Πάρα πολύ καλό: η ατμόσφαιρα της μελωδίας, της ενορχήστρωσης, των φωνητικών αποπνέει κάτι αόριστα απειλητικό, πράγμα που ταιριάζει με το κλίμα που περιγράφεις.
Το μόνο πράγμα που κατά τη γνώμη μου θέλει προσοχή είναι οι στίχοι στο πρώτο μέρος (μέχρι το 2:05) που δεν ακολουθούν καλά τα μέτρα της μουσικής κι επειδή φέρουν το νοηματικό βάρος στη σύνθεσή σου, την κάνουν κάπως ομιχλώδη και δυσνόητη.
Αντίθετα, μετά το 2:05, που είναι και το πιο δυνατό κομμάτι, μέχρι το τέλος, ο στίχος "κολλάει" πάνω στη μουσική, τα μέτρα προχωρούν παράλληλα και ο ρυθμός ακούγεται σαν αλλεπάλληλες γροθιές κι έτσι είναι ακόμα πιο έντονη η οργή που θέλεις να εκφράσεις.
Γενικά πολύ καλό.
Σχεδόν ό,τι δικό σου έχω ακούσει, μου έχει αρέσει.
