: είναι το μέλλον! Παράγουν ήο που πριν από μερικά χρόνια δεν είχαν παρά μόνο ελάχιστοι τυχεροί και αυτό με απίστευτα μεγάλο κόστος. Το Zoom 606 είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, κάνει κάπου 50.000 και έχει αρκετά καλά αποτελέσματα. Αν περιμένεις λίγο και αν το ψάξεις θα βρεις και το "δισκοπότηρο" των ηλεκτρονικών εφέ: Behringer V-Amp2 λέγεται... Δεν το συζητώ τι μπορώ να κάνω με το συγκεκριμένο εφέ. Κάνε μιά βόλτα από το www.v-amp.com να πάρεις μία ιδέα. Το δικό μου το αγόρασα κάπου 65.000 και χωρίς πολλά λόγια είναι απίστευτα καλό. Άκου τα demaκια που έχει το site και θα πάρεις μιά πρώτη γεύση. Ίσως να κανονίσω να στείλω και κανένα δικό μου.

ΥΓ Και γενικά όποιος φίλος θέλει να ρωτήσει για πολυεφέ, μην διστάσετε, το έχω ψάξει πολύ καιρό.
ΥΓ2. Καλή η φάση με τα real time effect της Live! αλλά εκτός ότι είναι πολύ πίσω τεχνολογικά στην μοντελοποίηση ενισχυτών (και στα εφέ δεν τα πάει και πολύ καλά), δεν μπορέις να έχεις το pc μαζί σου όλη ώρα. Είναι κάτι σαν να λέμε ότι θα κουβαλάω έναν VWσκαραβαίο μαζί μου γιατί χρησιμοποιώ τον αναπτήρα του! =)

14
Δεν ξέρω αν κομίζω γλαύκας εν Αθήναις (με άλλα λόγια :"μας τα παν κι'άλλοι μεγάλε μου") αλλά ένα πολύ καλό μέρος για πληροφορίες είναι το www.harmony-central.com. Link πολλά, review από απλούς χρήστες, και ένα forum που πραγματικά κρύβει μαργαριτάρια και γνώστες κάτω από την απερίγραπτη χάβρα!

15
Τα καλύτερα... / Re:AΠΟΓΝΩΣΗ
« στις: 10/04/02, 16:00 »
Πιθανά προβλήματα και λυσεις:
1)Το πρόβλημα πρέπει να είναι στο δεξί σου χέρι, δηλαδή στον ρυθμό. Προσπάθησε να αναπαράγεις τις εναλαγές στα δυναμικά του τραγουδιού με το δεξί σου χέρι. Από τους σιγανές αναλύσεις των συγχωρδιών μέχρι τις τριπλέτες ακόρντων που ακούς από τους κιθαρίστες στα γεμίσματα των τραγουδιών, κάπου θα βρεις την σωστή δόση!
2)Παίξε ένα σολάκι αναγνωρίσιμο ή την εισαγωγή από το τραγούδι. Έχω δει κιθαρίστες να μπαίνουν με την μια στο τραγούδι και να το "εκτελούν" σε 1:20 λεπτά! Ούτε αγώνας δρόμου να ήταν! Πάρε τον χρόνο σου, και μην βιάζεσαι!
3)Προσπαθείς να παίξεις Rage Against the Machine σε κλασική. Δύσκολα θα το κατάφερναν και οι ίδιοι!
4)Οι φίλοι σου δεν έχουν ιδέα από μουσική και ακόμα και ο Dylan να τους το τραγουδούσε ζωντανά θα έλεγαν ότι δεν το είπε σωστά. Λύση, άλλαξε φίλους? χεχεχε! Λέμε τώρα! Πάρτους σε μία δύο μπουάτ/ροκ σκηνές να ακούσουν τι σημαίνει μουσική εκτός του cd! Χαρακτηρισική μπουάτ όσο πιο unplugged πάει είναι οι Βάτραχοι στην Σόλωνος. Μία κιθάρα, άντε και ένα φλάουτο στα κέφια του ο Αραπάκης!
5)Πόσα τραγούδια των ΠυξΛαξ είναι με 3/4 ακόρντα? Παραπάνω απ'όσα φαντάζεσαι! Όταν παίζεις μόνος σου αν δεν τα τραγουδήσεις με την φωνή (και όχι στο μυαλό σου)δύσκολα θα τα ξεχώριζες και εσύ ο ίδιος! Τραγούδησέ τα λοιπόν! Και μην ακούσω για φάλτσα και άλλα τέτοια, κάτσε μόνος σου και μάθε ακριβώς όπως μαθαίνεις κιθάρα να τραγουδάς σωστά! Και η φωνή μουσικό όργανο είναι, και μάλιστα πολύ πιό ευνόητο απ'ότι ή κιθάρα!

Αυτά!

ΥΓ. Για το τι φταίει απ'όλα ακόμα καύτερο από το κασετόφωνο/recorder είναι η VIDEOCAMERA!!! (ά ρε διαφήμιση στο BigBrother κάνω...) Εκεί όχι μόνο θα ακούσεις τα λάθη σου, αλλά θα δεις και τους φίλους σου που περνάνε δύσκολες ώρες παίζοντας ποιός θέλει να γίνει εκατομμυριούχος με ερώτηση :"Πιο είναι το παρακάτω τραγούδι? α)Κλαίει η μάνα μου στο μνήμα β) Πόσο μου λείπει η ζεστή αγκαλιά σου γ)All along the watchtower δ)W.A.Motzart κίνηση 3 από το έργο Α"
ΥΓ2. Μην γελάτε καθόλου, και παρακαλώ από το κοινό όσοι γνωρίζουν να μας βοηθήσουν...=)

16
Το βασικότερο εργαλείο για να μάθεις μουσική από βιβλία είναι να ξέρεις αγγλικά! Ναι μην σου φαίνεται παράξενο, μπες στο http://www.ibreathemusic.com/ και κάνε κλικ στο learn. Θα βρεις ολόκληρα βιβλία θεωρητικά για μουσική προσαρμοσμένα για κιθάρα. Μαθήματα σε pdf που ξεκινούν από απλά για το πως κουρδίζουμε μέχρι για αρμρονία και τεχνικές.

ΥΓ. Κάντα download, πολλές φορές τα καλά On-line αρχεία θίγουν συμφέροντα και αναγκάζουν τους συγγραφείς να τα κατεβάσουν...(χμ κάτι μου θυμίζει αυτό) Μετά με την άνεσή σου και off-line πλέον κάτσε να διαβάσεις.Ίσως να τα δώσεις κάποτε σε κάποιον on-line φίλο και να είναι πραγματικός θυσαρός!  

17
Προτείνω με διαφορά ακουστική! Για αν είσαι στο kithara.gr σημαίνει ότι σε ενδιαφέρει να παίζεις τραγούδια που τραγουδάς με την παρέα σου (ή και μόνος δεν είναι αυτό το θέμα, το ότι είσαι τροβαδούορς είανι το θέμα). Ε λοιπόν τα τραγούδια με ακόρντα σε κλασική κιθάρα μου ακούγονται θαμπά και άτονα. Ακόμα με την ακουστική θα μπορέσεις να δοκιμάσεις αν σου αρέσει να παίζεις σόλα, ρυθμικά κομάτια, αρπισμούς, μπάσο και έτσι με το καιρό και να βελτιωθείς σαν παίχτης αλλά και να κάνεις επόμενες αγορές σωστότερα. (βλέπε ηλεκτρική, μπάσο, μπουζόυκι, δωδεκάχορδες κλπ) Επίσης οι ακουστικές είναι συνήθως από πιο δυνατά ξύλα και είναι λιγότερο του "σαλονιού", έτσι θα μπορείς να την χαρείς χωρίς να την τρέμεις σε όλα τα περίεργα τα πάρτυ/παραλίες που μπορεί να σε πάει!

ΥΓ. Άσε που προφανώς έχεις ήδη μια κασική.. =)

Σελίδες: [1]