ΣΕ ΧΡΕΩΝΩ...
Σε χρεώνω ένα τραγούδι θλιβερό ,
πού αργολυώνω σ ένα αποσταμένο δείλι .
Πάω στά βάθη σου με κόντρα τον καιρό ,
χτυπημένος από νάρκη καί τορπίλη .
Σε χρεώνω στίχους μελαγχολικούς ,
την αυγή πού συνταιριάζουν με τη δύση .
Ζώ ανύποπτος σ εξωπραγματικούς
κόσμους βίαιους , πού μ έχουν αφανίσει .
Σε χρεώνω δυό στιγμές μου σιωπηλές
πού αντιμάχεται η κραυγή με το ουρλιαχτό μου .
Σ ανισόπεδες τού νού μου υπερβολές
ξεστρατίζω , στα τυφλά , απ τον εαυτό μου .
Σε χρεώνω μιάν ανάσα ερωτική ,
ένα ρίγος μέχρι τα συνθέμελά μου .
Γιά τη σχέση με το χάος τη μυστική ,
πού με αίμα έχω υπογράψει κι άθελά μου .
Σε χρεώνω μ όσα μούπες "σ αγαπώ"
κι όσα , ως τώρα , έχεις σκόρπια σπαταλήσει .
Εχει ο χρόνος το κεφάλαιό μου κλείσει
καί αχνίζει το μελάνι του νωπό .
Σπήλιος