Θα γράψω σ’ αγαπώ, μ’ ένα μικρό σταφύλι
στης μοναξιάς την πύλη, τη λύπη να μεθώ…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στον ήλιο να δακρύζω
κάθε που θ’ αντικρίζω, έναν παλιό καημό…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, σε μια φωτογραφία
στου πανικού τα θέλω, να παίζω να ξεχνώ…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στον ουρανό μ’ αστέρια
φεγγάρια οι αγάπες, που κράτησα στα χέρια…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στου κόσμου την αλήθεια
να μάθει πως ο πόνος, ζει και στα παραμύθια…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στην άμμο μ’ ένα ξύλο
την ώρα που φοβάμαι, με κύμα να το σβήνω…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, με φύλλα ανεμώνας
αν έρθει ο χειμώνας, μ’ αυτά να ζεσταθώ…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, με της καρδιάς το δάκρυ
στο πιο βαθύ πηγάδι, να πίνω όταν διψώ…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, σε γκρεμισμένα σπίτια
χαλάσματα οι αγάπες, που στη ζωή μου είχα…
Θα γράψω σ’ αγαπώ, στης εκκλησιάς την πόρτα
Ψυχή ! Ψυχή τρέξε και ρώτα, ελπίδα που θα βρω…
