Ο ηχος της κιθαρας που ακους σε επισημες δισκογραφικες δουλειες, εχει μεγαλες διαφορες απο αυτον ενος live.
Στο studio σχεδον ποτε δεν ηχογραφεις μονο ενα track με κιθρα (πχ για τις ρυθμικες κιθαρες).
Το πιο συνηθισμενο για την ηλεκτρικη κιθαρα ειναι να χρησιμοποιουνται τουλαχιστον 2 (για τις πιο "ερασιτεχνικες" δουλειες) καναλια (tracks) με ελαφρως διαφορετικο ηχο (ή και εντελως διαφορετικο) το ενα απο το αλλο. Αυτες οι διαφορες "συμπληρωνουν" ηχητικα το ενα το αλλο. Σε ακομα πιο συνηθισμενα σεναρια, οι κιθαρες μπορουν καλλιστα να ειναι 4 ή και παραπανω καναλια (πχ το black album των Metallica δεν θυμαμαι και εγω ποσα καναλια ηταν οι ρυθμικες κιθαρες, 40-50;)
Μετα την ηχογραφηση, μιξη κτλ, εχουμε και το τελικο mastering που σημαινει επιπλεον επεξεργασια σε EQ, compression, εντασεις κτλ.
Πραγμα που οπως καταλαβαινεις, σημαινει πως οτι και να κανεις, με εναν ενισχυτη μονο και κανα πεταλακι, ακομα κι αν ειναι καλα και ακριβα κτλ, δεν θα καταφερεις ποτε να βγαλεις ακριβως τον ιδιο ηχο.
Εχοντας βεβαια πει αυτα, καποια γενικα πραγματα που μπορεις να εχεις υποψην σου για πιο γεματο ηχο με παραμορφωση, με ογκο κτλ ειναι τα εξης:
Οσο λιγοτερη παραμορφωση χρησιμοποιεις τοσο πιο ευδιακριτες γινονται οι νοτες που παιζεις και στεκονται καλυτερα στα ρυθμικα μερη. Ετσι, πχ προτιμησε αντι να εχεις τιγκα παραμορφωση στα ρυθμικα σου προπαθωντας να "γεμισεις" τον ηχο σου, να εχεις εναν πιο crunch ηχο τον οποιο θα μπορεις με το δεξι σου χερι να χειριζεσαι ωστε να καθαριζει ή να βρωμιζει περισσοτερο (αναλογως της εντασης που χτυπας τις χορδες).
Τωρα, τα πολλα μπασσα αν και σου φαινεται λογικο να "γεμιζουν" τον ηχο, στην πραγματικοτητα μπορει να αποδειχτουν πολυ προβληματικα, μιας και αν δεν προσεχτουν, μπορουν να μπουκωσουν, λασπωσουν τον ηχο, να κανουν τις νοτες να μπερδευονται η μια με την αλλη και ετσι να "θολωνει" ηχητικα αυτο που ακους. Επισης ζωριζουν τα ηχεια που χρησιμοποιεις και τα κανει να ακουγονται πιο "χαλαρα" στις χαμηλες συχνοτητες (ειδικα στα chugga chugga σημεια αν εχεις πολλα μπασσα μπορει να ακους το περιβοητο "κλασσιμο" των ηχειων χεχε).
Ολα αυτα διορθωνονται με το να ριξεις τα μπασσα τοσο ωστε να εχεις καλη αττακα, χωρις αυτη την χαλαροτητα στις χαμηλες συχνοτητες. Μην σε τρομαζουν οι ρυθμισεις στον ενισχυτη που μπορει αν χρειαστει να κανεις για να πετυχεις τον ηχο που θες. Μπορει να παιζεις με μπασσα στο 0, αυτο δεν σημαινει τιποτα, να παιζεις παντα με τα αυτια σου και οχι με τα ματια που κοιτανε τις ρυθμισεις και σου λενε οτι "κατι δεν παει καλα".
Για την ακριβεια, η χρηση ενος πεταλιου συνηθως overdrive (βλεπε tube screamer) με σχεδον 0 drive και με υψηλο level, ειναι η αγαπημενη συνταγη πολλων κιθαριστων. Αυτο συμβαινει γιατι λογω σχεδιασμου του tube screamer (και αλλων παρεμφερων πεταλιων overdrive), ο ηχος που περναει μεσα απο αυτο, περα απο καποια αλλα πραγματα που δεν εχει σημασια να αναφερω, φιλτραρεται κατα καποιον τροπο και περνωντας μεσα απο αυτα τα φιλτρα, στενευει το συχνοτικο περιεχομενο του ηχου που φευγει μετα απο το πεταλι σου για να καταληξει στην εισοδο του ενισχυτη σου. Πρακτικα, ενα tube screamer με τις ρυθμισεις που ανεφερα, αυτο που θα σου κανει ειναι ενα εντονο low cut στον ηχο σου (σου κοβει πολλα μπασσα), σου τονιζει λιγο τα μεσαια και με την αυξηση του level, "σπρωχνει" πιο πολυ την εισοδο του ενισχυτη και ετσι δινει πιο hot σημα, που σαν τελικο αποτελεσμα εχει την αυξηση της παραμορφωσης. Αρα, με ενα σμπαρο 2 τριγονια. Και αυξανεις την παραμορφωση σου για να την φερεις εκει που θες και "καθαριζεις" τον ηχο σου απο τα υπερβολικα μπασσα και πριμα. Για αυτο το tube screamer (ή κατι παρεμφερες) ειναι πολλες φορες ενα αναποσπαστο στοιχειο πολλων μεταλαδων και ειδικα σε φασεις djent, downtuned υλικο κτλ.
Βγαζοντας μπασσα, μπορει να χρειαστει να ανεβασεις λιγο τα χαμηλομεσαια (ή τα μεσαια γενικοτερα μεσω του ενισχυτη αν δεν εχεις ξεχωριστο eq πεταλακι). Γενικοτερα τα μεσαια ειναι πολυ κρισιμα ηχητικα για την κιθαρα μιας και η κιθαρα (οπως ειπωθηκε και πιο πανω) ειναι οργανο που "στεκεται" σε αυτον ακριβως τον χωρο ηχητικα. Αν εσυ λοιπον αρχισεις και κοβεις τα μεσαια, ουσιαστικα αδειαζεις τον ηχο σου και τον αφηνεις με συχνοτητες που ειναι και πιο δυσκολο να τιθασευτουν (χαμηλα και υψηλα).
Απο κει και περα, εχε στο μυαλο σου οτι θες και τον αντιστοιχο "σωστο" ενισχυτη και ηχειο για καθε ηχο. Πχ το να προσπαθησεις με εναν 15watt practice ενισχυτη να βγαλεις ηχο (πειστικο) Metallica δεν ειναι καν ουτοπια. Ειναι μαλλον ματαιο, μιας και βαση οσων ειπα πιο πανω, καταλαβαινεις οτι ακομα κι αν ειχες εναν rectifier με την αντιστοιχη 4x12" καμπινα και ΗΞΕΡΕΣ να τον λειτουργεις, παλι ιδιο ηχο δεν θα παιρνες. Οι παραμετροι που παιζουν ρολο στον ηχο που εχεις μαθει να ακους σε δισκους (αλλα και σε lives) ειναι τοσες, που μονο για να αναφερουμε τις πιο σημαντικες (ενισχυτες, ηχεια, χωρος, μικροφωνα, eq, compression) θα επρεπε να κανουμε μια μινι διαλεξη.
Γενικα παντως και εφοσων αγνοω τι εξοπλισμο εχεις, αυτο που θα θελες να προσεξεις ειναι να μην αδειαζει ο ηχος σου απο μεσαια, να εχεις τουλαχιστον ενα 12αρι ηχειο (ακομα καλυτερα 2 ή καμπινα με 4), να κανεις σωστες ρυθμισεις στα μπασσα ωστε να μην μπουκωνουν και να πειραματιστεις με την χρηση πεταλιου + ενισχυτη. Εννοω πχ να φτιαξεις εναν ηχο crunch που να γουσταρεις και μετα να πεταξεις μπροστα απο τον ενισχυτη σου και ενα Tube screamer ή οτι αλλο εχεις που να κανει παρομοια δουλεια με πολυ χαμηλα το drive, το tone κατα προτιμηση αλλα με μετρο και με levels τοσο ωστε να σου δινει αυτο το boost που σου λειπει απο τον σκετο crunch ηχο για να γινει ο ηχος σου πιο saturated, πιο παραμορφωμενος δηλαδη αλλα οχι μπουκωμενος.
