Να με συμπαθάς αλλά το "παιδικό" πως σου προέκυψε? Διάβασα και ξαναδιάβασα και δεν το είδα πουθενά...
"Ξαναδιάβασε" και συ και χαρακτήρισέ το διαφορετικά. Εκτός κι αν εννοείς ότι απευθύνεται σε όσους δεν έχουν "διώξει" το παιδί από μέσα τους.
Μου άρεσε, είναι μια προτροπή, μια αισιόδοξη προτροπή, δεν είναι καθόλου αγαθό όπως το εννοείς ( αγαθιάρικο, κατάλαβα ότι προσπαθείς να πείς ) αλλά είναι αγαθό όπως το έννοω εγώ ( αγνό, προσπαθώ να πω ) και "αγγίζει".
Λιγάκι το μέτρο χάνεται αλλά αυτό δεν του στερεί τίποτα από την παράθεση των "φανερών" νοημάτων του που είναι δοσμένα με "απλές" λέξεις και φράσεις...
Ποιός λέει ότι στα κρυφά νοήματα στηρίζεται η ποίηση?
Μπράβο σου, από έναν έμπειρο αναγνώστη...