Καλώς ήρθες στη παρέα μας και με το καλό το πρώτο σου τραγούδι. Δεν θα σου πω ψέμματα, έχει κάποιες αδυναμίες. Βέβαια αν έβρισκα και εγώ τον δικό μου πρώτο στίχο κάπου σε κάποιο συρτάρι και τον δημοσίευα , θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι...
.Με σένα δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα.
"Σε ένα σπίτι στην Αθήνα
Με μια μπύρα αγκαλιά
Πίνω και αναπολώ
Στιγμές απ’τα παλιά"
Απλά τα πράγματα, όμορφα και στρωτά. Εύγε!
Ρεφρέν:
"Μέσα στο νου μου όλα θολά
Και η ψυχή στο πουθενά
Έλα φίλε μου κοντά
Και μίλα μου για τα παλιά"
Και το ρεφρέν αξιοπρεπέστατο. Μιά επισήμανση μόνο. Οι συνεχόμενες ρίμες (θολά-πουθενά-κοντά-παλιά) είναι λίγο επικίνδυνες ,ειδικά όταν είσαι πρωτάρης γιατί είναι το μέτρο τέτοιο που μπορεί να βγεί λίγο σαχλό αυτό που γράφουμε. Εσύ το γλυτώνεις αυτό.
"Κάποτε φίλε μου’χες πει
Υπάρχει μια γυναίκα ιδανική
Μα την μπύρα έχω τελειώσει και ακόμα δεν την έχω βρει"
Με το συγκεκριμένο γέλασα να σου πω την αλήθεια , γιατί αν το πάρει κάποιος ότι κάνεις χιούμορ και σαρκάζεσαι και λίγο , είναι αστείο κανονικό και μπράβο!!!. Αν όμως το εννοείς είναι πιο πολύ αστείο γιατί ρε παιδί μου κάνε και λίγο υπομονή , άλλοι την ψάχνουνε μιά ολόκληρη ζωή και δεν την βρίσκουνε, εσύ με μιά μπύρα-δρόμο θες να την βρεις κιόλας;
"Δεν αξίζει και το ξέρω καλά
Αλλά φίλε τι άλλο να κάνει
Ένα αδύναμο αγόρι απ’το να
Τραγουδά μια ροκ μπαλάντα"
Εδώ καταστραφήκαμε...Ενώ το συναίσθημα που βγαίνει είναι πολύ όμορφο, μας εκτελείς στα πέντε μέτρα με απότομο ρυθμικά τέλος και εγκαταλείποντας και τη ρίμα που μας είχε συντροφεύσει σε όλο το τραγούδι.
Εν ολίγοις , δεν ξέρω και την ηλικία σου, νεαρός μου φαίνεσαι πάντως, ρετουσάρισέ το , πάλεψε το λίγο και θα γίνει μιά χαρά τραγούδι. Εγώ βλέπω ότι μπορείς να γράψεις. Σου ξαναλέω έτσι και έβρισκε κανένας τα γραπτά μου των 16-17-18 χρόνων μου θα με εκβίαζε μιά ολόκληρη ζωή...Ο στίχος γενικά θέλει και εξάσκηση. Όσο θα γράφεις τόσο καλύτερος θα γίνεσαι. Για πρώτη προσπάθεια λοιπόν, τα συγχαρητήριά μου και συνέχισε
