Δείτε την σελίδα του kithara.gr στο facebook, στο twitter, και στο youtube
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κι όπως γυρεύω λίγο φωςθλιμμενα σύννεφα σκορπάνεείναι ο κόσμος μου νεκρος...ή όντως μόνοι μας πετάμε...?Κι υστερα φεύγω να σωθώ...με λιμάνι τον αερα...το όνειρο ζει στο παρελθονκαι μια διέξοδο ζητάειΚι όπως κοιτώ τον ουρανόφωτιές κοιμίζουν το φιλι μουένα άτρωτομ σκληρο "εγώ"..ένα κομμάτι απ'τη σιωπή μου
και γ**ω τα ξενερωτα ηταν αλλα τελος παντωνσυνεχιστε τις αλληλοφιλοφρονησεις