Μετά από πολύ σκέψη γράφω εδώ ένα απόσπασμα από τους πολλούς στοίχους που έχω γράψει κατά καιρούς!
Πριν το διαβάσατε θα πρέπει να ξέρετε ότι το έγραψα πριν μια εβδομάδα σχεδόν στις 5 το πρωί αφού ξύπνησα απότομα από τον ύπνο μου!
Ξύπνησα μόνο κ μόνο για να το γράψω κ μετά ξανακοιμήθηκα!
Περιμένω κριτική παίδες...!!!
Μικρή φτερωτή πεταλούδα,
Μικρή λαμπερή μου στιγμή,
Μεγάλη όμορφη μέρα,
Ζω για σένα κ δίνω στοργή!
Κλείνω το φως σε μια πέτρα,
Την αγάπη τη κόβω κομμάτια,
Τα χέρια κλείνουν το δάκρυ,
& όλα πλάθονται μέσα απ' τα μάτια!
Αναρωτιέμαι γιατί να πονώ;
Τι δημιουργώ που με καίει τόσο;
Νιώθω την ησυχία πριν τη καταιγίδα,
& όμως δε θέλω να θυμώσω!
Μικρή φτερωτή πεταλούδα,
Δακρύζεις, πονάς & συ,
Σε κλείνω στη πέτρα & σένα,
& χάνετε για πάντα η στοργή!
Κλαίω μα δε ξέρω το λόγο,
Ξεπλένω το σώμα με άλλο κορμί,
Άκου το βήμα μου ξανά
Γίνε για μένα αγάπη & οργή!
