ΓΙΑΤΙ...
Ο,τι αγαπάω στάχτη γίνεται και χώμα .
Σκιά η ζωή μου σε παραίσθηση φτηνή .
Πως να χωρέσω σ ένα "όχι" σου , πού ακόμα
με πάει στην τρέλα η πλευρά σου η σκοτεινή .
Πως ν αντικρίσω την αλήθεια σου γυμνή .
Ο,τι πονάω λάσπη γίνεται και σκόνη .
Ζωή στ αμόνι κι ύλη πρώτη σιδερά .
Πως να χωρέσω σε μια αδέσποτη συγγνώμη ,
πού σε λατρεύω απ την αρχή , κάθε φορά .
Πως ν αντικρίσω την αλήθεια τρυφερά.
Γιατί η ματιά σου μου είπε "ναι" ,
γιατί η καρδούλα σου αμανέ
γλυκό μου είπε .
Ως τώρα δεν σου τόχα πεί
ότι μαζί μου προκοπή ,
απ όσους πόνεσα , ποτέ κανείς δεν βρήκε .
(Ενα τραγούδι ακόμα...)
Σπήλιος