Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - DandA

Σελίδες: [1]
1
www.ea.rock-underground.gr  Εδώ έχουμε δύο κομμάτια για την ώρα και σύντομα θα έχουμε και το Ενέχυρο οι στίχοι του οποίου βρίσκονταο στους στίχους του "Κιθάρα". Βάλτε και κάτι στο guestbook άμα γουστέρνετε...

2
Παιδιά γι' αρχή σας ευχαριστώ πολύ. Ο λόγος που χάθηκε η ομοιοκαταληξία είναι επειδή δίνει ένα πολύ "αλήτικο" στυλ όταν τραγουδιέται. Επίσης όπως καταλαβαίνετε απο τον τίτλο του ήθελα κάτι που να λέει περισσότερο αυτό που πρέπει παρά να είναι τεχνικά άρτιο. Έκανα δηλαδή εκτεταμένη χρήση ποιητικής αδείας! :P

3
Και να που ακόμα είμαστε εδώ,
να μετράμε τον σφυγμό,
των ημερών που βασανίζουνε τα χρόνια...

Μα κι αν μαζεύτηκαν πολλά,
τι με νοιάζει τώρα πια,
θα περιμένω στην ουρά με τ' άλλα πιόνια...

Κι όσο μ' αντέχει αυτή η ζωή,
τόσο θα χαίρονται κι αυτοί,
που με κοιτάνε μέσα απ'τη γυάλα μου να γνέφω...

Τώρα οι νύχτες είναι αλλιώς,
κι ο λογισμός μου σκοτεινός,
τόσο γρήγορα οι μέρες γίναν μήνες...

Πάω γι' άλλη μια επιστροφή στα παλιά,
στα παλιά μου ναρκωτικά,
και νοσταλγώ κάτι απ' το μέλλον μου να γίνω...

Αντίο νύχτα αντίο ουρανέ,
δε θα με ξαναδείτε ποτέ,
εδώ είναι πολλά τα κάγκελα κι η θολούρα...

4
Με ντύσανε με χρώμα,
χαμόγελο μου φόρεσαν πλαστό,
μα εγώ ακόμα,
τις νύχτες δεν μπορώ να κοιμηθώ.

Μου δέσανε τα μάτια,
μου δείξανε τον κόσμο απο μακρυά,
χίλια κρεβάτια,
και μου ΄παν να περάσω κι απ' αυτά.

Με τάισαν χαρά,
και διώξαν απο πάνω μου τη θλίψη,
κι όλα καλά,
μέχρι η ψυχή μου να μου λείψει.

Οι σκηνές όλες παλιές,
όλοι οι φίλοι απλά γνωστοί,
όλοι στις ίδιες γειτονιές,
ναυαγοί, νοσταλγοί, ή νεκροί.

Ενέχυρο ακριβό το βλέμμα μου κι αυτό,
κι απόψε είμαι εδώ να κάνω το σωστό,
μη σε νοιάζει θα τα βρω, θα 'ρθει η ώρα να ελευθερωθώ...

5
Δε σε ξέρω,
αλλά μου γνέφεις φιλικά κάτι θυμίζεις,
κι η φωνή σου τραγουδάει παλιές χροιές,
όσα λες απομεινάρια άλλων καιρών,
κι έχεις μαζί σου συνοδό το παρελθόν...

Μα δε σε ξέρω...
Έλα στο φως να δω κι εγώ για ποιόν μιλάς...

Δε σε ξέρω,
κι όμως νομίζω ότι σ' έχω ξαναδεί,
και πως μαζί σου ίσως κάπου τα 'χω πιεί,
λες με θυμάσαι είναι γνωστό το πρόσωπό μου,
και κρατάς κάτι που σου 'δωσα δικό μου...

Όμως μαζί μου δεν κοιμάσαι,
όμως για μένα δε μεθάς,
ποτέ μαζί μου δε μιλάς,
κι όταν πεθαίνω δε λυπάσαι.

Μη με κοιτάς σαν νοσταλγός,
των παλιών μας ταξιδιών,
μου μοιάζεις τώρα ναυαγός,
των παλιών μας ταξιδιών.

Εμένα μ' αρέσει γιατί είναι νοσταλγικό. Σας εύχομαι το ίδιο...

Σελίδες: [1]