Portishead-Third

[King_of_Angmar]

Κυκλοφόρησε εδώ και κάτι μέρες ο 3ος δίσκος των Portishead. Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά ύστερα από δέκα χρόνια. Σκοτεινό και μελαγχολικό, θέλει ορισμένες ακροάσεις για να το αφομοιώσει το αυτί. Είναι πιο trippy και μελαγχολικό από το Portishead και κατά την προσωπική μου άποψη ανώτερο (Εντάξει το Dummy είναι από άλλο πλανήτη). Κομμάτια όπως το "The Rip" προκαλούν ανατριχίλα και δέος. Φοβερός δίσκος, που όσο το ακούω με κερδίζει ακόμη περισσότερο και από την πρώτη στιγμή που το ακους καταλαβαίνεις πως παρ' όλο που αρχικά σου αφήνει απλώς μία θετική εντύπωση εν καιρώ θα αποκαλύψει όλο του το μεγαλείο.



Track listing

1 "Silence" – 4:59
2 "Hunter" – 3:57
3 "Nylon Smile" – 3:16
4 "The Rip" – 4:30
5 "Plastic" – 3:27
6 "We Carry On" – 6:27
7 "Deep Water" – 1:30
8 "Machine Gun" – 4:43
9 "Small" – 6:45
10 "Magic Doors" – 3:32
11 "Threads" – 5:47

[Fteo]

Πέτυχα το θέμα σου την ώρα που τελείωνε το CD στο CD player... Γενικά συμφωνώ με αυτά που λες, και εγώ το βάζω κάπου ανάμεσα στο Dummy και Portishead με το πρώτο να είναι ένας από τους δίσκους που θεωρώ ότι σπάνια γίνονται από κάποιο συγκρότημα ή καλιτέχνη και απλά κάποια στιγμή "συμβαίνουν". Να προσθέσω μόνο ότι και ο ήχος τους άλλαξε πολύ και η Gibbons τραγουδάει πολύ διαφορετικά εδώ. Παρόλο τον ρετρό 60s ήχο (Τζειμςμποντίλα που λέω εγώ  ) του άλμπουμ και την lofi ατμόσφαιρα πολύ λίγα κομμάτια (1-2) θυμίζουν τον ήχο των προηγούμενων άλμπουμ. Γενικά ένα δύσκολο άλμπουμ που ξεδιπλώνεται σιγά-σιγά στον ακροατή.

[Kli Klis]

Παίδες, εγώ το άκουσα και απλά έπαθα shock... Φυσικά αυτό είναι αρκετά υποκειμενικό και θέλω να ακούσω και άλλες γνώμες γιατί είμαι περίεργος, όμως ενώ γενικά περίμενα απλά ένα καλό καινούριο album οι τύποι με ξετίναξαν με κάτι που το θεωρώ αριστούργημα και ισάξιο ή τουλάχιστον πάρα πολύ κοντά στην κορυφή του Dummy.   

Καμία σχέση με τα παλιά αν εξαιρέσουμε το Plastic, και το χάρηκα ιδιαιτέρως (διότι απλά συνεχίζουν να πειραματίζονται και να πάνε μπροστά).... Ο μινιμαλισμός του δίσκου είναι εκνευριστικά ιδιοφυής... Οι συνθέσεις εμμονικές και τέλεια επαναλαμβανόμενες, η Beth στο γνωστό πεσμένο ύφος όπως πάντα δίνει ρέστα, και οι ιδέες σε κάνουν να αναρωτιέσαι τι απομένει πια στον κόσμο που δεν έχει παιχτεί... Δύστροπο βέβαια άκουσμα ακριβώς λόγω της επανάληψης και της ωμότητας (!) που για μένα έχει. A, παρεπιπτόντως, μυρίστηκε κανείς/άκουσε έστω ένα scratch? Μου έκανε εντύπωση αλλά μου φαίνεται άφαντος ο DJ!

Εδώ και μέρες τον δίσκο τον κατέβασα και τον έχω λιώσει, δεν ξέρω αν υπάρχει μεγάλη διαφορά με την κανονική κυκλοφορία (για αυτό και δεν έγραψα κάποιο review του εντωμεταξύ) αλλά σίγουρα θα πάω να το πάρω εντός πολύ σύντομου χρονικού διαστήματος... Άντε, να προσευχηθούμε για το θαύμα και όσοι δεν είμασταν τυχεροί και είμασταν μικ(ρ)ούληδες όταν είχαν έρθει τόοοτε, να βιώσουμε την συγκίνηση (σνίφ)! Αντε, τώρα που πλησιάζει και Δεκαπενταύγουστος 

Υ.Γ.: Το album δεν έχει απίστευτο εξώφυλλο? Είναι τόσο απλό, ξεκάθαρο και τέλειο: Βασικά προϊδεάζει για το τι θα ακούσεις μέσα.

[Fteo]

Και εγώ σαν ανυπόμονος το είχα πριν την επίσημη κυκλοφορία σε mp3 λόγω leak, αλλά το CD έχει πολύ καλύτερη ποιότητα κατ'εμέ. Δεν ξέρω αν κατέβασες την έκδοση του leak ή κάποιο rip από το album, αλλά τουλάχιστον τα mp3 που είχα εγώ στο πρώτο track του  album (silence) είχε μεγαλύτερη διαφορά φάσης από την album version. Ο Dj από τα videos που είδα και από το podcast έχει αναλάβει πλέον χρέη drummer-κρουστού ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων και fx. Άντε να τους δούμε και live....

[7]

Aπιστευτη κυκλοφορια γεματη feeling.
Δε νομιζω να υπαρχει ανθρωπος που να αγαπαει τη μουσικη και να μην θελει να την παρει σε σιντι-και ασε τις εταιρειες να κλαιγονται οτι εχουν πεσει οι πωλησεις σε αλμπουμ που ειναι διεκπαιρεωτικα.
Οντως αλλη φαση σε σχεση με το παρελθον τους,αλλα πολυ δυνατο αλμπουμ με τρελλες επιρροες απο μπλουζ του νοτου(δευτερες φωνες στο silence) μεχρι 70's funk και τρελλά οτι ναναι samples!Να μην πω(αλλα λεω  ) για το Small που ειναι 60s psychedelic του θανατα!
Θυμαμαι ακομα το πρωτο τους "live" σε προβολη στο Ροδον καθως και το πρωτο τους live στην Φρεατυδα που ειχα μεινει μαλ**ας !

[YmiRLinG]

Καλα μιλαμε για μεγαλειωδη δισκο. Τον ακουσω και κολλησα στον τοιχο, τρομαξα. Απο το πρωτο κιολας κομματι μιλαμε με εστειλε. Συνδιαζει απειρες επιρροες ο δισκος. Οντως ο dj μαλλον δεν εκτελει πλεον χρεη dj γιατι ουτε εγω νομιζω οτι τον ακουσα καπου. Δεν περιαζει ομως χαλαλι γι ατετοια δισκαρα

[Korgy]

η δισκάρα ειναι μια δεκαετία μπροστά


και εγω εμεινα μαλ**ας στο machine gun με το moog solo στο τελος που ντριφταρει .


επιτελους μουσικη

[Neikos]

παιδια κι εγω με την σειρα μου θα πω πως ειναι ενας απο τους καλυτερους δισκους που ακουσα φετος.... σιγουρα δε φτανει τον dummy .... αλλα η ολη ατμοσφαιρα και γενικα η αισθητικη που σου αφηνει ο δισκος ειναι απιστευτη... αντε ας ειναι αφορμη ο δισκος για να τους δουμε στην ελλαδα...

[Σκίρων]

Δισκαρα!!!